FanFic.nl

Nobody's Life

7: Xigbar, een afluisterende gast!

"NU BEN IK ER KLAAR MEE!"

Ik kon Larxene's geschreeuw vanaf de andere kant van het kasteel horen. Het kwam van de eetzaal. Ik vroeg me niet eens af wat er aan de hand was... Zo gewend was ik al aan Larxene's irritante moordbuien. Dit ging echt een gezellige avondmaaltijd worden zeg. Ach, ik kon in ieder geval altijd nog bij Zexion, Demyx en Lexaeus gaan zitten als ik gek werd van de andere Nobodies... Die hielden zich tenminste buiten al die ruzies. Axel was meestal ook wel een aardige gast.

Diep in gedachten liep ik verder door het kasteel. Ik kon me beter verstoppen voor Larxene... Tenzij ik graag opnieuw een gebakken arm wilde hebben.

"Hey Altix!"

Ik draaide me om. Er kwam een man met een ooglapje aanrennen. Arr, you are a pirate.

Nee, het was Xigbar maar.

"Hey Xigbar," zei ik. "What's up?"

"Ik hoorde dat je arm bevroren was," zei Xigbar. "Dus ik dacht, laat ik maar es even gaan kijken bij m'n favoriete organisatie-lid!"

"Doe normaal," mompelde ik. "Je hebt ons weer zitten afluisteren, geef het maar toe."

"Ik? Jullie afluisteren? Alsóf ik dat zou doen! Nee, nee, ik hoorde het van onze wetenschapper Vexen."

"Dus je hebt hém zitten afluisteren!"

"Alsof! Die gast praat de hele dag in zichzelf! Wat verwacht je dan? Volgens mij heeft het hele kasteel het nieuws inmiddels gehoord. Je hebt Larxene opgesloten in een grot en zij heeft je arm gebakken." Hij lachte. "Erg leuk idee, Altix! Maar niet echt slim. Onze Lord Xemnas gaat dit namelijk niet leuk vinden!"

"Het was niet m'n bedoeling dat Larxene uit die grot zou komen," mompelde ik. "En al helemaal niet dat Saïx er achter zou komen dat ik verantwoordelijk was voor Larxene's verdwijning."

"Ach, je kent Saïx," zei Xigbar vrolijk terwijl hij zijn arm op mijn schouders legde. "Nog afluisterender dan de afluisterendste Nobody in dit hele kasteel! Hij hoort werkelijk álles!" Hij grinnikte. "Maar dat is niet het grootste probleem; hij verklikt ook álles. Voor je 't weet heeft hij alles verteld aan Xemnas. Oh! Dat heeft hij waarschijnlijk al gedaan, denk je niet? Man, je gaat er van langs krijgen."

"Ach, wrijf het er maar in," mompelde ik en ik schudde zijn arm van mijn schouders. "Ik ga naar de eetzaal."

"Ah, daar was ik ook net naar onderweg! Kom mee, we lopen er samen naartoe!"

Ik glimlachte droog. "Nah, ik reis liever makkelijk."

Snel teleporteerde ik mezelf naar de eetzaal.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.