FanFic.nl

Iluna Lavender en het geheim van de maan

6- Hoepels en Bezems

Hoofdstuk 6 – Hoepels en Bezems

Iluna had niet gedacht dat er nog iemand was die zich in meer problemen kon werken dan zijzelf. Maar er waren er dus twee. Tessa’s neef en nicht Anna en Roy waren de meest gestoorde personen die rondliepen op Zweinstein. Iluna en Frederike waren ook vaak in de problemen gekomen ,maar Roy en Anna kwamen expres in de problemen. Ze haalden grappen uit met meneer Vilder, deelde behekste snoepjes uit in de leerlingenkamer, en als er iets in de leerlingenkamer ontploften dan was dat meestal hun schuld. Er werd gezegd dat ze bijna net zo erg waren als de tweeling Fred en George, die het kleine stukje (met fluweellint afgezette) moeras op de vijfde verdieping hadden veroorzaakt. De tweelingbroertjes hadden ongeveer dertien of veertien jaar geleden op zweinstein gezeten. Fred en George, de grootste grapkezen die de school ooit gekend had, tot Anna en Roy dan.

Iluna mocht die twee wel, maar dat gold overigens niet voor Leron en Rifka, de Ravenwoudjes. Volgens Tessa bestond de familie Ravenwoud uit een enorm groot gedeelte dooddoeners, waarvan er verschillende in Azkaban zaten. Dat gold trouwens niet voor de ouders van Rifka en Leron. Die hadden zich er uit gebluft. Maar volgens Tessa (die dat weer van haar vader had) was dat enkel , omdat die op het moment van voldemorts hoogtepunt twee luierpoepende baby’s in de familie hadden en daardoor onmogelijk konden meedoen met de dooddoeners. Hoe dan ook met name Rifka had blijkbaar als doel om Iluna het leven zo zuur mogenlijk te maken.

Met spottende opmerkingen over Iluna’s versleten tweedehandsboeken, of over haar vriendschap met Tessa, proberen ze telkens een reactie aan Iluna te ontlokken. Wat regelmatig ook vrij goed lukte, omdat Iluna daardoor dan rood werd of boos. Tot nu toe hadden de Ravenklauwen alleen kruidenkunde samen met de zwaderaars, en dat was meer dan genoeg. Rifka was bijna dubbelgeklapt van het lachen de eerste keer dat Iluna werd gebeten door het blomige knabbelblad en sindsdien doet ze iedere les toespelingen. Zo fluistert ze “Wil jij ook een hapje Iluna proeven?” tegen willekeurige planten, hard genoeg dat Iluna dat kan horen, en vervolgens iets roepen van: “Wat, lust jij geen junkfood”. Het is ontzettend flauw, niet te vergeten kinderachtig, maar de Zwaderaars lachen om alles. Dit soort ‘grapjes’ maakt Rifka trouwens alleen als professor Lubbermans buiten gehoorbereik was. Want hij was niet van zulk pestgedrag gediend en trok gelijk punten af.

Verder had ze niet heel veel last van de akelige neef en nicht. Buiten de lessen hadden ze het blijkbaar erg druk met andere leerlingen te pesten. De zwaderaars hadden vooral een vijandschap met Griffoendor en ravenklauw hield zich daar wijselijk buiten.

Op zaterdag morgen hing er een briefje op het mededelingenbord, waarop stond dat de vlieglessen zouden beginnen op donderdagmiddag. En tot Iluna’s afschuw , was Ravenklauw ingedeeld bij Zwadderich. Iluna hoopte dat ze waren ingedeeld bij Huffelpuf, zoals dat volgens Jessica de voorgaande jaren was geweest. Maar blijkbaar hadden de leraren besloten dat van wegen het vijandschap tussen de afdelingen, dat dat niet zo een goed idee was.

In de tovernaarswereld was iedereen constant bezig over Zwerkbal en bezems. Sander vertelde iedereen over hoe hij op zijn vaders bezem bijna tegen een brug was aangevlogen, Leron en Rifka beweerde dat ze volgens Victor Krum , een beroemde zwerkballer, natuurtalenten zijn, en als je Indie mocht geloven dan was ze geboren op een bezemsteel. Paula daarentegen werd zenuwachtiger met de dag. Dit kon je niet leren uit boeken. Ook Iluna keek tegen de vlieglessen op. Rifka had haar al een week lang belachelijk gemaakt met de plantenbeet bij kruidenkunde, hoe hard zou ze wel niet lachen als Iluna van de bezem af viel in het bij zijn van de hele klas.

De Roodstruiktweeling was allebei lid van het afdelingszwerkbal team en ze gaven de eerstejaars constant niet echt behulpzame tips. “Als je heel hoog vliegt en je krijgt een bloedneus, probeer hem dan niet af te vegen aan je bezemsteel, dan stort je neer.” Of “Nooit hinkelen en vliegen tegelijkertijd proberen, dat is onmogelijk. Wij spreken uit ervaring.”

De week trok traag voorbij, terwijl Paula de bibliotheken doorzocht naar iets wat haar kon helpen om niet van de bezem af te vallen en tegelijkertijd was de rest druk bezig met het vertellen van grote verhalen over vliegen. Tessa beweerde dat er ooit eens twee leerlingen op Zweinstein waren gearriveerd met een vliegende auto, die in de beukwilg lande. Zij had haar eerste vliegles met de Griffoendors op dinsdagmiddag. Dat kwam voor Iluna goed uit, want nu kon Iluna Tessa uithoren over hoe de vliegles ging. Tessa vertelde over hoe Kenny Kortnek uit haar klas bijna tegen een van de zwerkbal goals was aangevlogen. Volgens Tessa was vliegen een van de leukste dingen om te doen. Iluna wist alleen niet zeker of zij daar hetzelfde over dacht.

