FanFic.nl

Schrijfwedstrijden

04 Wanneer de pijl het vlees ontmoet

De hallen barsten bijna uit hun voegen, zoveel mensen rennen en lopen er. Hij kijkt er met wantrouwende ogen naar.
‘Is dit echt wel zo’n slim idee?’
Zijn vrouwelijke metgezel kijkt hem met strenge ogen aan. ‘Ze hebben je gevraagd en je hebt ja gezegd. Nu ga je het doen ook, begrepen?’
De man zucht en knikt, waarna de vrouw hem op zijn wang klopt en een kus op zijn lippen plaatst. Hij glimlacht licht en de twee beginnen zich in de menigte te mengen.
‘Hoe weten we waar we moeten zijn?’ vraagt de vrouw zich mompelend af.
‘Meneer Queen?’ wordt er dan gevraagd. De man draait zich om.
‘Oliver.’
De vrouw knikt. ‘Oliver, als je mij zou willen volgen?’ Zonder op antwoord te wachten, draait de vrouw zich om en begint ze te lopen. Oliver snelt haar achterna, Felicity met zich meetrekkend.

Ze stappen een kamer in die zo mogelijk nog drukker lijkt dan de hallen.
‘Wat is er hemelsnaam aan de hand?’ vraagt Felicity.
‘Meneer Queen?’ klinkt een mannenstem. Oliver zucht. ‘Oliver.’
‘Juist, Oliver. Ik waardeer het dat je ons komt helpen. Ryan Hardy.’
Oliver schudt Ryan de hand. ‘Geen probleem. Ik had begrepen dat ik iemand moest opsporen en oppakken?’
Ryan glimlacht. ‘Dat was het plan, maar we hebben zijn locatie al gevonden. Nu blijft enkel het arresteren nog over.’
Oliver knikt en Ryan draait zich om. Hij loopt richting een van de tafels en Oliver volgt hem.
‘Met wie hebben we te maken?’ vraagt hij aan Ryan. Ryan’s gezicht betrekt en de man klemt zijn kaken op elkaar.
‘Luke Gray,’ sist hij hard.
‘Geen fan van hem, begrijp ik zo?’ zegt Oliver. Ryan rolt zijn ogen.
‘Dat is een understatement.’

Voelend dat hij een gevoelige snaar heeft geraakt, verandert Oliver snel het onderwerp. ‘Waar is hij en hoe ziet hij eruit?’
‘Hij bevind zich momenteel in het huis van zijn moeder, Lily Gray. Hij is alleen daar, heeft zwart haar en draagt hoogst waarschijnlijk een leren jas.’
Oliver knikt en zet zijn tas op de tafel, enkele papieren ruisen van de verplaatste lucht. Met vastberaden blik ritst Oliver de tas open en pakt zijn boog eruit.
‘Laten we maar beginnen dan.’

De nacht is stil en de auto’s nog stiller. De lichten zijn gedoofd en Oliver kijkt van bovenaf toe. Als hij ziet dat de auto’s stilstaan, richt hij zijn blik op het huis. Er brandt een zwak lichtje op de eerste verdieping, een menselijke schaduw is te zien.
‘Hij bevind zich op de eerste verdieping.’
‘Begrepen,’ klinkt de blikkerige stem van Ryan. Oliver haalt diep adem en laat zich dan naar beneden vallen. Vervolgens rent hij snel en geruisloos de tuin door, waarna hij de achterdeur zachtjes open maakt. Oliver beweegt zich zo stilletjes mogelijk door het huis en houdt stil voor de deur die naar de kamer leidt waarin het licht brandt. De Arrow haalt diep adem en heft zijn boog, waarna hij de deur opentrapt.

Een jongen staat hem grijnzend op te wachten, leren jasje aan en zijn zwarte haar naar achteren gekamd.
‘Welkom, Oliver.’
Oliver bijt zijn kaken op elkaar, maar verroert zich verder niet.
‘Luke Gray,’ spreekt hij dan. Luke’s grijns verbreed. Hij loopt richting de stoel in het midden van de kamer en legt zijn handen op de leuning.
‘Je hebt werkelijk waar een prachtige vriendin.’
Oliver haalt diep adem en hij kan Felicity’s paniekerige ademhaling horen.
‘Het is over, Luke. Je kan geen kant meer op.’
‘Oh, maar dat kan ik wel. Zie je, als jij me niet laat gaan, dan vermoord ik je lieve vriendin hier.’ De jongen strijkt over Felicity’s wang en Oliver haalt scherp adem.
‘Je zal niet kunnen vluchten, ik zal je vinden.’
Luke glimlacht enkel. ‘Is dat je keuze?’
‘Had ik een keuze dan?’
Luke schudt langzaam zijn hoofd. ‘Oliver Queen, ik dacht dat je slimmer zou zijn.’
Ze staren elkaar aan, steeds langer. De wijzers van de klok tikken door, het enige geluid in de hele kamer.

Dan trekt Luke een mes en Oliver reageert als de bliksem. Zodra zijn pijl Luke’s vlees raakt, wordt het huis bestormd.
‘We hebben hem!’ wordt er geschreeuwd. Oliver herkent vaag de stem van Ryan. Het enige waar hij zich op richt is Felicity. Hij snijdt de touwen rond haar polsen en enkels zo snel mogelijk door en tilt haar op, om haar vervolgens zo ver mogelijk bij Luke vandaan te halen. Dan richt hij zich naar de jongen, die kermend naar zijn schouder grijpt. De pijl steekt er nog in en enkele agenten stormen al op hem af om hem te boeien.
‘Veel plezier in je cel, Luke.’
De jongen kijkt op, zijn gezicht staat op woedend. ‘Wacht maar, Oliver Queen. Dit is nog niet over.’

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.