FanFic.nl

A CaptainSwan story

Perfect voor ons tweeën, Swan

"Waar gaan we naartoe?" vroeg Emma nieuwschierig. "Zie je zo wel, love." Emma liep, geblinddoekt door Killian, door de straten van Storybrooke. Killian had haar hand vast. "Doe de blinddoek maar af." Emma deed de blinddoek af. Ze waren in het bos van Storybrooke, vlak bij de Troll bridge. Op de grond lag een kleed, en in de tas zat afhaaleten van granny's. Emma lachte. "Romantisch, picknicken in het bos met afhaaleten..." Killian krabde met zijn haak aan zijn voorhoofd. "Laten we zeggen, dat ik niet echt kan koken, love. Ik wil je mijn kookkunsten besparen." Emma ging zitten. Killian ging naast haar zitten. Hij gaf Emma een bakje patat en pakte zelf een hamburger. "Na alles wat we hebben meegemaakt..." zei Emma zacht. "Ja, maar alles gaat beter als we het samen doen. Toen met Cora, nou, laten we zeggen dat dat voor ons allebei niet zo prettig was." Emma knikte en at van haar patat. "Ik dacht echt dat David het ook doorhad..." Zei Emma, en ze legde haar hoofd op zijn schouder." Killian haalde zijn schouders op. "Jij of je moeder praten hem wel om." "Ja." Het was een tijdje stil, wat Emma helemaal niet erg vond. Ze genoot van elk moment dat hij bij haar was. Hoe ze hier zaten, op een kleed, vlakbij de Troll bridge, met afhaaleten. Emma haar telefoon ging af. Ze nam op. "Hey Emma, met August." zei de persoon aan de andere kant van de lijn. "Hey! Wat is er?" "Iemand heeft ingebroken bij mijn vader, en alle kostbare klokken gestolen." Emma zweeg even. "En waar is Marco dan?" vroeg Emma. "Hier." "Ik kom eraan." Emma hing de telefoon op. "Ik moet gaan." Zuchtte Emma. "Het spijt me echt, Killian, ik moet naar het sherrif station." Killkian knikte. "Is niet erg, love, ik kan het wel in een koelvrieskast stoppen." Emma grinnikte. "Koelkast, bijna goed. Zie ik je vanavond?" Killian glimlachte. "Of course, love."

Emma zat in stilte aan de keukentafel. Mary-Margeret was weer eens met Neal naar Aurora en Ella, Henry was bij Regina, en David, nouja, ze had totaal geen zin om met hem te praten. "Het spijt me..." David ging tegenover Emma aan de tafel zitten. "Als jij hem vertrouwd, hoor ik hem ook te vertrouwen. Ik ben er zeker van dat jij wel de goede keus maakt." Emma keek hem aan. "Vanwaar dat opeens?" Vroeg ze. "Ik heb zitten denken, je hebt gelijk. Ik wil gewoon niet dat iemand jou pijn doet. Maar ik besefte dat hij een van de laatste is die dat zou doen." Emma knikte. "Ik hoop dat je me vergeeft." Emma knikte opnieuw. "Ja." Ze stonden op en gaven elkaar een knuffel. De bel ging. "Dat is Killian." Zei Emma. "Je kan beter je excuses aanbieden." Emma liep naar de deur en deed open. "Killian!" Ze omhelsde hem. "Hey." David keek naar Killian. "Luister, Hook, het spijt me echt. Ik wil gewoon niet dat iemand haar pijn doet, maar later besefte ik dat jij een van de laatste bent die dat zou doen." Killian knikte dankbaar. "Is al goed, mate." Ze keken even naar elkaar. Emma pakte Killian's arm vast. "Zullen we gaan?" Killian keek Emma aan en glimlachte. "Is goed, love."

Emma liep samen met Killian over straat. "Ik ben blij dat mijn vader eindelijk inziet dat je bent veranderd." Killian lachte flauwtjes. "Ja, ik ook." "Waar gaan we heen, Swan?" Vroeg Killian. "Kijken." Even later kwamen ze aan bij een huisje. Het was een huisje aan dezelfde straat als die van Regina, alleen was het huis een stuk kleiner. Er stond een bord met 'Te koop' in de tuin. Mr. Gold stond bij de deur. Emma liep naar mr. Gold toe. "Crocodile..." Zei Killian lichtelijk boos. "Hook." Zei mr. Gold terug. Hij wendde zich tot Emma. "Zullen we maar naar binnen gaan, dearie?" Emma knikte. "Waarom kijken we in dit huis, love?" Vroeg Killian aan Emma. "Ik wil graag een eigen huis, of dacht je dat ik mijn hele leven bij mijn vader, mijn moeder en mijn baby-broerje ging wonen?" Killian lachte. "Ik hoopte van niet..." "En het liefst, groot genoeg voor twee personen, en Henry als hij komt..." Emma keek Killian veelbelovend aan. "Tenzij iemand anders dan ik die tweede persoon is, vind ik het een goed idee." Emma glimlachte. "Dan denken we er allebei hetzelfde over." Zei ze. Emma keek om zich heen. Het huis was perfect, voor haar en Killian, en Henry als hij kwam. "En, wat vind je ervan?" Vroeg Emma aan Killian. "Perfect voor ons tweeën, Swan." Emma glimlachte nogmaals. "Wat is de prijs, crocodile." Vroeg Killian aan mr. Gold. "Ik denk dat we het daar wel over eens kunnen worden. Killian keek blij naar Emma. "Welkom in ons huis, love."

Emma en Killian belden aan bij David en Mary-Margeret. Mary-Margeret deed de deur open. "Hey, Emma?!" Emma keek enthousiast. "We hebben nieuws." David kwam naast Mary-Margeret staan. "We hebben een huis!" Mary-Margeret keek blij. "Ooh, dat is super!" Ze omhelsde Emma. "Mooi!" Zei David, en hij omhelsde Emma ook. David sloeg op Killian's schouder. "Als je maar goed voor Emma zorgt, en anders weet je wel wat er gebeurt." David grinnikte. "En nogmaals, het spijt me." Killian sloeg op David's rug. "Is al goed, mate." "Mogen wij het huis ook zien?" vroeg Mary-Margeret. "Tuurlijk, kom." En ze liepen met zijn allen naar buiten om in de auto te stappen.

Reacties:

narcissa zei op 3 juli 2015 - 10:43:
David heeft gewoon maar te accepteren dat zijn dochter met een piraat gaat. En jippie mr.Gold. hij is echt mijn favoriet samen met Belle. Maar goed daar gaat deze fanfic niet over. Wel leuk dat ze een huis hebben gevonden. Is idd niets om met met je vriend bij je ouders en baby broertje te gaan wonen. Dan is een eigen huisje wel beter.
Leuk verhaal