FanFic.nl

My trust is broken (PAUZE)

>4<

Ik loop naast Michael richting het klaslokaal. Nola en Zayn lopen voor ons en praten aan een stuk door, maar Michael heeft nog geen eens 'hoi' tegen me gezegd. Hij is duidelijk boos over het feit dat ik er niet was zondag. Dat moet ik verhelpen en hou hem tegen.
,,Chanti, wat doe je? Zo komen we te laat.”
,,Nola houdt meneer Stewart wel even bezig.” Zeg ik en gebaar naar Nola dat ze dat moet gaan doen, waarna zij haar duim weer op steekt. ,,Ik moet je spreken.” Eerlijk gezegd maakt het mij helemaal niks uit of ik nu te laat kom.
,,Wat is er?” Michael kijkt me aan, maar niet echt heel blij.
,,Over zondag,” Begin ik. ,,Sorry dat ik niet op tijd was, maar mijn vader wilde me niet laten gaan.”
,,Het geeft niet,” Mompelt Michael gelaten. ,,je mag het best gewoon zeggen, hoor.”
,,Wat bedoel je?” Ik kijk verbaasd. ,,Ik was een half uur te laat en kon je nergens meer vinden.”
,,Oh?” Hij kijkt me aan. ,,Waarom ben je dan niet naar binnen gegaan?”
,,Ik ben naar binnen gegaan, maar ik zag je niet. Later bedacht ik pas dat je toen misschien net in het bioscoopje zat.” Een sprankje hoop flikkert in Michaels ogen.
,,Maar waarom heb je dan niet gebeld?”
,,Ik wilde je wel bellen, maar ik dacht dat je woedend op me was. Omdat ik te laat was. En ik kan het je ook niet kwalijk nemen, ik ben ook onwijs stom om te laat te komen!” Michael kijkt me boos aan.
,,Dat zeg je nooit meer over jezelf! Jij bent niet stom.” Ik doe van schrik een stap achteruit.
,,Sorry, ik bedoelde het niet kwaad over mezelf. Ik ben gewoon bang dat je nu niet meer met me af wilt spreken.”
,,Hoe kom je daar nou bij? Ik zou niets liever willen dan nog een keer afspreken.”
,,Dus je bent niet klaar met me?”
,,Natuurlijk niet!” roept Michael. ,,Ik wil juist heel graag met je afspreken.”
,,Ik ook. Ik wilde zelfs nog naar je huis gaan, maar het werd al donker en ik durfde niet verder.”
,,Het is al goed.” Een glimlach verschijnt op mijn gezicht. ,,Zullen we nu naar de les, het lijkt me niet dat Nola meneer Stewart nog langer bezig kan houden.” Lachend wijst hij naar Nola, die samen met Drew een stom toneelstukje opvoert. Ik schiet in de lach en voel de hand van Michael op mijn hand komen. Meteen worden mijn wangen een stuk roder, terwijl hij me mee trekt. Nola ziet ons en schiet tegelijkertijd de klas in. Lachend gaan Nola en ik naast elkaar zitten. Ik ben blij met haar als vriendin. Ze heeft Michael en mij net hand in hand gezien en ze zegt er niks van. Ze weet ook niet dat ik hem echt helemaal het einde vind. Even schrik ik. Weer een leugen! Hoeveel leugens moet ik nog tegen haar vertellen?
,,Je had niet later moeten komen.” Fluistert Nola. ,,Ik wist niet hoe ik hem nog meer moest vermaken. Volgens mij haat meneer Stewart me nu echt.”
,,Dat heb je toch wel voor me over?” Ik kijk haar heel lief aan en ze schiet in de lach.
,,Ja, Chanti. Voor jou heb ik echt alles over!” Ze slaat haar armen om me heen en nu heb ik het nog moeilijker. Nola is altijd eerlijk tegen me en ik ben het niet. Hoe lang kan ik mijn mond nog tegen haar houden?


