FanFic.nl

My trust is broken (PAUZE)

>7<

Diezelfde avond lig ik op mijn bed en wilde dat ik niet zoveel chocoladepudding had gegeten. Beneden hoor ik mijn moeder druk in gesprek met mijn broertje Ryan. Ik probeer me er niet aan te storen, want ik moet nog huiswerk maken. Sinds vanmiddag heb ik Chantal, Zayn en Michael niet meer gesproken en op dit moment ben ik nog te boos. Op Chantal ben ik allang niet boos meer, maar ik kan nu niet zomaar naar haar toe en om vergiffenis vragen.
,,Nola!” roept mijn moeder. ,,Telefoon!” Huh? Wie is dat? Chantal zal het vast en zeker niet zijn, daar is ze te koppig voor. Michael beschermt Chantal altijd en overal en is het ook altijd met haar eens, dus die zal het ook wel niet zijn. Zayn? Is het dan Zayn om zijn excuses aan te bieden? Een blij gevoel vult mijn lichaam en ik sprint met twee treden tegelijk de trap af.

Zayn?
Hi Nola. De stem aan de andere kant van de lijn, geeft me een teleurstellend gevoel. Drew!
Oh, hoi.
Ja, ik weet dat je het geweldig vindt om mijn lieflijke stemgeluid weer te horen. Ik grinnik even. Drew is lief. Hij belt nu om te kijken hoe het met me gaat. Hee Nola, kun je hiernaartoe komen?
Wanneer?
Nu, als het kan. Er is iets wat ik met je moet bespreken.
Oké, ik kom eraan.

Ik hang op en loop naar beneden. Ik heb geen idee wat Drew me moet vertellen, maar ik wacht het af. Drew begint een goede vriend van me te worden en ik ben blij dat hij er voor me is, nu ik ruzie met Chantal heb. Ik vind het maar niks dat ik ruzie met haar heb. Ze is mijn beste vriendin en ik heb goed nagedacht. Ik wil haar de waarheid vertellen en het maakt me niet uit wat mijn moeder ervan denkt. Morgen ga ik naar haar huis om het haar te vertellen.
,,Waar ga je heen?” vraagt mijn moeder en kijkt me raar aan.
,,Ik ga even naar Drew, hij begrijpt een opdracht niet van Frans. Hij vroeg of ik heel even wilde helpen en aangezien jij het heel belangrijk vind dat ik slaag voor school...”
,,Ga maar. Jij gaat heus wel slagen hoor voor school.”
,,Dank je mam.” Ik omhels haar even en loop dan de voordeur uit.

De verlichtte straten zijn erg leuk en ik geniet altijd als ik buiten loop. Steeds vaker loop ik buiten om na te denken. Over een paar weken ga ik naar Engeland. Ik heb er zin in, maar ook weer niet. Kijk, ik wil heel graag naar Engeland, maar ik wil Chantal niet missen. Ik loop naar de voordeur van het huis van Drew en bel aan. De deur gaat open en Drew staat voor me neus. Hij kijkt me glimlachend aan.
,,Ah, je bent er al.” Hij juicht bijna. ,,Ga je mee naar boven?” Hij grijpt me bij mijn mouw en trekt me mee naar zijn slaapkamer.
,,Drew, wat is er in vredesnaam aan de hand?”
,,Ik heb advies nodig.”
,,Waarvoor?”
,,Nou, kijk...ik uhm, vind een meisje heel erg leuk, maar ik weet niet hoe ik het aan moet pakken. Ik dacht altijd dat ze iemand anders leuk vond, maar dat geloof ik steeds minder aangezien ze hem negeert.”
,,Zit ze bij ons op school?”
,,Ja, in onze klas. Ze is echt het allermooiste meisje van de klas en ik wil zo graag indruk op haar maken. Heb je tips?”
,,Heb je al iets geprobeerd?”
,,Nee, nog niet echt veel.”
,,Je kan eerst proberen om op date te gaan, naar de film of de bioscoop of zo. Als het klikt en het is leuk, kan je daarna misschien uit eten.”
,,We hebben deze week onze eerste date, maar wat moet ik op die date doen of zeggen?”
,,Flirt een beetje met haar. Dat vind elk meisje leuk, als je maar niet te ver gaat.”
,,Wat is te ver voor meiden?”
,,Als je haar min of meer dwingt om op je schoot te zitten of als je aan haar zit, terwijl ze dat niet wilt. Gaan haar vrienden mee?”
,,Ik hoop het niet. Ik wil graag met haar alleen zijn.”
,,Dat snap ik, maar als haar vrienden ook mee gaan, dat kan. Zorg dan dat je in de smaak valt bij die vrienden.”
,,Wat bedoel je?”
,,Nou, als één van haar vrienden boos word, ben je de pineut. Vrienden geloven elkaar altijd en helpen elkaar ook altijd. Maak haar vrienden dus niet boos.”
,,Begrepen, hier kan ik wel wat mee.”
,,Mooi zo.” Ik kijk even op de klok en schrik dan. ,,Ik moet echt naar huis!” Ik spring op.
,,Ik breng je wel even.” Drew staat ook op en samen lopen we zijn huis uit, terug naar mijn huis.


