Hoofdcategorieën
Home » Super Mario Bros » Super Lila Galaxy? (VOLTOOID) » 3: De Ruimte
Super Lila Galaxy? (VOLTOOID)
3: De Ruimte
Lila rent naar buiten met de Star Bit. Het regent nog steeds die dingetjes. Lila rent verder de tuin in en kijkt omhoog. Hoe noemde dat wezentje zich ook alweer.. Oh ja!
“Luma!” roept Lila. “Hey Luma! Je bent vergeten je lekkere Star Bit mee te nemen!”
Ze heft haar handen. “Kijk eens! Hmm.. Lekker hoor! Als je niet snel komt eet ik hem op!” Ze kijkt verwachtingsvol de lucht in. Op dat moment ziet ze een lichtje in de verte. Ze knijpt haar ogen tot spleetjes en ze ziet nog meer lichtjes. Steeds meer! Tot haar schrik ziet ze niet alleen die ene Luma aankomen, maar hij wordt gevolgd door nog drie anderen! Nee.. Niet drie.. Minstens tien! Twintig! Oh nee.
Lila wil net een stap naar achter zetten als ze wordt bedolven onder de Luma’s. Lila valt in het gras en probeert de Star Bit vast te blijven houden.
“Ik wil 'em! Ik wil 'em!” zeggen alle wezentjes door elkaar. Lila duwt een aantal Luma’s weg en probeert rechtop te gaan staan.
“Stilte!” zegt ze dan.
De Luma’s stoppen meteen en deinzen een stukje terug. Lila gaat zuchtend rechtop staan en schraapt haar keel. Overal om haar heen wordt ze aangekeken door de schattige zwarte oogjes van iedere Luma. Lina ziet niet alleen gele Luma’s. Ze ziet ook een paar groene en een aantal blauwe. Ze grinnikt bij het idee dat deze wezentjes zo.. Niet-slim zijn dat het ze niet opvalt dat er om hen heen allemaal dezelfde Star Bits landen. Ze schudt haar hoofd.
“Mag ik jullie vragen waar jullie vandaan komen?” vraagt Lila.
De Luma’s beginnen allemaal door elkaar heen te praten. Lila heft snel een hand.
“Niet allemaal tegelijk..” Ze kijkt naar een blauwe Luma voor haar. “Jij, blauwe, vertel jij eens waar jullie vandaan komen?”
De blauwe Luma zweeft vrolijk een stukje naar haar toe. “Wij komen van het Observatorium! Daar is mama!!” De andere Luma’s beginnen vrolijke geluidjes te maken.
Lila kijkt hem vragend aan. “En wie is jullie mama?”
“Ze heet eigenlijk Rosalina,” antwoordt de blauwe Luma. “Ze is heel slim en heel mooi en–”
“Nou, nou, nou!” zegt Lila snel alsof ze heel erg onder de indruk is. “En kan ik haar misschien ontmoeten?”
De Luma’s kijken elkaar even aan en peinzen. Lila kijkt naar haar Star Bit. “Degene die me naar dat Observatorium brengt, krijgt deze Star Bit.”
Op dat moment vliegen alle Luma’s op haar af en tillen haar op. Lila houdt zichzelf stevig vast aan een paar Luma’s en drukt de Star Bit stevig tegen zich aan. De Luma’s praten allemaal door elkaar en vliegen dan de lucht in. Steeds sneller en sneller tot Lila zich opeens heel vreemd voelt.
Ze is in de ruimte.
Lila verwijdert onmiddelijk wat informatie die ze vroeger heeft binnengekregen in haar hoofd, en kijkt dan met grote ogen om zich heen. Overal ziet ze sterren. Ze voelt zich erg licht, alsof ze zomaar weg kan zweven naar nergens, maar gelukkig houden de Luma’s haar goed vast. Ze vliegen snel door naar een lichtgevende bol. Lila knijpt haar ogen tot spleetjes. Hé.. denkt ze bij zichzelf. Ja, dat moet wel die komeet zijn die ze toen straks zag vliegen. De Luma’s gaan er snel heen. Hoe dichterbij ze komen, hoe beter Lila kan zien dat het niet zomaar een ronde brok gesteente is. Al snel ziet ze dat het een heel.. Ze denkt na over hoe de Luma het noemde. Dat het een heel observatorium is! De lichtgevende, blauwe bol die ze van een afstand zag zweeft in het midden van het observatorium.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.