FanFic.nl

A CaptainSwan story

Mam, pap, Henry!

Emma zat naast Killian op de bank. Uit het niets greep hij haar hand. Emma schrok, maar werd direct weer kalm van de liefdevolle blik van Killian. "Alles oke, love?" Vroeg hij bezorgd. "Ja hoor, ik schrok alleen van je hand zo opeens." "Ben ik eng ofzo?" Emma glimlachte. "Nee, totaal niet, alleen als je guyliner is uitgelopen." Killian keek Emma ongemakkelijk aan. Zijn gezicht kwam dichter bij die van Emma. "Aye, dan wel love." Emma glimlachte en zoende Killian op zijn mond. Killian glimlachte ook en legt zijn arm (die met haak) op Emma's heup. Emma plaatste haar hand op Killians kaak en duwde hem langzaam naar achter tegen de armleuning van de bank. "Rustig love, we hebben nog alle tijd." Glimlachte Killian. "Je ouders zijn bij granny's aan het eten met Henry." Emma lachte en ging verder met zoenen. Opeens hoorde ze gefluister. Ze draaide haar hoofd en zag Mary-Margeret, David en Henry bij de deur staan. Emma en Killian gingen direct rechtop zitten en keken ongemakkelijk naar de grond. "Mam, pap, Henry?" Riep Emma verbaasd. "Sorry voor het onderbreken...." Zei David ook ongemakkelijk. Henry stond met grote ogen naar Emma te kijken. "Hoelang hebben jullie daar gestaan?!" Vroeg Emma. Henry stond nog steeds in stilte naar Emma te staren. "5 minuten ofzo..." Zei Mary-Margeret zacht. Emme zuchtte en keek hopeloos naar boven. "Hook, als ik je nog een keer betrap op dit soort dingen met mijn dochter..." Zei David boos en tegelijkertijd geamuseerd. "Sorry mate. Zal niet nogeens gebeuren." Hij keek glimlachend naar Emma. Emma lachte terug. Ze stond op en liep naar Henry toe. "Het spijt me, kid." Zei Emma vol spijt in haar stem tegen Henry. Henry leek weer in beweging te komen. "Geeft niet mam." Zei hij lachend. "Ik ben gewoon blij dat jij gelukkig bent. Ook al was dat wel heel erg gepassioneerd en haast seksistisch hoor." Emma keek beschaamd naar Henry. Toen ze naar David keek zag ze zijn doorzoekende blik die op Killian gericht was. "Pap, ik ben 28!" David keek naar Emma. "Ik weet het..." Emma pakt Killian's hand. "Dus... Wij gaan even naar buiten!" David keek opeens streng. "Dacht je nou dat..." Mary-Margeret pakte David's hand. "Laat haar nou, ze is inderdaad al 28, bovendien kan je wel op hook vertrouwen, Emma is heus wel veilig bij hem..." Ze pakte haar tas en haalde er een briefje van 100 uit. Ze gaf hem aan Emma. "Hier, ga maar naar red en granny toe, even geen irritante vader." Emma keek haar moeder dankbaar aan. "Wat?!" Riep David, maar Mary-Margeret legde haar hand op zijn mond. Henry was ondertussen al naar boven gegaan en stond in zijn pyjama boven aan de trap. Emma liep naar hem toe en knuffelde hem. "Welterusten, kid." Zei Emma. "Welterusten, mam." Killian grinnikte even en Emma keek hem boos aan, waarop David Killian op zijn schouder sloeg en hem waarschuwend aankeek. Na een boze blik van Mary-Margeret trok David zijn hand terug, en Emma liep hand in hand met Killian naar buiten.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.