FanFic.nl

Vlinders en kuiltjes

Giechelende sigaretten

In zijn linkerhand hield Louis een halfvol bierflesje, in zijn rechter een zojuist aangestoken sigaret en op zijn lippen lag een tevreden glimlach. Haar vingers deden een speelse poging de peuk tussen de zijne vandaan te plukken.
Hij schudde zijn hoofd, bracht de sigaret naar zijn lippen, rookte, glimlachte opnieuw.
‘Ik wil ook!’ riep zij, lachend, maar hij bracht de sigaret vanaf zijn lippen naar de lucht, boven zijn hoofd, zodat zij er niet bij kon. Ze sprong, probeerde alsnog haar zin te krijgen, maar ze slaagde er niet in. Niet dat ze veel kleiner was dan hij – meer dat ze aanzienlijk meer gedronken had.
Vanuit zijn ooghoeken keek de jongen opzij en hij zag zijn beste vriend, met zijn tong in de mond van degene die het feestje organiseerde.
Louis liet zijn hand zakken, reikte het meisje de sigaret toe en terwijl zij haar verlangde trekje nam, onderbrak Zayn diens kus. Hij ving Louis’ blik, grijnsde en trok zijn slachtoffer aan de hand mee richting het veld naast het huis.
(Verdomme.)
‘Ik ga naar binnen,’ zei Louis tegen haar, waarop zij hem ongelovig aankeek.
Hij haalde zijn schouders op. ‘Ik heb het koud.’
‘Ik wil je wel warm houden.’
‘Nee, ik kan ook gewoon – ’
Maar daar was zij het duidelijk niet mee eens: ze kroop tegen hem aan, legde haar hoofd op zijn schouder en nam zijn handen in de hare. ‘Beter?’ vroeg ze.
(Nee.)
Hij knikte. Misschien zou het hem bonuspunten opleveren.
‘Ik vind de sterren zo mooi,’ zuchtte ze. Louis knikte, zei niets en in de stilte die viel, hoorde hij Zayns gedempte gekreun.
(Ik kan het tenminste stil.)
Zij wreef langzaam met haar duim over zijn hand. Louis nam nog een slok bier, keek omhoog. Het was een heldere avond, maar alleen de felste sterren schenen voorbij het licht van de straatlantaarns. Hij werd er niet warm of koud van.
Vanachter de muren van het huis kon Louis de dreunende bas voelen. Af en toe, als er iemand naar buiten ging om te roken of om gebruik te maken van het veldje, kon hij meer horen dan alleen de bas. Hij werd er nog steeds niet warm of koud van.
Hij had geen zin meer en hij haatte zichzelf erom. Hij had twintig pond gestoken in een fles rum om het meisje zo lam te krijgen dat ze met hem naar bed zou gaan, maar nu hij haar eenmaal zo ver had dat ze hem niet meer zou weigeren, had hij er geen zin meer in.
Maar zij had wel zin en net als met de sigaret, besloot ze zelf initiatief te nemen zodra haar duidelijk werd dat het vanaf hem niet zou komen: ze tilde haar hoofd een stukje op en plantte haar lippen op de zijne.
Louis overwoog razendsnel zijn opties: haar weigeren en naar huis gaan; haar weigeren en proberen alsnog een gesprek met haar aanknopen; haar weigeren en buiten blijven; haar weigeren en naar binnen gaan; haar niet weigeren maar er wel van weerhouden verder te gaan; haar meenemen naar het veldje en Zayn laten weten dat hij ook nog wel ergens toe in staat was...
Hij kuste haar terug, deed zijn uiterste best om zijn desinteresse niet door te laten schemeren. Blijkbaar verborg hij het goed genoeg (of was zij te dronken om iets te merken), want na een poosje stond ze op en begon ze aan zijn hand te trekken.
‘Kom,’ giechelde ze, terwijl ze een ruk gaf en bijna om kukelde omdat de alcohol haar evenwichtsorgaan in de war had gebracht.
Louis glimlachte, zwakjes en gaf nog even tegengas. Uiteindelijk liet hij zich toch meevoeren.
Het veldje was rustig. Louis kon vaag de silhouetten van Zayn en diens slachtoffer onderscheiden, aan de andere kant van het veld. Hijzelf werd niet zo ver gebracht als de andere kant; binnen twee meter besloot zij dat ze wel ver genoeg waren gekomen en gaf ze hem een speels duwtje, waarmee ze hem richting het gras zond. Hij had zich makkelijk staande kunnen houden, maar deed het niet. Hij wist dat Zayns oren al zijn bewegingen volgden. Hij was niet van plan blijk te geven van zijn tegenzin.
Zij giechelde terwijl ze zichzelf op de grond liet zakken. Ze had te veel op om elegant neer te komen, maar Louis lachte erom (hij hoopte dat Zayn net zo min merkte dat het geforceerd was als zij) en nam haar in zijn armen, dwong een glimlach zijn lippen te sieren terwijl zij aan de knoopjes van zijn hemd begon te frunniken.
Toen ze na twee minuten nog steeds niet verder was dan het bovenste knoopje, leidden Louis’ eigen vingers de hare om het tempo op te voeren. Ze giechelde; Louis snapte niet wat er grappig was.
Het meisje trok haar eigen shirt over haar hoofd en probeerde haar bh los te peuteren, maar ook daar faalde ze hopeloos in. Louis onderdrukte een zucht, deed het werk voor haar, liet haar vingers nog even wanhopig aan zijn broeksknoop prutsen voor hij daar ook mee hielp. Zijn lichaam had er aanzienlijk meer zin in dan zijn geest.
‘Heb je iets bij je?’ vroeg ze niet veel later, waarop Louis in de lach schoot.
‘Heeft Louis Tomlinson bescherming?’ vroeg hij, hikkend van het lachen.
Ze giechelde. ‘Als ik een kind krijg, moeten we trouwen.’
Als je een kind krijgt, trek ik het desnoods met m’n eigen blote handen uit je baarmoeder, dacht hij, terwijl hij een condoom uit zijn achterzak tevoorschijn toverde.

Na afloop stond hij direct op en begon hij zijn spullen bij elkaar te scharrelen. Hij verwachtte dat ze zou protesteren – dat deden ze altijd – maar alles wat ze zei was: ‘Mag ik slapen?’
‘Ja,’ antwoordde Louis, ‘maar niet hier.’
‘Huis is zo ver weg.’
‘Dan ga je naar binnen. Er is vast wel een bank die je kunt lenen.’
Ze giechelde.
‘Goed, kom op,’ moedigde hij haar aan en hij hielp haar overeind. Hij kreeg het zelfs voor elkaar haar bijna fatsoenlijk aan te kleden zonder te zuchten. Daarna bracht hij haar naar binnen, waar hij haar achterliet om het huis te doorkruisen. Het was het soort avond waarop hij zich afvroeg waar iedereen eigenlijk mee bezig was, lachend, drinkend en zoenend op alle mogelijke plekjes in het huis.
Hij bleef ronddwalen tot hij Zayn en Niall vond, op de rand van de badkuip.
‘Niall, El is echt niet meer in staat tot leven. Kun jij zorgen dat ze morgen veilig wakker wordt?’
‘Ik – ja,’ stamelde Niall. ‘Waar is ze?’
‘Beneden.’
‘Ik – ’ Hij wierp een blik opzij naar Zayn, die knikte, en stond op. ‘Ik zal haar gaan zoeken. Het is sowieso al wel laat, hè? Ja. Ik zal iedereen eruit sturen, en, ja.’
‘Top, dank je.’
Niall verliet de badkamer en Zayn keek Louis grijnzend aan: ‘Volgende keer moet je beter je best doen, man,’ en hij sprong op van de badkuiprand om Louis op zijn bovenarm te stompen.
‘Hé!’ riep Louis semi-verontwaardigd uit, terwijl hij achter Zayn aan de badkamer uitrende, de overloop over, de trap af, de hal door, het huis uit. Tegen die tijd was hij al vergeten dat zijn avond verpest was geweest, dus toen Zayn vroeg: ‘Mijn huis?’, luidde Louis’ antwoord: ‘Nee, mijn ouders zijn er niet.’

Het zijn tien hoofdstukken in totaal, just so you all know.

Reacties: