FanFic.nl

Iluna Lavender en het geheim van de maan

5- Verdwalen en een vroege ochtendprofeet

De volgende ochtend werd Iluna met een heerlijk gevoel wakker, ze had heerlijk gedroomd, al kon ze niet helemaal meer herinneren waar die over ging. Iets met vliegen over weilanden of zo. Ze zag dat Paula ook al wakker was en bezig was met zich aan te kleden. Ze wenste Paula goedemorgen en trok ook haar gewaden aan. “Ooh ik ben zo zenuwachtig, jij ook?” vroeg Paula, terwijl ze in haar hutkoffer rammelde. " Best wel” Antwoorde Iluna. De andere werden ook langzaam wakker. Indie ijden, Cloë Stevens en Linda Donder waren de andere Ravenklauwmeisjes, met wie Iluna de slaapzaal deelden. Paula en Iluna besloten om alvast naar de grote zaal te gaan. Ze waren stiekem bang dat ze die niet meer terug zouden vinden.

Dus klommen ze de trappen af en verlieten de leerlingenkamer. Die was nog erg stil. Ze volgde twee vierdejaars die ook richting de grote zaal liepen en kwamen daar ontzettend vroeg aan. Het was nog ontzettend rustig. Een paar leerlingen zaten in kleine groepjes bij elkaar te praten, maar verder was er nog niemand. Paula en Iluna gingen aan de Ravenklauwtafel zitten, die was gevuld met allerlei soorten ontbijtproducten. Toost, Roerei, gebakkenspek, broodjes, brood, bruin, wit, volkoren, cornflakes, havermout, jam, kaas, vlees, worstjes en nog veel meer. Iluna koos een broodje en besmeerde die met chocoladepasta. Het broodje was nog warm en de chocolade smolt daarin.

Paula en Iluna spraken met elkaar over de lessen en een half uur later was de zaal al helemaal niet meer verlaten. Een piepkleine mannetje, professor Banning deelde de lesroosters uit. Jessica die erbij was komen zitten legde uit dat Professor Banning het afdelingshoofd van Ravenklauw was. Iluna keek naar haar rooster en zag allerlei vreemden vakken. Magisch Engels, geschiedenis van toverkunst en Wereldkunde leken nog op vakken die ze op de bassischool ook had gehad. Maar transfiguratie, toverdranken, kruidenkunde, en astrologie.

Iluna was net aan kijken welke vakken ze die dag hadden, toen Jessica zei: “Oh, daar is de post. Ik geloof dat ik Livius zie, mam wil vast weten in welke afdeling Tessa is gekomen, ik had haar nog niet ge-uilt.” Iluna keek omhoog en sprong een beetje op van schrik. Honderden uilen vlogen de zaal in, rondcirkelend op zoek naar hun baasje. “Ha” Zei Sander ,terwijl hij een pakje opende , die een bruine kerkuil hem had gebracht, “van mijn oom Theo, omdat ik in Ravenklauw ben gekomen” En hij liet een doos vol chocolade kikkers zien. “Ook eentje?” Vroeg hij aan Iluna en Paula ,terwijl hij er eentje in zijn mond propte. “eh.. nee dankje” zei Paula, ook Iluna schudde haar hoofd.

“Oh” De bruine uil van Bianca vloog richting Iluna. “Hallo Wonder” Begroette Iluna de uil. Bianca had hem zo genoemd ,omdat ze dit alles een wonder vond. Een beetje cliché volgens Iluna. De uil had een witte envelop bij zich, waar een postzegel was opgeplakt. Dat had Bianca vast voor de zekerheid gedaan, de postuilen waren voor hen allebei nieuw. Iluna opende de envelop en vond een korte brief.

Hallo Iluna,
Ik hoop dat je mijn brief snel hebt ontvangen, ik heb geen idee hoe snel die uilenpost gaat. Ik heb hem gelijk verstuurd toen we weer thuis waren. Ik wil graag weten of je goed bent aangekomen. Heb je al lessen gehad? En heb je al kennisgemaakt met je klas? Ook Frederike wil graag weten hoe het is op de toverschool, ze zegt dat ze je nu al mist.
Laat snel wat van je horen en heel veel liefs,
Bianca, Paul, Tygo en Frederike.

“Wie is Frederike?” Vroeg Indie, die net was komen aanlopen en met een slaperige kop en over Iluna’s schouder had meegelezen. “Mijn beste vriendin” Zei Iluna een beetje trots. “Kan ik je ganzenveer lenen?” Indie had haar veer achter haar oor zitten. “oh, uh, tuurlijk” Ze geeuwde en gaf Iluna de veer, die op de achterkant van de brief een antwoord begon te krabbelen.

Hoi Bianca en de rest,
Ik ben veilig aangekomen en in Ravenklauw gesorteerd. Dat is een van de afdelingen, je hebt er vier en daar wordt je door een pratende hoed in verdeeld. Ik heb al verschillende klasgenoten leren kennen. Straks heb ik mijn eerste les. Er zijn hier hele rare vakken, ik ben benieuwd wat er gaat gebeuren.
Groetjes,
Iluna

Ze bond het briefje weer vast aan Wonder, die vrolijk weer wegvloog. Vervolgens gingen ze snel nog terug naar de leerlingenkamer om hun boekentassen te pakken. De eerste les die ze hadden was Transfiguratie. Iluna, Paula, Sander en Indie wouwen samen naar de les gaan en hadden op elkaar gewacht bij de uitgang van de leerlingen kamer. Maar het lokaal wat ze moesten vinden was nog niet zo gemakkelijk te vinden. Nu ze geen oudere leerlingen konden volgen leek het hele kasteel een groot doolhof te zijn. Er waren ongelofelijk trappen, deuren die geen deuren waren, muren die eigenlijk deuren waren, deuren die alleen opende als je dat beleefd vroeg of ze op de juiste plek aanraakte, en verdwijnende traptreden. Overdag zag alles er anders uit dan toen ze Jessica volgde naar de leerlingenkamer en terwijl het steeds later werd het viertal steeds wanhopiger om ooit nog het juiste lokaal te vinden. Uiteindelijk kwamen ze een geest tegen die net een andere groep eerstejaars aanwijzingen was aan geven.

“Sorry, maar kunt u ons misschien vertellen waar het transfiguratie lokaal is?” Vroeg Paula. “Zeker, zeker.” Antwoorde de geest. “Jullie zijn niet eens zo ver uit de buurt” “Tja, we hebben ook door de hele school rondgedwaald” Mompelde Indie. De geest had dat echter niet gehoord en ging verder met uit te leggen hoe ze moesten lopen om bij het lokaal te komen. “Dankuwel meneer” Zei Paula. “Zeg maar Henk’ Zei de geest en hij zweefde verder.

Ze kwamen uiteindelijk nog veel te laat bij het transfiguratielokaal ,omdat Iluna onderweg door een van de verdwijnende traptrede was gezakt en het zeker 5 minuten duurde voor ze haar er weer uit hadden gekregen. Toen ze bij het lokaal aankwamen zat iedereen al in de banken. Iluna ging snel naast Paula zitten, en het leek alsof de leraar er nog niet was. Toen ze plotseling achter zich hoorde. “Wel, wel, Jullie vonden het zeker niet belangrijk om op tijd te komen.” Een lange streng ogende vrouw kwam achter de deur van het lokaal tevoorschijn. “Ik aanvaar dit soort gedrag vanaf volgende week niet meer, ik verwacht dat het jullie dan wel lukt om het lokaal op tijd te vinden.” Ze keek de leerlingen even heel streng aan en vervolgde toen: “Mijn naam is professor Ebbewelfs.” Ze wees met haar staf naar het schoolbord en het krijtje schreef haar naam in een sierlijk en pressies handschrift. “ Ik verwacht van de leerlingen in mijn klas, dat ze zich gedragen. Als je dat niet kan dan kan je ophoepelen en hoef je ook niet meer terug te komen. Transfiguratie is een van de moeilijkste en gevaarlijkste takken van magie.” Vervolgens veranderde ze haar bureau in een ezel en weer terug en iedereen was onder de indruk en kon niet wachten om te beginnen. Maar het viel behoorlijk tegen en het zou duidelijk nog heel lang duren voor ze ook meubelstukken in dieren zouden kunnen veranderen. Eerst kregen ze een heleboel moeilijke aantekeningen, die ze moesten opschrijven en daarna kregen ze de opdracht om een lucifer in een naald te veranderen. Iluna ging helemaal op in haar pogingen om de lucifer te veranderen. Ze keek keer op keer in haar aantekeningen, probeerde de juiste stokbeweging en uitspraak van de spreuk goed te krijgen. Aan het einde van de les was de lucifer alleen een beetje zilverkleurig en puntig geworden. Maar toen Iluna om zich heen keek, zag ze dat zij als enige erin geslaagd was om de lucifer te veranderen en professor Ebbewelfs leek in haar nopjes en beloonde Iluna met 5 punten voor Ravenklauw.

De rest van de week was een enorme ramp met het vinden van de juiste lokalen. Meestal volgde ze een oudere jaars naar de grote zaal voor het ontbijt, maar de lokalen voor de lessen te vinden leek haast onmogelijk. Zweinstein was enorm groot en heel veel dingen leken te veranderen. Iluna was het de eerste avond op Zweinstein niet opgevallen, maar de schilderijen bewogen en leefden en de mensen op de schilderijen gingen dikwijls bij elkaar op bezoek. Ook had Iluna het vermoeden dat de harnassen in de gangen konden lopen. De geesten op Zweinstein hielpen ook niet echt. Je schrok je dood als er een door een deur kwam die je probeerden open te maken, op de meisjes wc op de tweede verdieping was een geest genaamd Jenny die aan een stuk door jammerde over van alles en nog wat. En Foppe de klopgeest was gewoonweg een zwevende ramp, die wandelstokken op je hoofd lied vallen, vloerkleden over je vandaan trok en met krijtjes gooide. Dan had je ook nog Vilder de conciërge, hij was stokoud en had als levensdoel het de leerlingen zo moeilijk mogelijk te maken. Maar Indie zij dat dat het juist spannend maakte, al rolde Sander achter haar rug met zijn ogen.

In de andere lessen ging het Iluna niet zo makkelijk af als bij Transfiguratie. Iedere woensdag om middernacht bestudeerde ze de sterrenhemel op de hoogste toren met hun telescopen. 3 keer per week hadden ze kruidenkunde in de kasten achter de school ,waar ze van professor Lubbermans leerde hoe ze voor alle bijzondere planten en zwammen moesten zorgen. Iluna werd gelijk de eerste les gebeten door een blommige knabelblad, een dikke lelijke plant met verschillende mondachtige uiteindes aan de takken. Bij bezweringen moesten ze een verbogen theelepeltje terug buigen met behulp van een repareerspreuk, maar dat lukte niemand van de klas echt goed. Het saaiste vak was geschiedenis van Toverkunst ,dat als enige werd gegeven door een spook. Professor Kist was stokoud geweest toen hij op een dag opstond om les te geven en zijn lichaam in de lerarenkamer had achtergelaten. Hij sprak op monotoon en alleen Paula was ijverig aan schrijven en schrikte professor Kist op met vragen over de duur van de 2e kobold oorlog en of Karel de Grote daar iets mee te maken had. Dat maakte de les wel een stuk interessanter, aangezien Professor Kist duidelijk niet gewend was dat een leerling vragen stelde en hier een beetje van in de war raakte.

Professor Torenweg gaf Toverdranken en ook zij had geen problemen met orde houden in de klas. Het toverdranken lokaal was in de koude kille kerkers, maar Professor Torenweg zorgde toch op een of andere manier er voor dat er een gezellige warme sfeer was tijdens haar lessen. Dat hield Iluna er helaas niet van om haar ketel per ongeluk in massief tin te veranderen waar door alle toverdrank over de rand vloeide. Magische Engels en Wereldkunde bleken vakken te zijn die pas sinds enkele jaren werden gegeven op Zweinstein. Bij Magisch Engels legde Professor Argentijn uit dat het van belang is , volgens het ministerie van toverkunst, dat jonge tovenaars en heksen ook fatsoenlijk leren spellen en schrijven en begon de les vervolgens met een dictee aan vreemde woorden. Iluna had het best redelijke punten voor spelling op de bassischool, maar ja hoe schrijf je Hypogrief en wat is een hypogrief eigenlijk? Bij wereldkunde of liever gezegd magische wereldkunde leerde ze in welke landen tovergemeenschappen bestonden en hoe deze werden bestuurd. In Engeland had je een ministerie van toverkunst, maar dat was blijkbaar niet overal zo.

Iluna ging ondanks de verschillende afdelingen veel met Tessa om. Ze hadden gezamenlijk Toverdranken, Magische Engels en Wereldkunde met de Huffelpufs en bij die vakken zaten ze ook meestal samen aan een tafel. Ook bij het eten negeerde de twee regelmatig de afdelingstafels en gingen bij elkaar zitten, dan eens aan de Ravenklauw tafel en dan eens aan de Huffelpuf tafel en ze maakten regelmatig samen huiswerk in de Bibliotheek. Ook de vriendschap met Frederike was niet minder geworden, ze stuurde gelijk de tweede avond een uitgebreide brief naar Frederike en kreeg twee dagen later al eentje terug gestuurd. Volgens Frederike mist Iluna echt wat, Juf Tina was de leukste Juf tot nu toe en had de klas over breuken geleerd met kleine cakejes die ze aan het einde van de les mochten op eten.

Op donderdag ochtend was het Iluna, Paula, Indie en Sander gelukt om in een keer zonder te verdwalen de wel naar het lokaal te vinden. Een blokuur Verweer tegen zwarte kunsten nog wel en dat hadden ze nog niet eerder gehad. Ze zaten al klaar in het lokaal met hun boeken voor zich (iedereen had zich hier wel op verheugd), toen de Professor gekleed in een lange zwarte mantel binnenstapte, hij liep zonder de leerlingen aan te kijken naar zijn Bureau. Hij had een kaal smal hoofd en een gezicht waar geen emotie van af te lezen was. Hij begon met de namenlijst door te nemen en toen die daar mee klaar was wees hij met zijn stok op de luiken, die allemaal sloten en het werd aardedonker in het lokaal, alleen de kaarsen aan de muren verlichte de ruimte.

“Zo, jullie zijn hier om jullie te leren verdedigen tegen de gevaren van de zwarte magie. De toverwereld, zoals jullie hoop ik maar al te goed weten, zit vol gevaren en je moet weten hoe je jezelf hiertegen kan beschermen. Mijn naam is Professor Trast en ik ben hier om jullie te leren hoe je moet handelen bij een boeman, trollen kan tegenhouden, vervloekingen kan laten terugkaatsen en meer. Je kan zeggen dat dit een van de belangrijkste vormen van magie is die jullie hier zullen leren. Het is tien jaar geleden sinds het grootste duistere periode van de vorige eeuw, maar dat betekent niet dat dit zich niet kan herhalen.” Hij liet zijn blik glijden over de leerlingen en bleef toen bij Iluna even hangen. Een koude rilling ging over haar rug en ze kreeg het gevoel dat Professor haar niet mocht. Gedurende de les werd dat gevoel alleen maar sterker, als Iluna haar vinger op stak om een vraag te beantwoorden negeerde hij hem, zelfs als niemand anders een vinger op stak en toen ze begonnen met oefenen van verdedigingsspreuken werd het nog erger. Hij haalde Iluna voor de klas en zei: “We zullen nu eens zien hoe juffrouw Lavender zich verdedigd tegen de zwarte kunsten” Hij richtte zijn wand zonder waarschuwing op Iluna en een tel later vloog haar stok uit haar hand en viel ze naar achteren. “We kunnen zien dat juffrouw Lavender zelfs nog geen zwakke poging waagde als verdediging.” Sprak Trast tegen de klas. “U vond het blijkbaar niet nodig om de boeken voor de les door te lezen” Terwijl hij dat zei, zag Iluna dat zijn ogen even vlamde van woede. De rest van de les trok traag voort en Iluna was opgelucht toen ze het donkere lokaal eindelijk kon verlaten.

Al met al was Iluna blij dat de week voorbij was. Vrijdagmiddag had Iluna geen lessen en hingen Indie, Sander en Iluna rond in de bijna verlaten leerlingenkamer, alleen de eerstejaars hadden die vrijdagmiddag geen les. Ze zouden eigenlijk aan hun huiswerk moeten werken aangezien de professor Trast en professor Ebbewelfs ze een hele berg huiswerk hadden gegeven. Paula was daar keurig aan begonnen en zat nu in een hoekje van de lerarenkamer te werken. Maar Iluna was met Indie en Sander een potje knalpoker aanspelen, wat spannender was dan gewoon poker, de kaarten konden ontploffen, en ze gebruikten smekkies in alle smaken als inzet. Het spel ontplofte en Iluna liet zich naar achteren omvallen op het zachte vloerkleed voor de haard. Het plafon van de leerlingenkamer was overdag niet bedekt met sterren, nu was het bedekt geschilderde wolken op een lichtblauwe achtergrond. Iedere dag zag het er anders uit. Meestal gelijk aan de buitenlucht.

De deur vloog open en Len Radelaar , een smalle bleke jongen, kwam naar binnen gerend. “Dit moeten jullie zien” Hijgde hij. “Argijn Lindor is gezien” Het leek wel alsof er een bom was ontploft. “Wat gezien?” “Waar dan” Vroegen de Ravenklauwers. “In Zweinsveld, Vanmorgen. Staat in de ochtendprofeet, ik zag het net. ” Hij liet de krant zien die hij in zijn handen had. Indie rukte die uit zijn handen en zei toen: “Hé, dit is de krant van morgen, hoe kom je daaraan?” Len grijnzde even. “Mijn vader is hoofdredacteur, hij stuurt mij altijd de proefdruk voor de volgende dag op.” “Mazelaar” Mompelde Indie en ging toen zitten ,zodat de andere mee konden lezen.

Iluna ging op de knieën naast Indie zitten om mee te kunnen lezen. In grote letters stond er: ARGIJN LINDOR IN ZWEINSVELD GEZIEN. Onder de tekst was een grote bewegende zwart-wit foto van een kwaad en waanzinnig ogende man, mijn blonde vettige haren die in slordige slierten langs zijn gezicht hingen. Zijn handen vormde vuisten die woedend naar de camera zwaaide, terwijl twee tovenaars hem in bedwang probeerde te houden met hun toverstokken. Het was een afgrijselijk beangstigend gezicht. “Wie is Lindor?” Vroeg Iluna. “Wat?” Indie keek Iluna even aan met wijde verbazing. “Lindor is een dooddoener en moordenaar, hij is een jaar geleden uit azkaban ontsnapt, de kranten stonden er vol van. Hoe kun je dat gemist hebben.” Indie leek gewoonweg geschokt. “Omdat ik twee maanden geleden niet eens wist dat er zo iets als een dooddoener bestond” Snauwde Iluna, ze haatte het als mensen naar haar keken alsof ze dom was. Indie leek even beledigd, maar bedacht zich toen. “Waar in Zweinsveld?” Vroeg ze aan Len. “Aan de rand, in de buurt van het krijsende krot stond er, een dorpsbewoner zag hem. Dit is voor het eerst in 4 maanden dat hij gezien is.”

De rest van de Middag werd er gesproken over Lindor en hoe hij misschien ontsnapt is. Het was blijkbaar voor het eerst sinds de tweede tovenaarsoorlog dat er iemand ontsnapte uit azkaban de Tovenaars gevangenis. En hoewel Iluna niets wist hierover, werd ze al snel bijgepraat door de andere Ravenklauwen. Lindor was 13 maanden geleden ontsnapt uit azkaban, en sindsdien is er een reeks inbraken geweest waarbij hij in verband werd gebracht. Maar tot nu toe was hij slechts een keer eerder gespot en wel in de buurt van het ministerie van toverkunst.

Iluna vroeg zich af of ze Bianca moest laten weten van Lindor en dat hij vlak bij de school was gezien. Ze besloot dat dat niet nodig was. Bianca zou daardoor alleen maar in paniek raken en voor niets want op Zweinstein waren ze toch veilig. Ze besloot wel om erover aan Frederike te schrijven en liep daarom na het avondeten naar de uilenvleugel. Ze bond de brief aan een schooluil en bleef even kijken hoe hij wegvloog. Hopelijk zou de uil de brief naar Frederike versturen en niet per ongeluk aan Bianca geven.
 

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.