FanFic.nl

Xaldin in Beast's Castle

3: Beast houdt van rozen.

Sora, Donald, Goofy en Lita hadden wel een ideetje waar Beast zou kunnen zijn. Op zijn kamer. Die was op de westvleugel, konden ze zich herinneren.
Lita vond het uiterst vervelend dat er om elke hoek Heartless op hen stonden te wachten, en ze was dus ook enorm moe toen de vier eindelijk de kamer van Beast bereikten. Doodop strompelde Lita de kamer in.
"Hier zijn we dan..." hijgde ze.
Het beest ijsbeerde door zijn kamer, al grommend en stampvoetend. Belle keek bezorgd naar hem.
"Wat is er?" vroeg ze.
Maar Beast gromde alleen nog maar harder. Lita krabde dom op haar hoofd, blijkbaar had dat beest geen zin om te praten. Belle liep naar hem toe.
"Alsjeblieft, kalmeer even!"
"Kalmeer?!" Beast keek haar kwaad aan. "Huh! Je móest gewoon weer een feest houden, hè? Zie je niet wat er gebeurd is?!"
"Uh, nee," antwoordde Lita droog. "Ik heb geen flauw benul."
"Inderdaad!" zei Sora. "Wat is er, Beast?"
Beast zuchtte. "De roos.. Mijn roos.."
Nu snapte Lita er al helemaal niks meer van. "Wacht even, Xaldin heeft een roos meegenomen? En.. Daarom ben jij nu zo kwaad?"
"Je kunt toch wel een andere roos vinden?" probeerde Belle.
"STILTE!" schreeuwde het beest kwaad. "Jij weet ook niks!!"
Sora sprong beschermend voor Belle. "Da's niet eerlijk, Beast! Geef Belle niet de schuld, zij heeft het niet gestolen!"
Beast sloeg zijn hand beschaamd voor zijn gezicht. Lita schraapte haar keel. "Daar heeft Sora gelijk in. Ik bedoel, onze beste vriend Xaldin had ook Belle mee kunnen nemen, toch? En ik neem aan dat zij wel iets waardevoller is dan zo'n oude roos. Eh, Beast?"
Beast zei niets. Hij keek alleen maar naar de grond. "Belle.. Sora.. Ik wil dat jullie dit kasteel verlaten. Kijk naar me, dít is wat ik ben. Toen je hier kwam probeerde ik wel te veranderen, maar ik hield mezelf voor de gek. Ik kan niet veranderen. Ik zal altijd een beest zijn... En dus moet ik als een beest leven. Met niemand. Alleen. Tot ziens Belle, Sora."
Even heerste er een sentimentele stilte.
Toen zwaaide Lita vrolijk naar Sora en Belle. "Inderdaad, tot ziens Belle, Sora! Donald, Goofy en ik nemen de zaak wel over. Ik bedoel, da's geen probleem! Wij--"
"Uh, toen ik zei 'Sora' bedoelde ik jullie drieën ook," onderbrak Beast haar.
Lita keek hem nijdig aan. "Zeg dan niet alleen Sora's naam, wil je? Wij zijn ook personen!"
"Lita.." waarschuwde Donald.
Mopperend deed Lita haar armen over elkaar.
"Geen zorgen Belle," begon Sora. "Laat dit maar aan ons over. Als wij die roos terug kunnen krijgen, kalmeert hij wel."
Belle knikte dankbaar en liep de kamer uit, gevolgd door Sora en de anderen.

"Wat is er nou zo bijzonder aan die ene roos?" mompelde Lita toen ze bij de levende meubels kwamen.
"Nou," begon de kaars. "Als je vloek verbroken is, worden we weer normaal. Maar er zit een tijdslimiet aan deze spreuk. Als de vloek niet wordt verbroken voor het laatste blaadje van de roos valt... Dan blijven we voor eeuwig zo!"
"Al zijn hoop en dromen staan verbonden met die roos," voegde de theepot er aan toe. "Daarom is het zo belangrijk voor hem."
"Maar dan moeten we de roos terugbrengen!" riep Sora uit.
"Dat zou wel leuk zijn," mompelde de klok.
Lita krabde aan haar kin. "Ik vind eigenlijk dat we niet als één of andere postbode heen en weer moeten rennen voor mensen zonder er iets voor terug te krijgen. Als we die roos gaan terughalen, vind ik dat Beast zelf mee moet."
"Lita, dat klinkt niet zo aardig," reageerde Goofy.
"Het is de waarheid," zei Lita schouderophalend.
"Ze heeft gelijk," zei Sora. "Als het zo belangrijk voor hem is, moet ie het ook zelf terughalen. Het enige wat wij kunnen doen is hem erbij helpen."
"Goed idee," zei Donald. "Kom mee, we gaan!"
Lita grinnikte. "Heb je al een goede speech in je hoofd om het beest te overtuigen, Sora?"
Sora knikte glimlachend. "Dit gaat wel lukken."

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.