,,Nola, ik geloof niet dat ik jouw toets al heb mogen ontvangen.” Meneer Stewart tikt Nola op de schouder als ze zich samen met Chantal, Zayn en mij na de les tegelijk door de deur van het lokaal probeert te persen. ,,Kun je me uitleggen hoe dat zit?” Nola tovert haar liefste glimlach op haar gezicht.
,,Ik heb hem per ongeluk thuis laten liggen, meneer.” Zegt ze. ,,Morgen zal ik 'm meenemen.”
,,Dat lijkt me een goed idee, juffrouw Henderson.” Antwoordt meneer Stewart. ,,Ik vrees dat je anders een flinke portie extra werk mag gaan doen.” Hij draait zich om en Nola trekt een lang gezicht naar hem.
,,Wat een gezellig type is dat toch.” Mompelt Zayn, die alles ziet en hoort. ,,Hé, heb je soms zin om mee te gaan de stad in? Ik heb trek in een hamburger.”
,,Sorry, kan niet.” Antwoord Nola. Ze zwaait naar Drew. ,,Ik heb al met Drew afgesproken.”
,,Andere keer dan?” Hij klinkt wel erg teleurgesteld.
,,Misschien wil Chantal wel mee. Of Michael.” Stelt Nola voor. Op dat moment word haar aandacht afgeleid door Drew, die haar bij haar arm grijpt en haar meeneemt. Ik kijk naar Zayn. Hij ziet wit van jaloezie. Wacht eens even! Vind hij Nola leuk? Ik ben blij dat dit de laatste les was. Ik kijk Chantal aan.
,,Moet je meteen naar huis?” Ze schudt haar hoofd.
,,Mijn vader denkt dat ik tot vier uur op school zit. Hij weet niet dat ik maar tot twee uur moest vandaag.”
,,Zullen we dan met Zayn meegaan naar de Mc Donalds, zodat hij zijn hamburger kan gaan eten?” Chantal knikt en ik kijk Zayn aan. ,,Heb je nog zin in een hamburger?” Zayn schudt zijn hoofd.
,,Sorry, ik ga.” Zegt hij en voordat ik nog iets kan zeggen, is hij al weg. Oké, raar.
,,Het ziet er naar uit dat wij met z'n tweeën iets leuks gaan doen.”
,,Chantal Maynard.” Meneer Stewart kijkt haar aan en komt naar haar toe. ,,Ik heb je laatste toets bekeken en het is niet heel goed. Ik denk dat het verstandig is als jij vanaf nu beter je best gaat doen. Als je niet snel hogere cijfers gaat halen, blijf je zitten en moeten we je vader bellen.” Ik hoor dat Chantal schrikt. Meneer Stewart loopt terug zijn lokaal in.
,,Chantal?” Ze kijkt me aan en ik zie dat ze echt geschrokken is. Misschien kan ik haar wel helpen. ,,Zal ik vanavond naar je toekomen? Dan kan ik je helpen.” Verander ik van onderwerp. Natuurlijk heb ik liever een date met Chantal, maar er is duidelijk iets tussen haar en haar vader en het heeft met haar cijfers en school te maken, anders reageert ze echt niet zo.
,,Doe maar niet.” Antwoord ze snel. ,,Ik zou het hartstikke leuk vinden, maar mijn vader doet verschrikkelijk moeilijk als het om jongens gaat.” Gooit ze eruit. Ik zucht. Weer een smoes, ongelooflijk! Ik dacht dat ze het net zo erg vond als ik over zondag, maar blijkbaar meende ze echt niks van wat ze begin de les zei.
,,Oké, dan zie ik je morgenochtend weer bij de brug.” Zeg ik met een lichte teleurstelling in mijn stem. Hopelijk heeft ze dat niet gehoord, want ik wil niet dat ze weet dat ik verliefd op haar ben. Ik merk het wel. Samen lopen we de school uit, richting onze fietsen. We zeggen geen woord tegen elkaar en fietsen dan allebei naar de brug. Vanaf daar gaan we allebei een andere kant op. Echt heel jammer dat ze elke keer weer een smoes verzint. Ik wil haar gewoon helpen met haar huiswerk, zodat ze betere cijfers gaat halen, maar als ze geen hulp wilt, prima.


Ja, Michael heeft het goed gezien. Ik ben stikjaloers op Drew. Hij mag zo vaak met Nola afspreken, hij moet in haar buurt zijn en hij mag met haar lachen. Niet dat ik dat allemaal niet mag, maar ik wil gewoon elke dag bij haar zijn. Nola had de vorige keer gezegd dat ze haar vrienden echt niet elke dag hoefde te zien, maar daar ben ik het niet mee eens. Ik wil elke dag bij haar zijn, haar vasthouden, haar zoenen...Wow, wacht wat? Gelukkig had ik dat niet gezegd. ,,Chantal wil ik elke dag bij me hebben. Ze is wel mijn allerbeste vriendin, die ik langer ken dan jullie.” Dat zegt Nola altijd. Natuurlijk is dat waar, want ik ken haar misschien net twee jaar, maar het voelt een eeuwigheid. Chantal was weer eens afwezig en volgde de helft niet. Ik snap nog steeds niet waar ze elke dag is met haar gedachten. Zou Nola weten wat er met haar aan de hand is?
,,Zayn, er is iemand voor je.” Roept mijn moeder van beneden. Snel pak ik mijn Franse boek, aangezien we morgen een toets hebben en doe net alsof ik leer. Ik hoor voetstappen op de trap en niet veel later staat Michael in de deuropening.
,,Hé.” Zeg ik en ik sla het Franse boek dicht.
,,Ik moet met je praten.” Zegt hij en hij sluit de deur.
,,Waarover?”
,,Chantal.” Hij gaat op mijn bed zitten.
,,Je vind haar leuk hé?” Geschrokken kijkt hij me aan.
,,Hoe weet jij dat?”
,,Dat ziet iedereen. Nola ziet het ook.” Michael haalt zijn schouders op.
,,Chantal vind mij niet leuk, maar daar kwam ik niet voor. Er is iets met haar aan de hand.”
,,Wat bedoel je?”
,,Dat weet ik niet. Chantal reageert geschrokken als iemand vraagt of diegene haar op moet halen bij haar thuis. Van de week vroeg ik via Whatsapp of ik haar thuis op kon halen, maar meteen zei ze nee en ging ze offline.”
,,Misschien heeft ze ruzie met haar vader?”
,,Waarover dan?”
,,Dat weet ik toch niet. De enige die alles van haar weet is Nola. Vraag het aan haar, maar ja die is nu samen met Drew iets leuks doen.”
,,Je bent jaloers hé?”
,,Ja, maar dat komt alleen maar omdat ik verliefd op haar ben.” Het is eruit voordat ik er erge in heb.
,,Verliefd? Jij op Nola?” Michael kijkt me aan.
,,Ja, maar ze weet het niet.”
,,Moet je dat niet eens aan haar vertellen dan? Straks heeft ze wel verkering met Drew en dan voel jij je extra klote omdat je haar nooit de waarheid hebt durven vertellen.”
,,Moet jij Chantal dan niet vertellen dat je verliefd op haar bent?” Meteen word Michael wat roder.
,,Dat durf ik echt niet. Het lijkt haar wel niet de boeien wat ik denk of voel. Eerst deed ze heel normaal tegen me, maar de laatste tijd houdt ze me op afstand. Wil je me helpen erachter te komen wat er met haar aan de hand is?”
,,Ik weet het niet hoor.”
,,Alsjeblieft. Dan kan je ook vaker bij Nola zijn.” Dat doet het 'm voor mij en ik knik. Michael geeft me even snel een 'brohug' en gaat daarna vrolijk mijn huis uit. Ik zwijmel al helemaal weg. Ik kan Nola vaker zien!

Reacties: