FanFic.nl

haar keuze

1. buurmeisje

Doods bang was ik, toen de man mij had ontvoerd. Hij had me heel goed bewust gemaakt van wat me allemaal te wachten stond.

de persoon die ik moest gaan zijn, leek absoluut niet op mij. Haar naam niet, haar uiterlijk niet en vooral haar persoonlijkheid niet.

Mijn naam is Caroline Elisabeth Jonson. De naam van mijn toekomstige persoonlijkheid zal amber smit zijn.

Ik snap niet wat hij nou precies van plan is, waarom hij het precies van plan is. Hij wilt dat ze ruzie krijgen en dan uit elkaar gaan. Was hij soms zelf een artiest? Wilde hij bekender worden dan hen? Ik wist het niet. Ik wist ook niet of ik het wel wilde weten. Wat ik wel wist was dat ik heel goed zou moeten luisteren. De man wist alles over mij, de echte ik. Over mijn familie, vrienden en dagelijks leven.

Mijn leven was niet spannend, tot nu toe. Mijn leven was gewoon heel leuk. Ik had leuke vrienden, ik was gezond. Zelfs mijn ouders waren gewoon nog gelukkig getrouwd.

Ik loop naar de deur van mijn huis, mijn nieuwe huis. Het is erg klein, vooral als het vergelijkt met het huis van de buren. Nou is dat niet heel gek, aangezien de wereldberoemde boyband One Direction in dat huis woont. Ik open de deur en loop naar binnen. van binnen ziet het er nog kleiner uit als van buiten. Jammer. Er ligt een dikke laag stof over de meubels en ik vraag me af hoe lang geleden het dat hier iemand is geweest.

Zodra ik het huis heb verkend begin ik met het schoonmaken van het huis. Wat ongelofelijk lang duurt. Als ik bijna klaar ben hoor ik de bel. Snel kijk ik even in de spiegel in zie dat mijn kleren er niet meer uit zien door het schoonmaken. Snel strijk ik mijn haar glad en dan open ik de deur.

'hey' zeg ik tegen de jongen die voor de deur staat.
'hey' , ik zag een auto voor de deur, ik wist niet dat hier iemand woonde? Vraagt hij. ik bestudeer zijn gezicht even. hij heeft hele fele groene ogen, en een scherpe kaaklijn.
'ik kom hier net aan', antwoord ik hem vriendelijk. Zijn haar is half lang en hij draagt een bandana op zijn hoofd.
'aangenaam kennis te maken, nieuw buurmeisje. Ik ben harry styles, één van je vier buurjongens', zegt de jongen terwijl hij mij een hand geeft. Wat een charmeur. Lachend schudt ik zijn hand.
'eensgelijks, buurjongen. Ik ben car...' snel doe ik alsof ik in een hoesbui schiet. De jongen klopt lachend op mijn rug.

'gaat het?' vraagt hij

'ja prima dankje' zeg ik als ik ben 'uigehoest' .
'maar, buurjongen, mijn naam is Amber Smit' zeg ik met een kleine, niet gemeende, glimlach.
'Nou Amber het buurmeisje, ik nodig je van harte uit om vanavond bij ons te komen eten.' Verteld hij met een glimlach. Ik sta voorsteld van zijn spontaniteit.
'dat klinkt gezellig, super bedankt!' zeg ik. Hij knikt vriendelijk en loopt weg terwijl hij roept
'tot vanavond amber het buurmeisje. Lachend sluit ik de deur.



'Amber het buurmeisje' herhaal ik lachend.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.