FanFic.nl

My trust is broken (PAUZE)

>5<

Ah nee hé, niet weer! Ik kijk naar het hengsel van mijn tas. Het is gebroken en bijna al mijn boeken liggen op de grond.
,,Je maakt er wel een gewoonte van, hé?” Als een speer draai ik me om. Ik sta oog in oog met Zayn. Hij bukt om mijn spullen te pakken. Ik voel hoe mijn wangen gloeien. Dat komt niet alleen door mijn onhandige blunder, maar ook door Zayn's lach. Mijn hart gaat als een wilde tekeer.
,,Sorry.” Ik weet nooit iets raaks tegen hem te zeggen. Alleen als Michael en Chantal erbij zijn.
,,Geeft niks, joh. O wacht, hier ligt nog wat.”
,,Hé Zayn.” Ik kijk op. ,,Hé Nola, alles goed?” Daar is Miss Geweldig, Perrie Edwards. Ik bekijk haar van top tot teen. Haar lange, slanke benen zijn witter als die van mij. Ze heeft hippe schoenen aan en stijlvolle kleren, net zoals ik. Alleen het haar! Het lijkt wel alsof ze net bij een of andere glamourkapper vandaan komt. Ik voel me ineens een stomme, saaie trien.
,,Oh, Perrie!” Zayn gaat staan en geeft mij wat afwezig mijn laatste boek. ,,Wacht even, ik moet je spreken.”
,,Bedankt Zayn.” Roep ik hem nog na, maar hij hoort het niet meer. Ik hou mijn tas aan mijn andere hengsel vast. Deze tas kan ik niet meer gebruiken, vanmiddag dan maar even een nieuwe halen met Chantal. Waar blijft ze eigenlijk? Vanochtend toen ik haar belde, wilde ze niet meefietsen. Michael is ook erg laat. Zouden ze soms samen zijn? Zayn is er al, maar hij is bij die Perrie. Ik vind het echt stom. Hij is alleen maar met haar bezig. Ik dacht echt dat hij mij leuk vond. De vorige keer was hij zo lief voor me. Hoe vaak heb ik niet gewacht totdat hij wat deed? Als Zayn echt verliefd op me was, had hij wel wat geprobeerd. Maar aangezien hij dat niet deed, ga ik ervan uit dat hij me niet leuk vind. Drew appt me steeds vaker met de vraag of ik iets met hem wil gaan drinken. Natuurlijk wil ik dat, maar niets meer. Ik ben smoorverliefd op Zayn. Ik heb het gevoel dat Drew en ik goede vrienden kunnen worden, maar niet meer dan dat.
,,Hé Nola.” Ik draai me om en zie Chantal met haar fiets aan haar hand staan.
,,Hèhè, ben je daar eindelijk?! Moest jij je haren nog krullen of zo?” Lachend schudt ze haar hoofd, maar ze zegt ook niet waarom ze wel zo laat is. Ik laat het maar even, misschien zegt ze het zo nog wel. ,,We hoeven niet meer naar binnen, we zijn nu toch al te laat voor de eerste les. Zullen we wachten op Michael en nog even buiten rondhangen?” Chantal haar wangen worden rood als ik Michaels naam zeg en ze knikt. We lopen naar het fietsenhok en zetten haar fiets naast die van mij. Zo, nu wachten op Michael. Die af en toe ook wel een vrouw lijkt. Die is volgens mij ook twee uur bezig om zich klaar te maken 's ochtends. Maar ja, ik weet allang waarom hij dat doet. Dat doet hij alleen maar om indruk te maken op Chantal.
,,Heb je Zayn al gezien?” vraagt Chantal. Ik knik.
,,Ja, maar hij is bij Perrie.”
,,Perrie? Wat moet hij nou met haar?!”
,,Hij zal haar wel leuk vinden.” Krijg ik met moeite uit mijn mond.
,,Vind je hem soms leuk?” ik schrik even en kijk naar Chantal, waarna ik zo gewoon mogelijk antwoord probeer te geven.
,,Natuurlijk vind ik hem leuk. Hij is niet voor niets mijn beste vriend.”
,,Zo bedoelde ik het niet.” Ze geeft me even lachend een speels duwtje. Even zucht ik.
,,Als ik hem leuk zou vinden, heeft het toch geen zin. Hij is alleen maar met Perrie bezig.” Net als Chantal nog iets wilt zeggen, horen we een fietsbel. We kijken om en zien Michael aankomen. Meteen zie ik Chantal rood worden. Ik grinnik even. Zegt ze wat over mij! ,,Hèhè, daar is onze prinses.” Zeg ik en ik steek mijn tong naar hem uit. Hij begint te lachen, wat Chantal laat smelten en geeft me een klein duwtje. Dan hoor ik de bel gaan en trek ik Chantal en Michael mee naar binnen, naar ons tweede lesuur.


Echt ongelooflijk. Nola is stikjaloers op Perrie en ze wilt niks doen om Zayn bij haar te houden. Waarom niet? Het is duidelijk dat ze verliefd op hem is. Michael en Nola lopen naast me en ik ben blij dat zij er zijn. Ik zou niet weten hoe mijn leven eruit zou zien als ze er niet waren. Zonder Zayn, Nola en Michael zou mijn leven er een stuk minder leuk uitzien. Ik zou niet naar school gaan en alleen maar thuis blijven. Nu heb ik mensen waar ik mee kan lachen, die mij het nare even doen vergeten. Want eerlijk is eerlijk, als ik bij Nola, Michael of Zayn ben, vergeet ik heel eventjes dat mijn vader mij mishandeld. Ook al vallen de blauwe plekken op, mijn vrienden zeggen er niks van. Nou ja, nog niet. Ik heb gemerkt aan Nola dat ze mijn verhalen raar vind, dat ze me niet geloofd als ik zeg dat ik van de trap afgevallen ben. Nola is daarin best vervelend, zij zal ook wel de eerste zijn die erachter komt. Ik moet gewoon zo lang mogelijk proberen om alles te verbergen. Ze niet in mijn huis laten, geen logeerpartijtjes meer bij mij. Niet zolang mijn vader dit doet met me.
,,Chanti?” Michael kijkt me aan.
,,Huh?” Ik kom uit mijn gedachten en Nola begint te lachen.
,,Of je zin hebt om met hem naar de film te gaan.” Herhaalt ze voor Michael.
,,We kunnen toch ook gewoon met z'n vieren?”
,,Zayn naar zo'n meidenfilm?”
,,Waarom zou Michael wel naar zo'n meidenfilm gaan dan?” Nola zucht en houdt me tegen om naar de klas te gaan.
,,Ga jij maar alvast Mikey.” Zegt ze tegen Michael en hij knikt. Zodra hij de klas in is, kijkt Nola me aan. ,,Chanti, je bent slim. Denk eens na. Michael gaat alleen maar naar zo'n meidenfilm voor jou.”
,,Hij hoeft niet mee als hij niet wilt. Dan gaan we met z'n tweeën.”
,,Schat, hij wilt juist mee vanwege jou. Je hebt het echt niet door hé?”
,,Nee, maar op dit moment heb ik hele andere dingen aan mijn hoofd. Ik wil me geen zorgen maken om jullie.”
,,Zorgen maken? Waarom zou jij je zorgen over ons moeten maken?”
,,Nou gewoon.” Oh shit, hoe ga ik dit nu doen? ,,Weet je wat, laat maar. We vragen Zayn ook gewoon mee en dan gaan we met z'n vieren.” Zeg ik heel snel en trek Nola dan mee de klas in, waarna ik naast haar ga zitten. Aan de linkerkant bij het raam zie ik Zayn naast Perrie zitten en kijk Nola aan, die het duidelijk niet leuk vind. Waarom praat ze er niet over? Waarom zegt ze niet wat haar dwars zit? Doet ze dat omdat ik ook niet zeg wat er echt aan de hand is? ,,Gaat het wel?” vraag ik maar zo voorzichtig mogelijk. Het enige wat Nola doet is knikken. Ze knikt wel, maar ik geloof niet dat het gaat. Nola wilt niets liever dan naast Zayn zitten en nu pikt Perrie haar plek in, maar niet alleen haar plek. Zayn pikt ze ook in. Moet ik Nola niet helpen om Perrie uit de buurt te houden van Zayn? Ik kan niet lang nadenken over die vraag, want de deur word dichtgegooid. Oké, meneer Hamilton is met het verkeerde been uit bed gestapt, dat is duidelijk. Ik kijk nog één keer naar Nola. Ik moet haar helpen, dat moet gewoon. Maar ja, hoe?


Tijdens de les zit ik in mijn schrift te tekenen. Deze tekeningen mag niemand zien, want dan vertellen ze het meteen door. Mijn gedachten zitten niet bij wat meneer Hamilton, met zijn chagrijnige hoofd verteld, maar bij Nola en Chantal. Waarom moest Nola haar perse apart spreken? Ging dat over mij? De vraag van Chantal van te voren was, waarom ik naar een meidenfilm wilde en ieder andere jongen zou niet gaan, maar ik wil daar graag heen met Chantal. Het liefst alleen, maar dat gaat niet aangezien ze Nola en Zayn ook mee gaat vragen. Nola gaat sowieso wel mee, maar Zayn weet ik niet. Waarom zou hij meegaan met Nola als hij alleen maar bezig is met Perrie? Hij heeft het te erg naar zijn zin met haar. Waarom doet hij Nola dat aan? Hij heeft zelf toegegeven aan mij dat hij smoorverliefd is op Nola en dan gaat hij zo close met Perrie om? Zo krijgt hij Nola nooit natuurlijk, want die denkt nu dat hij Perrie helemaal het einde vind. Ik kijk naar Chantal. Wat is ze toch mooi! Hoe kan iemand je hoofd zo op hol laten slaan? Het is alsof ik mezelf niet meer in de hand heb. Ik vind haar zo leuk, maar zij houdt mij op afstand. Elke keer als ik haar vraag om wat te gaan doen, vraagt ze Nola en Zayn mee. Dat zegt toch al genoeg? Ze wilt niet alleen met me zijn. Moet ik ook iemand anders zoeken? Dan schrik ik. De ogen van Chantal hebben de mijne gevonden. Nu heeft ze gezien dat ik haar al best lang aankijk. Ze zwaait even naar me en ik glimlach. Ik kan niet met iemand anders bezig zijn. Ik hou van Chantal, ik zou haar nooit aan kunnen doen wat Zayn Nola nu aandoet. Ik zal altijd proberen om haar hart te winnen, maar ja...hoe ga ik dat doen als ze me alleen maar op afstand houdt? Ik zucht diep en ga verder met mijn tekening.
,,Zo, Michael Clifford vind mijn les dus niet zo heel belangrijk.” Ik schrik op van meneer Hamilton, die in mijn schrift kijkt. Snel sla ik mijn schrift dicht. ,,Waarom zit jij te tekenen in mijn les?”
,,Sorry meneer, ik was een beetje afgeleid.”
,,Ja, dat zag je wel aan je tekening. Hij is wel goed gelukt hoor, maar hou je hoofd voortaan bij mijn les wil je?!” Snel knik ik en loopt hij weer naar het bord. Hoe diep kan ik zinken?! Nu heeft hij dus mijn tekening van Chantal gezien! Zal ze nu weten dat het een tekening van haar is? Ik kijk naar Chantal die zachtjes aan het lachen is met Nola. Ja, dus. Nu kan ik het helemaal wel vergeten bij haar!