,,Wat zullen we morgenavond gaan doen?” vraagt Michael, als hij en ik het schoolplein oplopen. Ik slik. Wie bedoeld hij precies met 'we'? Hij en ik met z'n tweetjes? Of ook met Nola en Zayn?
,,Ik weet niet wat Zayn en Nola...” Begin ik, maar ik word afgekapt door Michael.
,,Ik dacht uhm...dat we misschien iets samen konden gaan doen?” Hij kijkt me een beetje onzeker aan. ,,Als jij dat ook wilt natuurlijk.” Mijn hart maakt een sprongetje. Maar ik ben bang voor wat mijn vader gaat zeggen en ik twijfel, wat Michael ziet.
,,Ik weet het niet Michael. Ik heb geen idee of mijn vader me laat gaan.”
,,Dat is jammer, want ik had graag met je uit willen gaan.” Hij pakt mijn hand en een warm gevoel vult mijn lichaam. Ik ben verliefd, dat weet ik en ik wil niets liever dan met hem naar de film, alleen ik weet nooit hoe ik mijn vader aantref 's avonds. Als hij heel veel gedronken heeft, kan ik maar beter thuis blijven.
,,Ik ook met jou en als ik mag van mijn vader, laat ik het je weten.” Michael glimlacht naar me, wat me doet smelten. ,,O, als ik mag moet ik ook nog even al mijn andere aanbidders af gaan bellen.” Ik begin te lachen en door mijn aanstekelijke lach, begint Michael ook te lachen.
,,Hebben jullie het naar je zin?” Zayn komt naar ons toe. Oké, hij is met het verkeerde been uit bed gestapt.
,,Ja, maar jij hebt het zo te zien niet echt naar je zin. Slecht cijfer?”
,,Nee, dat niet. Ik ben gewoon boos, boos dat we nu ruzie hebben met Nola.”
,,Dat heeft ze aan zichzelf te danken.” Zegt Michael. Dat heeft hij verkeerd. Hij is degene die samen met Zayn haar zo graag wilde ondervragen. Ik begrijp gewoon niet waarom ze daar zo boos over moet doen. Ze was echt heel onredelijk tegen mij. Alsof ik er wat aan kan doen. Ik weet niet wat er met haar aan de hand is. Ze verteld me normaal gesproken alles, maar nu houdt ze al een tijdje iets voor me achter. Ach, wat zeur ik?! De enige die hier dingen voor haar beste vrienden achter houdt, ben ik. Ik moet liegen tegen ze over mijn vader, ik weet gewoon dat ze kwaad worden. Nola zal het niet eens begrijpen dat ik nog bij mijn vader woon, maar hij is de enige die ik nog heb. Mijn moeder is overleden, tenminste dat zegt mijn vader. Natuurlijk geloof ik hem, maar ik vind het nog steeds vreemd dat ik haar overlijdensbericht nooit gezien heb. Maar goed, daar zal hij wel een goede reden voor hebben.
,,Wat lul jij nou?!” roept Zayn boos en geeft Michael een duw. ,,Het is allemaal jou schuld, als jij mij niet gepusht had om Nola te ondervragen waren we nu nog met z'n vieren en niet apart!”
,,Zayn, doe rustig. Het komt wel goed, Nola komt haar excuses aanbieden, dat weet ik zeker.”
,,Nola moet haar excuses aanbieden?” Hij kijkt me raar aan. ,,Nola hoeft haar excuses niet te maken, dat moeten Michael en ik doen. Als ik haar zie, ga ik het meteen doen. En jij dus ook Michael!” Zayn wijst naar Michael met een boze blik.
,,Ik denk dat Zayn wel gelijk heeft Mikey. Jullie gingen misschien iets te ver, maar ik snap ook haar reactie niet. Ze reageerde veel te heftig, maar dat zal ze nu wel beseffen dat weet ik zeker.”
,,Daar komen we nu achter.” Zayn wijst naar Nola die samen met Drew het schoolplein op komt lopen. Ulg, sinds wanneer is ze vrienden met hem? Zayn trekt Michael met zich mee, richting Nola. Hopelijk kunnen ze het goed maken en flipt Nola 'm niet.


Waarom trekt Zayn me nou mee? Ik wil alleen zijn met Chantal. Ik wil haar vertellen wat ik altijd voel als ik bij haar ben. Hoe mijn hart klopt als ze lacht, hoe vrolijk ik word in haar aanwezigheid, hoe graag ik haar vast wil houden en wil beschermen. Ik heb het gevoel dat Nola liegt. Ik bedoel, Chantal en zij zijn gewoon al zo lang beste vriendinnen, die vertellen elkaar echt alles. Zo te zien is Nola nu meer met Drew bezig dan met ons. Het lijkt wel alsof ze niet wilt dat het goed komt. O mijn god, dat is echt erg. Zo moet ik niet denken. Drew zal vast een goede vriend geworden zijn. En daar hebben wij eigenlijk ook helemaal niks over te zeggen, Nola mag vrienden zijn met wie ze wilt. Ik weet dat Chantal hem niet mag en ik zal hem slaan als hij Nola verkeerd behandeld. Ik ben niet voor niets haar beste vriend. Mijn gedachten gaan naar het begin. Nola en Chantal waren onafscheidelijk. Waren? Zijn, bedoel ik. Ze zijn nog steeds onafscheidelijk. Dit is de eerste keer dat ze écht ruzie hebben. En ze zijn al vier jaar beste vriendinnen. Deze ruzie is niet eens de schuld van één van hen. Het moment dat ik Chantal aansprak...het was maar één woordje, maar genoeg om die prachtige ogen te zien. Vanaf het begin dat ze op deze school kwam, wilde ik in haar buurt zijn. Het stomme vind ik nog dat ze het zelf niet ziet. Dat ze niet ziet dat ze bloedmooi en super sexy is. Ze heeft zelfs een skateboard. Echt mijn type en zo anders dan Nola. Nola is hartstikke lief hoor, maar zij is gewoon meer vrouwelijk. Meer make-up en dat soort gedoe. Ik heb altijd al willen zeggen wat ik voel, maar nooit durfde ik het. Nu moet ik het zeggen, nou ja vanavond.
,,Michael?” Nola kijkt me aan.
,,Sorry wat?”
,,Menen jullie dit wel?” vragend kijkt ze Zayn aan, die vluchtig begint te knikken.
,,Het spijt ons Nola, we hadden het niet moeten doen,” begin ik. ,,maar we maken ons gewoon zorgen om Chanti.”
,,Waarom dan?”
,,Ze is zo anders. Alsof er iets ergs met haar gebeurd is.”
,,Dan zou ik dat toch weten?”
,,Ja, maar je had het ook geheim kunnen houden vanwege Chanti. Dus wij dachten misschien weet ze iets, maar mag ze het niet vertellen.”
,,Ik weet niet wat ze de laatste tijd heeft.”
,,Jij merkt het dus ook?” Nola knikt.
,,Alleen al als ik haar aanraak, schrikt ze. En ze schrok nooit eerder van me. Dus ja, ook ik maak me zorgen, maar ik ondervraag haar niet. Je hebt gezien wat daarvan komt.” Beschamend kijk ik even naar de grond. Nola heeft gelijk. We zijn te ver gegaan met dat ondervragen, veel te ver!
,,Het spijt ons echt.” En ik meen het. Het was een stomme actie.
,,Het is al goed.” Ik ben blij met een vriendin zoals Nola. Zij blijft nooit echt lang boos.
,,Ga je met Chanti praten?” Zayn kijkt haar aan en ze knikt.
,,Vanmiddag, na school, ga ik bij haar langs.” Wij knikken, omhelzen haar even en lopen dan terug naar Chantal.


Blij sta ik bij Chantal en Michael. Ik ben zo blij dat het weer goed zit tussen Nola en mij. Waar ik niet zo blij mee ben, is Drew. Hij is veel te veel met Nola bezig. Vinden ze elkaar leuk? Natuurlijk. Mijn kans is toch al verkeken. Nola vertrouwd me toch niet meer. Zuchtend kijk ik naar Chantal en Michael, die hard aan het lachen zijn. Zo wil ik ook zitten met Nola. Moet ik het haar niet gewoon zeggen? Zeggen dat ik van haar hou en dat ze enige is waar ik elke dag aan denk, degene die melodieën in mijn hoofd krijgt. Ik zou met haar de wereld over willen reizen, de grootste zeeën willen bevaren en met haar slapen in een kingsize bed. Het gevoel is zo sterk dat ik het niet kan omschrijven. Alleen al als ze me heel even aanraakt, zit ik in de zevende hemel. Ik wil haar zo graag zoenen, strelen en zoveel meer. Waarom is ze zo bezig met Drew. Wacht eens even! Ze heeft natuurlijk mijn hand op de hand van Perrie gezien in de les en nu denkt ze dat ik haar leuk vind. Wat ben ik toch ook een sukkel. Ik wist niet dat iemand zich zo voor gek kon zetten. Hoe moet ik haar nou laten zien dat ik gek op haar ben?
,,Waar zit jij met je gedachten?” Chantal kijkt me aan.
,,Bij Nola.” Zeg ik eerlijk.
,,Zit je te fantaseren?” Michael kijkt me aan en maakt even zoengeluiden, waardoor Chantal ook moet lachen.
,,Nee, ik bedenk hoe ik het moet aanpakken. Ze is zo leuk en ik wil het niet verpesten.”
,,Ik denk niet dat jij het kan verpesten bij haar.” Beweert Chantal.
,,Nou, dat weet ik nog niet hoor. Ze is alleen maar bezig met Drew.”
,,Vraag haar nou maar mee uit.”
,,Ik weet het niet hoor, denk je dat ze mee wilt als ik haar vraag?”
,,Wees niet zo'n watje.” Chantal heeft gelijk. Het is nu of nooit! Net als ik naar Nola toe wilt stappen, gaat de bel en loopt ze met Drew naar binnen. Shit, te laat! Nou ja, dan zal ik haar vanavond wel bellen. Ik loop samen met Chantal en Michael ook naar binnen.

Reacties: