FanFic.nl

flor

de strijd bij dagraad

Met een geeuw stapt ze uit bed en rekt zich uit ze loopt nog half slapend naar de stoel waar haar kleren liggen. Of beter gezegd waar haar enigste kleding ligt. Vlug kleed ze zich om in een strakke broek met lederen lappen op de knie, en een wit hemd uit kartoen. Snel trekt ze nog een arm-loos vest aan en loopt naar de hoek waar haar waardevolste spullen liggen. Een zak vol met kruiden en potjes, allemaal verzamelt op haar reis. Ze glimlacht, De eerste keer dat ze hier was viel er een kleine jonge van zijn vaders paard. De jonge gilde en er kwam een beetje bloed uit zijn hoofd. Ze had uit haar tas gewoon wat duizendblad gepakt en op zijn been gesmeerd. De volgende dag liep de jonge weer vrolijk rond. Ze zuchtte als dank hadden de ouders van het kind haar toegestaan om in een oude schuur te slapen, dezelfde schuur waar ze nog steeds in slaapt. Een plens water haalt haar uit die gedachte, snel pakt ze haar zak met kruiden en slaat die om haar nek. Onder haar bed liggen de wapens, Een langeafstand boog, gemaakt uit eikenhout , 2 dolken die ze had gevonden op een slachtveld en als laatste 'Orcrist' een elven zwaard dat ze had gevonden toen ze door de ruïnes van Erebor. Als alles gepakt is vlecht ze haar haar samen tot 1 lange vlecht. Ze loopt de hut uit en denkt "Als ik nou mijn best doe hoef ik hier misschien morgen niet te slapen." met een ruk staat ze stil en kijkt achterom naar het hutje. "en die gedachte is best fijn" en loopt snel naar de open plek en klimt in de boom, stil zit ze daar als de zon over de witte bergen komt.

Aragon, Legolas en Gimli lopen door de stille hallen van de burcht. Geen van hen praat tot dat Gimli zijn mond open trekt "Waarom zouden we zo vroeg al verschijnen? dat kind komt waarschijnlijk toch niet." "Ookal is deze uitdaging van een meisje moeten we hem met dezelfde eer volbrengen alsof ze een volwassen man is, wees gerust Gimli, over 10 minuten lig je weer in je bed." ze lachen zacht terwijl ze het plein op lopen, vlak onder de boom blijven ze staan. "En nu is het wachten op het kind." zegt Legolas. Er schiet een pijl rakelings voor de voeten van Aragon, de vrienden kijken snel omhoog en vanuit de boom klinkt een stem. "Jullie zijn te laat"

Flor springt uit de boom en land met een tik op de grond "Goed, nu we er allemaal zijn, Wie moet ik eerst afmaken?" "Als je mond net zo goot is dan de je kracht dan zouden de legers van Mordor geen schijn van kans hebben" Zegt Legolas "Ik begin wel, dan kan mijn vriend Gimli snel weer terug naar zijn bed." Flor pakt de boog die op haar rug hangt en laat hem behendig over haar rug glijden "Goed en waar schieten we op ?" Legolas kijkt om zich heen. "Zie je die oude boom daar achter, laten we kijken wie hem het vaakst kan raken." Voordat de anderen iets kunnen zegen spant Flor de boog en schiet een peil in het midden van de oude stam, "goed" zegt ze "ik denk dat jij nu bent Legolas."
ze doet een stap naar achter en Legolas spant zijn boog, zijn pijl schiet rakelings langs haar pijl.
Zo gaat het een poos door totdat Gimli zegt "Legolas, schiet eens op we hebben niet de hele ochtend de tijd." Flor kijkt hem aan "Als u wilt dat het een beetje opschiet dan kan ik daar voor zorgen." ze draait zich om en schiet achter elkaar 4 pijlen, ieder van die pijlen blijft steken in een pijl die al in de boom stond. Even is het stil dan zegt Aragon " Ik denk dat u nu aan de buurt bent Gimli ."
Gimli loopt naar Flor toe "we vechten totdat de een de ander dodelijk zou kunnen verwonden." Flor pakt haar zwaard uit de schede en bekijkt de kling, "Goed, wilt u dat het snel of langzaam gaat ? Heer Gimli" Voegt ze er snel aan toe. één ogenblik kijkt Gimli Flor aan, dan rent hij met zijn bijl op haar af. Als hij vlak voor haar is doet Flor een stapje opzij en steekt haar voet uit, Gimli valt languit op de grond en voordat hij kan opstaan houd Flor haar zwaard onder zijn kin. Aragon en Legolas lachen en Gimli kijkt haar boos aan "Als u een vijand was mijn waarde Gimli dan was je nu dus dood." Boos duwd hij haar zwaard weg en staat op, terwijl hij wegloopt vloekt hij in zijn eigen taal. "Ik ook van u." Roept Flor hem na, Nog na-lachend staat Aragon op en loopt naar haar toe "Je hebt bewezen dat je kunt vechten, maar of je wint is maar de vraag." Aragon pakt zijn zwaard uit zijn schede, en begint het gevecht. Flor weet het zwaard afteketsen en slaat haar zwaard richting Aragon, met een klap ketsen de zwaarden tegen elkaar. Beide drukken met alle kracht tegen hun zwaard, maar Aragon is sterker en drukt Flor's zwaard weg, Orcrist valt op de grond en Aragon houd zijn zwaard onder haar kin. "Ik denkt dat als je een ork was, je nu dood bent." Flor kijkt hem aan en zucht" ik weet wanneer ik heb verloren." zucht ze en staat op "U hebt gewonnen." de anderen kijken haar aan "Het spijt me dat ik u en uw vrienden heb gestoord." Ze raapt haar zwaard op en loopt sjokkend in de richting van de hut. Aragon kijkt haar na en draait zich om naar zijn vrienden "Ze kan vechten?" Zegt hij "Zet dat uit je hoofd Aragon, de afspraak was dat ze mee mocht als ze beter kon vechten dan ieder uit dit gezelschap, en jij hebt van haar gewonnen." zegt Gimli "Ik vind dat ze goed genoeg kan vechten" zegt Legolas "En aan moed heeft ze genoeg." Gimli kijkt hun beide aan " 'moed' ?dat noemden ze in mijn tijd koppig." "Dit kind is als vijand niet te onderscheiden van een volwassen man, maar is behendig en gebruikt haar hersenen." zegt Aragon "een deel van het lichaam dat jij niet gebruikte tijdens het gevecht Gimli" Legolas en Aragon lachen, zelfs Gimli lacht uiteindelijk mee. "Goed dan" zegt Gimli "Maar maak haar duidelijk dat we niet haar oppas zijn."

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.