Des al niettemin verzamelde de ravenklauwen en de zwaderaars zich op donderdagmiddag op het werkbalveld vlak bij de school. Er lagen bezems klaar op het veld. Ze waren er nog nauwelijks een paar seconden ,toen professor Torenweg aan kwam lopen. “Vandaag is het tijd voor jullie eerste vliegles. Dus schietop. Allemaal naast een bezem gaan staan. Eventjes opschieten, we hebben niet de hele dag de tijd.” Ze klonk een beetje gehaast. “Nou houden jullie je hand boven je bezem en zeg duidelijk en verstaanbaar omhoog”

“Omhoog, omhoog” Iluna’s bezem vloog, na zich eerst een paar keer te hebben omgedraaid op het gras, naar haar hand. Maar dat gebeurde niet bij iedereen. Sommige lukte het ook na een paar keer, maar van andere bleef de bezem zonder veel bewogen te hebben op het gras liggen. Iluna zag vanuit haar ooghoek dat Paula haar bezem snel oppakte, op het moment dat Torenweg niet keek.

“Mooi zo” Zei Torenweg ,toen iedereen zijn bezem vast had. “Dan kunnen we nu het opstappen oefenen.” Ze pakte zelf een bezem en deed voor hoe je opstapte. De rest moest nu dit na doen ,terwijl Torenweg rondliep en of en toe iemand verbeterde met hoe hij de bezem vasthad.

“Oke, heel goed allemaal” Zei Torenweg: “Dan kunnen we nu naar het vliegen gaan. Ik tel tot drie en dan zet je je van de grond af, stijgt ongeveer een of twee meter omhoog en leunt dan zachtjes naar voren om te landen. EEN…..TWEE…..en DRIE!” Iluna zette zich af van de vloer en steeg op. Het was een fantastisch gevoel. Ze wou veel liever nog veel hoger vliegen. Maar luisterde toch naar professor Torenweg ,die aangaf dat ze nu naar voren moesten leunen en moesten landen. Eenmaal op de grond bleek dat niet iedereen het vliegen even leuk als Iluna vond. Paula had zich aan haar bezem vastgeklampt bijna en Torenweg moest haar helpen om er van af te komen. Indie daarentegen vloog stiekem een rondje extra, terwijl Torenweg Paula hielp.

Torenweg liet hen de rest van de les het opstijgen en neerkomen oefenen. Iluna had het snel onder de knie, net als Indie. Maar Paula had hier grote moeite mee. Aan het einde van de les liet professor Torenweg een stuk of 5 grote hoepels in de lucht zweven. “Oké de mensen die het aandurven mogen een rondje door de hoepels vliegen. Oke wie wil als eerste?” Paula legde haar bezem snel neer en ging op het gras zitten om te kijken naar de vliegers. Iluna wilde heel graag, maar Rifka was haar voor. Rifka steeg op racete naar de hoepel en maakte bij de laatste hoepel nog snel een salto. Torenweg gaf haar een standje en 5 punten aftrek ,omdat ze zich niet aan de afspraak hield.

Hierna ging Indie, Leron, Sander, Len en nog een paar zwaderaars waarvan Iluna de naam niet wist. Ze vlogen allemaal door de hoepels, sommige met moeite en sommige (zoals Indie) met extra veel snelheid. En toen was het Iluna’s beurd. Ze stapte op de bezem en zette af. Het geweldige gevoel was gelijk terug. Ze probeerde zo veel mogelijk snelheid te maken ,terwijl ze naar de eerste hoepel sprintte. Ze vloog er doorheen en ging door naar de tweede die een stuk hoger vloog. Een succes. Door naar de derde, wat gelijk ook de hoogst hangende hoepel is. Ze was er bijna. Iluna was zo gefocust dat ze de kreten van haar klasgenoten niet hoorde. De hoepel was binnen haar bereik en toen…

Iluna wist niet wat er gebeurde , er gebeurde zo veel tegelijk. Voor een seconden of misschien ook wel langer had ze stond alles stil. Ze voelde de bezem niet, de wind niet, de angst niet. Ze hoorde niets. Ze zag alleen een fel licht. Ze draaide haar hoofd er naar toe, richting haar borst. Ze kon nog steeds niet zien waar het vandaan kwam. Toen besefte ze, waar het licht vandaan kwam. Energie raasde door haar lichaam. Haar hart bonkte heftig het bloed door haar lichaam. Dit was onmogelijk. Dit alles duurde misschien 2 of 3 seconden. Daarna was het licht weg en keerde alles terug, het geluid, haar gevoel en het besef dat ze aan het vallen was.

Ze zag haar bezem nog wegschieten, hoorde de verschrikte kreten van haar klasgenoten, en zag de grond steeds sneller dichterbij komen. Een klap en alles werd zwart.

__________________________________________________________________
Het eerste hoofdstuk waarbij iets nieuws gebeurd wat geen gelijkenissen heeft met de hp-serie. Ik ben benieuwd wat jullie er van vinden.

Reacties: