FanFic.nl

Nobody's Life

34: Toedeliedokie

Xemnas wierp nog een laatste blik op de traan die op de grond lag, en toen teleporteerde hij de Grey Area uit. Ik haalde diep adem.

ALTIX," schreeuwde Vexen gestoord. "GAAT HET WEL GOED???"

Ik veegde het vocht weg uit mijn ogen en keek naar Vexen. "Wat je goed noemt," mompelde ik. Mijn stem kraakte een beetje.

Saïx had zijn grote ogen opgezet en hij keek vol ontzag naar het vocht in mijn ogen. "Niet te geloven..." zei hij. "Die angst... Dat verdriet...."

"Doe normaal," onderbrak Xigbar hem, waarop Saïx hem beledigd aankeek. "Wat dacht je d'r van als we even toedeledokie zeggen tegen Altix, eh? Oh!" Xigbar sloeg zichzelf tegen zijn voorhoofd. "Nu zijn we alsnog vergeten tegen Xemnas te zeggen dat het raam verdwenen is! Lekker hoor! Nou, toedeledokie!" Hij verdween.

Vexen krabde op zijn hoofd. "Toedele.. Dokie? Wat in de wereld betekent dát dan?"

Ik schudde zuchtend mijn hoofd. "Toedeledokie," zei ik tegen hem, en ik teleporteerde me naar mijn kamer.

---
De CD lag nog steeds in het nachtkastje. Ik zuchtte diep en liet mezelf op bed vallen. Wat ik vandaag zag waren herinneringen van mijn leven als mijn Somebody, anders gezegd, Lita. De persoon die ik zag was Ansem.

Master Ansem, dat is wat Xemnas zei in Hollow Bastion, toch? Wie was Ansem? Zou hij... Zou hij de Somebody kunnen zijn van Lord Xemnas? Het moest wel!

Maar waarom is Lita dan zo bang..?

Lita.

Als ik Lita toch eens kon spreken. Ik zou alleen maar willen weten wat er aan de hand was. Ik had willen weten waar ik vandaan kwam, en waarom ik nu een Nobody was. Iemand die al zijn gevoelens had verloren, behalve angst.

Hoe triest kon het zijn?

En toen gebeurde er iets vreemds. Ik lag op mijn bed, staarde uit het raam- naar Kingdom Hearts -en toen zei ik het.

"Sora."

Ik vloog overeind en sloeg een hand voor mijn mond. Waarom zei ik dát nou weer? Ik werd er helemaal gek van.

Snel opende ik het laatje van mijn nachtkast en haalde er een leeg boekje uit. Ik pakte de bijbehorende pen. Snel opende ik het boek en zette mijn pen neer op de lege bladzijde. Het werd tijd dat ik alles op een rijtje kreeg. Dit ging te ver.

Sora, schreef ik bovenaan. Deze naam wilde ik niet vergeten. Toen sloeg ik een regel over.

Altix, nummer 0
Lid van Organization XIII
Nobody van Lita
Ons doel:
Harten verzamelen voor Kingdom Hearts om zelf een hart te krijgen.

Informatie verzameld over Nobodies:

Mensen zonder harten. Ze hebben geen emoties, of dat horen ze niet te hebben. Ik heb een emotie, namelijk angst. Het is een angst voor Ansem, die waarschijnlijk de Somebody is van Xemnas.

Informatie verzameld over Lita:

Nog weinig over bekend. Ze is mijn Somebody, en af en toe krijg ik herinneren van haar in mijn hoofd. Ansem heeft haar in het verleden iets aangedaan waardoor ze een angst heeft opgelopen.

Ik dacht terug aan die keer dat de duisternis mijn lichaam had overgenomen, en dat Xemnas me uit mijn slaap liet ontwaken door alleen maar 'Lita' te zeggen.

Zij is wie ik werkelijk ben.

Ik sloeg de bladzijde om.

Informatie verzameld over Hollow Bastion en de Chamber of Repose:

Hollow Bastion lijkt een oude fabriek te zijn, of misschien een kasteel. Het lijkt erop dat Ansem er gewoond heeft, en de Chamber of Repose ligt onder het kasteel...

En zo schreef ik de rest van die dag alles op wat ik wist. Ik schreef alle belangrijke informatie op die ik verzameld had. Als niemand mij wilde helpen met uitzoeken wat mijn doel werkelijk was, dan deed ik het zelf maar.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.