FanFic.nl

Nobody's Life

29: De Chamber of Repose

"Xemnas..?"

Ik staarde naar het schilderij. Nee, dit kon Xemnas niet zijn.. Of wel? Ik schudde mijn hoofd en keek naar de aantekeningen die erboven geschreven waren.

Door.. To.. Darkness.

Ik krabde op mijn hoofd. Wat betekende dit? Wacht.. Was dit misschien waar Xemnas' Somebody woonde? Wat zou zijn naam kunnen zijn..

Nee, dit was mijn missie niet. Ik moest Heartless uitroeien. Ik keek door de kamer en zag dat er een muur weg was. Daar was een metalen gang, het zag er anders uit dan de rest van de kamer. Het leek alsof het er niet bij hoorde.

Plotseling hoorde ik iets. Het kwam daar vandaan. Uit de gang. Het waren voetstappen. En ze kwamen steeds dichterbij! Ik dacht meteen terug aan wat Vexen zei: "Word je gezien, dan wordt JIJ het hoogtepunt van onderzoek!" Nee, ik moest eerst kijken of dit wel een Heartless was. Want aan de manier van lopen te horen, leek dit niet het geval te zijn.

Snel keek ik om me heen. Waar kon ik me verstoppen? Uh..

Boekenkastje!!!

Als een gestoorde rende ik naar de boekenkast en ging er half achter staan. Dit was misschien niet de beste verstopplek, maar zo kon ik tenminste wel zien wie de kamer in zou lopen. Op hoop van zegen dan maar...

De voetstappen kwamen nog dichterbij, en toen liep er iemand de hoek om. Ik schrok. Het was iemand met een Organization-pak aan. En hij had zijn capuchon op, waardoor ik zijn gezicht niet kon zien. En ik dacht dat ik deze missie in mijn eentje moest doen! Ik hield mijn adem in. Wie was dit?

De Nobody liep de kamer in en keek even rond. Ik bleef muisstil zitten. De persoon richtte zich op het schilderij en keek naar de tekst. Door To Darkness.

"Master Ansem..." zei de Nobody.

Ik schrok me kapot. Aan zijn stem te horen was hij niet blij met deze Ansem, maar dat was niet hetgene waar ik van schrok. Die Nobody.. Zijn stem.. Het was Xemnas.

Xemnas zuchtte diep en draaide zich langzaam weer weg van het schilderij. Toen liep hij naar de tafel en pakte een CD. Vervolgens liep hij weer terug naar de metalen gang.

Ik was enorm nieuwsgierig. Wat deed Xemnas hier? Was hij zelf op een missie? Maar.. Waarom? Wie was 'Master Ansem'?

Voorzichtig kwam ik achter de boekenkast vandaan en sloop achter hem aan de gang in. Ik keek voorzichtig om de hoek. Het was een kamer. Tegen de muur stond een computer. Xemnas liep naar de computer en deed de CD erin. Hij typte een paar wachtwoorden in, en toen ging de deur aan het einde van de kamer open.

Ik wachtte even tot Xemnas de kamer verlaten had, en toen sloop ik naar de computer en las wat er op het scherm stond.

Chamber of Repose geopend.

Ik schrok op. De Chamber of Repose.. Was hier?! Ik had veel gehoord over deze kamer. Xemnas was er meestal, en niemand wist wat hij daar nou eigenlijk deed. Ik keek voorzichtig naar de volgende kamer. Zou het daar zijn? Het moest wel. Zou ik.. Nee, dat kon ik niet doen.

Maar aan de andere kant.. Niemand vertelde mij ooit iets. Ik vond dat ik het recht wel had. Zo lang Xemnas me maar niet zag, in ieder geval.

Ik liep langzaam verder naar de volgende ruimte. Nu zou ik, Altix, de Chamber of Repose in gaan. Iets wat geen van de andere Organisatieleden durfde.

Misschien zou ik dan eindelijk ook een grafsteen krijgen bij de Proof of Existence!

Ik schudde die stomme gedachte uit mijn hoofd. Wie wil er nou een grafsteen als ie nog leeft? Niemand, dat is wie.

Maar toch hoopte ik dat ik misschien een beetje meer aanzien kreeg als ik de Chamber of Repose zag...

Ja. Ik zou de kamer in gaan, al was het het laatste dat ik deed.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.