FanFic.nl

Online verliefd (AF)

序幕 (Proloog)

Mijn ouders hadden met het avondeten speciaal op me gewacht. Ik laat me met een plof op een keukenstoel vallen. Pap en mam kijken me onderzoekend aan, maar onthielden zich van elk commentaar, hoewel ze ongetwijfeld erg bezorgd om me waren. Lusteloos roer ik in mijn soep. Ik heb geen trek, mijn maag lijkt wel dicht gesnoerd. Eigenlijk moet ik juist blij zijn. Mijn beste vriendin en mijn beste vriend: het nieuwe droompaar. Geweldig! Fantastisch! Laten we op ze proosten! Ik neem een slok water. Als stroop loopt het langzaam mijn keel in. Maar waarom hebben ze mij niets verteld? Hoe lang wilden ze het nog voor me geheimhouden? Ik voel me gepasseerd en bedrogen en heb het gevoel dat ik helemaal alleen op de wereld ben.
,,Lieverd, wat is er dan?” Mijn moeder kan haar bezorgde commentaar toch niet langer binnenhouden. ,,Voel je je soms niet lekker?”
,,Ik ben gewoon doodmoe van school, de muziekles en de bijles.” Mompel ik zonder op te kijken. Wat er echt aan de hand is, zullen ze snel genoeg ontdekken. Als ik een onvoldoende haal voor wiskunde omdat Calum geen tijd meer had voor bijles, en Emma niet meer als een idioot op de verwarming klopte omdat ze liever op de schommels met Calum zat te zoenen dan met mij te kletsen. Nou ja, in elk geval zal mevrouw Berger blij zijn met de verandering. Voor ik naar mijn kamer vertrek, log ik in op het forum.

Guitargirl@Steve
Morgen, twee uur bij Café de Eenhoorn. Allerallerallerlaatste kans!
Guitargirl

Tenslotte zal ik de komende tijd vaak alleen zijn. Ik kan dus maar beter al mijn opties openhouden. En wat heb ik te verliezen? Als hij zou instemmen met de afspraak, kan ik direct na de opening naar onze date gaan. Prima, twee vliegen in één klap. Al verheug ik me op dit moment op geen van beiden. Wanneer ik aan de tentoonstelling denk, zijn de kriebels van voorpret helemaal verdwenen. Het kan me eigenlijk niets meer schelen wie van ons zal winnen. En ook de Actie Ella deed me niets meer. 'Pling' klinkt er. Ik heb post. Hoppa, blijkbaar zit Steve ook net achter zijn computer.

Steve@Guitargirl
Ik verheug me erop. Bedankt dat je me nog een kans geeft.
Tot morgen!
Je Steve

Nou, het zal mij benieuwen, dacht ik. Om niet al te erg te hoeven piekeren klik ik nog een tijdje door de virtuele gemeenschap. Al snel stuit ik weer op Ella's pagina. Ik scrolde omlaag, naar de mensen die Ella als 'vriend' heeft toegevoegd. De meesten heb ik nog nooit gezien. Geblondeerde tutjes en jongens met plakkerige gel kapsels. Echt helemaal Ella's wereld. Als mijn blik op één bepaalde foto blijft hangen, staat mijn hart bijna stil. Steve. Er is geen twijfel mogelijk. Dat kapsel, de ogen, de lippen: alles klopt. Op één ding na. De naam. De jongen noemde zichzelf Luke.

Reacties: