FanFic.nl

Lisama Wutaki's Eerste Dag

De vos met negen staarten

Ik liep wat rond over het plein en dacht terug aan mijn tijd in de Land of Fire. Ik deed er zo lang over om vrienden te maken.. En nu moest ik weer helemaal opnieuw beginnen.
“Uhm.. Lisama?”
Ik draaide me om en knipperde een keer. Hoe heette zij ook alweer?
“Uh.. H-hoi,” zei ik, nog steeds verbaasd dat iemand tegen me praatte. Plotseling schoot haar naam me weer te binnen. “Hinata was het, toch?”
Hinata keek verrast op. Alsof het haar verbaasde dat ik haar naam had onthouden.
“J-ja,” zei ze, naar de grond kijkend. “Uhm… O-over Naruto…”
“Die ene jongen die Hokage wil worden?”
Hinata bloosde even. “J-ja.. Hij ja..”
Ik keek haar even aan en grinnikte toen. “Wat is er met hem?”
“N-nou… Zie je.. Naruto heeft zijn ouders nooit gekend… En hij heeft niemand die voor hem zorgt.. Ze zeggen dat hij slecht is.”
Ik keek haar vaag aan. “Dat is… Niet leuk voor hem.. Maar.. Waarom zeg je dit tegen mij?”
Toen keek Hinata op. “Je vindt het niet.. Ik bedoel.. Je haat hem nu niet?”
Ik schoot in de lach. “Waarom zou ik? Doen de meeste hier dat wel dan?”
Hinata keek verdrietig naar de grond en mijn glimlach vervaagde. “…dat meen je toch niet echt hè? Hinata?”
Hinata reageerde niet, maar wees opeens naar de schommel aan de andere kant van het schoolplein. Ik draaide mijn hoofd en zag Naruto op de schommel zitten, in zijn eentje, met zijn hoofd gebogen. Mijn ogen werden wat groter. Niet hier ook al zo iemand, dacht ik bij mezelf.
“En… Jij?” vroeg ik voorzichtig.
Hinata schudde haar hoofd. “Naruto is niet slecht,” zei ze toen met een kleine glimlach. “In tegendeel…”
Ik hield mijn hoofd schuin. “Je.. Vindt hem leuk, eh?”
Nu werd haar hoofd zo rood als een tomaat. “W-wat? I-ik..”
“Maak je geen zorgen,” grinnikte ik. “Ik zeg het tegen niemand.”
Hinata zuchtte diep. “Dank je, Lisama.”
Ik schudde lachend mijn hoofd. Als zelfs ik het doorhad dat Hinata Naruto leuk vond, dan was het wel erg duidelijk. Maar goed, ik zei maar niets daarover.
“Hey, ik ga eens een praatje met ‘m maken!” zei ik toen. “Ga je mee, Hinata?”
Hinata werd weer rood en schudde haar hoofd. “N-nee, g-ga jij maar…”
Ik lachte en liep toen naar het eenzame jongetje op de schommel.
“Euh… Hey Naruto,” zei ik.
Naruto keek op. “Oh, hallo Lisama,” mompelde hij.
Ik keek hem vragend aan. Vamorgen was hij zo spontaan.. En nu..
“Naruto… Is alles oké?”
“Oh, ja ja… Best.”
Ik krabde op mijn hoofd. “Je.. Wil Hokage worden, toch?”
Toen hief Naruto zijn hoofd en grijnsde, alsof hij plotseling een goed idee had gekregen. “Nee. Ik gá Hokage worden.”
Hij sprong op van de schommel en rende weg van het schoolplein. Ik keek hem verbaasd na. Dat was… Vreemd.
Wat die Naruto van plan was, wist ik niet. De bel ging en de leerlingen keerden terug naar hun klaslokaal. Alleen Naruto was er niet. Ik kwam de klas weer binnen en ik ging op mijn plek naast Shino zitten.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.