,,Dus ik moet gewoon haar hand pakken?” vragend kijk ik Perrie aan. Ik praat met haar, maar alleen voor tips. Ik wil zo graag indruk op Nola maken. Ik begin haar steeds leuker te vinden. Hoe vaker ik naar haar kijk, hoe harder mijn hart tekeer gaat. Ik kijk even snel naar haar, ze zit stiekem te lachen met Chantal. Haar mooie lach doet me smelten.
,,Heb je al met haar afgesproken?”
,,Nee, nog niet.”
,,Dat is dan het eerste wat je straks gaat doen in de pauze. Je gaat naar haar toe en vraagt haar uit, naar de film of zo.”
,,Denk je dat ze dan met me mee wilt?”
,,Ik weet het niet. Zo goed ken ik Nola nou ook weer niet, maar je moet het proberen.”
,,Dank je.” Ik leg even mijn hand op haar hand. ,,Ik hoop gewoon dat ze ja zegt.” Gelukkig hoor ik de bel gaan en sta ik meteen op. Nola en Chantal gaan heel snel het lokaal uit. Dat moet niet! Ik probeer me tussen de anderen te wurmen, zodat ik Nola tegen kan houden, maar dat lukt niet. Verdomme, straks is ze weg. Ik ren het lokaal uit en kijk om me heen. Nergens zie ik haar meer. Opeens word ik naar rechts getrokken en zie ik Michael.
,,Waar ben je nou mee bezig?!” Verbaasd kijk ik hem aan. ,,Met Perrie. Je vind Nola toch leuk?”
,,Ja, maar zij is met Drew bezig.”
,,En dus laat jij Drew gewoon jou meisje inpikken?”
,,Ze is mijn meisje niet.”
,,Nog niet. Waarom doe jij er niet alles aan om dichtbij haar te zijn?”
,,Net zoals jij bij Chantal doet zeker? Nee, dat werkt goed.”
,,Ik probeer tenminste in haar buurt te zijn, maar zij houdt me op afstand. Weet je hoe het voelt om afgewezen te worden? Ik mag haar niet ophalen bij haar thuis, terwijl ik dat zo graag wil. Ze wilt steeds dat jullie meegaan als ik haar vraag om wat te gaan doen. Dus de conclusie is dat alleen Nola en jij weten wat er met haar aan de hand is, dus vertel het me.”
,,Ik weet net zo min als jou wat er met Chantal aan de hand is. Niemand van ons is ooit bij Chantals huis geweest, zelfs Nola niet.”
,,Lieg niet! Nola is al jaren Chantal haar beste vriendin. Als iemand iets weet is het Nola. Chantal verteld haar alles.”
,,Moet ik nu van jou Nola gaan ondervragen?”
,,Wil jij dan niet weten wat er aan de hand is met Chantal?”
,,Natuurlijk wel, maar is er geen andere manier? Zoals gewoon naar Chantal toe gaan en het haar zelf vragen?”
,,Nee, want dan krijgen wij toch ruzie met haar.”
,,O, dus Nola mag wel ruzie met haar krijgen. Zolang jij maar schoon blijft, zodat jij haar kan opvangen en bij haar kan zijn. Hoe Nola zich voelt boeit je niet? Nee, ik ga Nola niet ondervragen want dan krijg ik ruzie met Nola en wilt ze me waarschijnlijk nooit meer zien.”
,,We moeten wel.”
,,We? Sorry hoor, maar jij wilt dat ik Nola ga ondervragen. Jij wilt alleen maar dat ik ruzie met haar krijg, zodat jij alleen kan zijn met Chantal. Je moet mij niet gebruiken om dichter in de buurt te komen van Chantal.”
,,Zo is het helemaal niet. Luister, ik heb mijn kansen toch al verspeeld. Ik maak me gewoon zorgen om haar en dat zou jij ook moeten doen.”
,,Denk je dat ik dat niet doe? Dat ik al haar blauwe plekken niet heb gezien? Ze is gewoon van de trap gevallen.”
,,Dat zegt ze.”
,,Jij gelooft haar niet?”
,,Nee en Nola ook niet. Ik zag haar gezicht toen Chantal het zei. Er is iets aan de hand en wij moeten erachter komen wat dat is. Dus sta jij aan mijn kant?” Hij maakt een vuist van zijn hand. Ik knik en ga met mijn vuist tegen zijn vuist. Ja, ik moet wel. Ik wil ook weten wat er met Chantal aan de hand is. Samen met Michael loop ik naar de kantine, waar Nola en Chantal aan onze tafel zitten. Oké, nu moet het gebeuren. Michael en ik moeten Nola gaan ondervragen. Even slaak ik een diepe zucht en dan lopen we naar onze tafel.

Reacties: