FanFic.nl

Na de boeken: De Terugkerende Vloek

Geheimbewaarders

'Maar... Professor... Dat is echt ontzettend oneerlijk! Stel nou dat het een Ravenklauw was geweest! Of een Zwadderaar, of een Huffelpuf...'
'Het spijt me meneer Pukker, maar ik zal helaas onvoorziene maatregelen moeten nemen. U zult toch moeten begrijpen dat dit nog nooit gebeurd is...'
'Maar professor, Potter deed niet eens mee! Die regels gelden toch alleen voor als het een speler betreft? Kom op, u wilt toch ook dat Griffoendor wint?'
'Ter jouw informatie, meneer Pukker, ben ik wat Zwerkbal betreft compleet neutraal naar alle afdelingen toe'
Om dit laatste moest James prompt grinniken. Alle teamleden van het Zwerkbal-team, professor Anderling, Albus, Roos en Scorpius keken geirriteerd om en James beet op zijn lip in een poging zich in te houden.
Het was zo'n tien minuten na het incident met de Snaai. De wedstrijd werd onmiddelijk stopgezet en de leerlingen werden door professor Anderling verzocht om onder leiding van hun afdelings-hoofden weer terug te gaan naar het kasteel. Scorpius en Roos hadden Albus, die in een soort shock verkeerde, ieder bij een arm gepakt en hem geprobeerd zo snel mogelijk terug naar het kasteel te brengen in de drukte die was ontstaan; Niemand begreep precies wat er aan de hand was. Tot professor Anderling hen inhaalde, met achter haar het Zwerkbal-team van Griffoendor, en hen verzocht om mee te gaan naar haar kantoor.
Albus staarde naar de Snaai, die hij nog altijd in zijn hand had, maar dat niemand gemerkt scheen te hebben. De witte vleugeltjes bewogen niet en het normaal drukke gouden balletje leek vreemd rustig. Hij sloot beschermend zijn vingers eromheen en keek op.
Professor Anderling was aan haar bureau gaan zitten, haar voorhoofd steunend op haar handen en haar ogen dicht, diep in gedachten. Het was compleet stil in het kantoor.
Scorpius verzamelde al zijn moed, stapte naar voren en zei zelfverzekerd:
'P-Professor, i-ik vind dat we de wedstrijd gewoon overnieuw moeten doen' Zijn stem trilde een beetje. Roos stond hem snel bij.
'Hij heeft gelijk. Het was niet alsof het de bedoeling was dat Albus de Snaai zou vangen, het was een ongeval- Toch?'
Iedereen keek nu om naar Albus, die op een krukje tegen de muur zat. Hij merkte dat hij rood werd en keek snel omlaag. 'Nee, echt niet', mompelde hij.
Roos leek opgelucht. 'Zie je wel?', zei ze tegen Anderling.
James begon zich er ook mee te bemoeien. 'Ze hebben gelijk. Het is het beste om dit te vergeten en de wedstrijd gewoon opnieuw te houden. Het zou niet eerlijk zijn als we-'
'Ja niet eerlijk, heel oneerlijk!', riep Pukker erdoor heen.
'-de wedstrijd verliezen door een stom ongeluk', maakte James zijn zin af.
Professor Anderling keek haar kantoor door, ieder vastberaden gezicht even apart aankijkend. Verslagen sloeg ze haar ogen op.
'Goed dan', zei ze uiteindelijk. 'Maar alleen maar omdat me dat anders nog meer werk zou opleveren. En geenszins omdat ik iemand voortrek, meneer Potter!', riep ze over het opgeluchte gezucht en enthousiast geschreeuw (Pukker natuurlijk, wie anders?) heen.
'En nu allemaal mijn kantoor uit, hup hup! Ik heb al genoeg werk te doen zonder jullie geschreeuw'.

'Zo, kleine Albus,' Hagrid zette een dienblad met drie grote, tot de rand toe gevulde kopjes thee en een schaal koekjes neer op de houten tafel en liet zich neerzakken in een grote, paarse leunstoel. 'Ik heb gehoord van de wedstrijd' Hij grinnikte. 'Doet me denke an je vader toen-ie klein was. Zou echt iets voor 'em zijn geweest! 'k Weet nog dat-ie z'n eerste Zwerkbal-wedstrijd had... Ving de Snaai in zijn mond, dat deed hij!'
'Hagrid, waarom was jij niet bij de wedstrijd gisteren?', vroeg Roos, terwijl ze een kopje pakte en voorzichtig een slokje nam. Naast haar in de stoel zat Albus, en tegenover hen zat Scorpius, die met een geschokte uitdrukking de kamer doorkeek.
Hagrid had zich voorover gebogen om een koekje te pakken, maar stopte midden in de beweging en liet zich weer terugzakken in zijn stoel. Hij keek even ongemakkelijk naar Scorpius, die dat niet merkte, voor hij zei: 'Ja, euh, g'woon, jeweewel. Werk en zo...'
Even was het stil in het huisje en Albus dronk van de thee, die veel te heet was. Scorpius liet zijn vinger langs een plank op de kast gaan en bekeek het stof dat er vanaf kwam.
'Dus, ehm, Hagrid... Wanneer eh, heb je voor het laatst schoongemaakt?', vroeg hij terwijl hij het stof aan de stoel afveegde.
Hagrid haalde verward zijn schouders op. 'Geen idee. Mot dat dan?'
Scorpius trok zijn wenkbrauwen op en Albus moest grinniken.
'Ehm, Hagrid', zei Roos snel, 'hoe eh, hoe gaat het met je Flubberwurmen?'
Hagrid fleurde meteen op bij haar vraag. 'Oh, 't gaat prima! Ze worde al veel groter, d'zal professor Veridiaan waarderen!'
Albus knikte en boog voorover om een koekje te pakken, maar Roos schudde haar hoofd en zei zonder geluid te maken: 'Hard als steen'

September ging over in Oktober en het weer werd naarmate de tijd vorderde killer. De bladeren aan de bomen veranderen in een feestelijk rood, geel en bruin, misschien ook omdat er iets misging bij Kruidenkunde, en vielen daarna op de grond en bedekten het gras, dat nog nat was van de regen elke nacht.
Bij Kruidenkunde leerden de eerstejaars om gigantische pompoenen te groeien, met oog op het komende Halloween-feest. In Toverdranken werden de lessen gewijd aan tegengiffen voor brandwonden. Elke dinsdagavond hadden ze Astronomie en twee keer in de week volgden ze Transfiguratie en Bezweringen. Vooral voor de laatste twee kregen ze veel huiswerk, en iedereen was dan ook opgelucht toen het uiteindelijk herfstvakantie was.
De meeste tijd waren Albus, Roos en Scorpius te vinden in de leerlingenkamer in de stoelen bij de haard, Roos meestal lezend en Scorpius en Albus pratend of overig huiswerk makend.
'Hey, heb je een nieuwe ketting?'
Albus schrok op van Scorpius' stem en keek weg van het haardvuur waar hij tot dan toe verveeld in had gestaard. Roos lag horizontaal in een stoel, lezend, met haar benen bungelend over de rand. Ze keek op en duwde zichzelf omhoog.
'Wat - dit ding? Waar heb je het over, die heb ik al een maand! Trouwens, waar zou ik in hemelsnaam een nieuwe ketting vandaan moeten krijgen?'
Scorpius haalde zijn schouders op. 'Oh. Wist ik veel'
'Ik heb die ketting nog nooit gezien', merkte Albus verbaasd op. 'Hoe kom je daar aa-'
'Het is al bijna half 10, we moeten maar snel naar Verweer tegen de Zwarte Kunsten, niet?' Roos sprong op, stopte het boek in haar tas en liep snel naar het portretgat van de Dikke Dame toe. Scorpius en Albus keken elkaar aan.
'Wat was dat nou?', vroeg Scorpius.
Na hun spullen snel bijeen geraapt te hebben renden ze de gangen door en haalden Roos nog net in bij de deur van het lokaal. Ze stapten naar binnen en namen hun plaatsen in achter in het lokaal.
Hoewel professor Warrel zelf er nog niet was, stroomde het klaslokaal langzaam vol. Niemand leek echt blij met deze les; Misschien ook wel logisch, het was na Geschiedenis van de Toverkunst de saaiste les in hun vakkenpakket.
'Het is al 20 voor 10, waar blijft professor Warrel nou?' Roos keek ongeduldig om zich heen en tikte nerveus op de tafel.
Op dat moment vloog de deur open en iedereen keek op.
Het was niet professor Warrel. Het was een meisje.

Reacties: