FanFic.nl

Iluna Lavender en het geheim van de maan

8- Voetstappen in de Nacht

De dagen daarop spraken ze nog veel over de diefstal. Het was het gesprek van de school, iedereen vroeg zich af of Lindor hier achter zat. Iluna merkte al snel een van de grote voordelen van Ravenklauw. De ravenklauwers hadden allemaal heel snel uitgevogeld over de mythe en waar de maanstenen voor stonden. Zo had Paula dezelfde dag in de bibliotheek nog ontdekt dat er al eens eerder een groep tovenaars was geweest zo een 200 jaar geleden die hetzelfde hadden geprobeerd met de maanstenen. Veel wijzer waren ze wat dat betreft niet geworden, maar de andere afdelingen namen niet eens echt de moeite om er achter te komen wat de maanstenen waren. Het enige waar zij over spraken was Lindor. Iluna hoorde een groep vierdejaars griffoendors pochen over dat zij Lindor wel aan zouden kunnen, en ze zag dat sommige zwaderaars een onaangename grijns op hun gezicht hadden. Al hoefde dat laatste natuurlijk niets met Lindor te maken te hebben.

Om een onbekende rede had professor Anderling besloten om beveiligingstrollen de ingangen van zweinstein te laten bewaken. Professor Banning vertelde dit aan de ravenklauwers, maar gaf geen uitleg waarom deze extra beveiligingsmaatregel nodig was.. Hoewel de ravenklauwers heftig protesteerde, was het enige wat Banning losliet: “Het schoolhoofd is van mening dat dit een noodzakelijke voorzorgmaatregel is en ik ben het persoonlijk met haar eens.”

Hoe meer ze richting de herfst kwamen, hoe slechter het weer werd. Hoewel september nog vrij zonnig was geweest, werd oktober een maand vol met stormen en onweerbuien. De vlieglessen gingen erg goed, maar Iluna ’s klas had het gevoel dat ze onderwater vlogen. Toch vond Iluna vliegen erg leuk, Torenweg liet de eerstejaars nu regelmatig zwerkbal oefenen. Iluna had al zoeker, wachter en jager mogen zijn. Het leukste vond ze het jagen en ze glom van trots, toen Torenweg zei dat ze volgend jaar eens moest proberen om in het afdelingsteam te komen.

Ook de roodstruik tweeling, Anna en Roy, klaagde veel over het weer. Ze waren drijvers in het afdelingszwerkbalteam en hadden ook veel last van de storm. Half November was de eerste zwerkbalwedstrijd van het jaar. Griffoendor tegen Zwaderich en meteen de week erna was het Ravenklauw tegen Huffelpuf. Het was gebruikelijk dat Ravenklauw juichte voor griffoendor, omdat niemand wou dat Zwaderich de afdelingsbeker won. Maar dit jaar had ravenklauw een nieuwe aanvoerder en een stiekeme hoop dat ook zij eens de zwerkbalcup konden winnen. Iets wat de afgelopen eeuw alleen aan de griffoendors of zwaderaars was besteed.


De donderdagmorgen eind oktober waarop Iluna wakker werd, was het plafon van de leerlingenkamer bezaaid met grijze wolken. Die maandag was de laatste verplichte vliegles voor de eerstejaars. Wie nog verder wou oefenen, kon zich aanmelden voor het vliegers clubje op dinsdag avond. Het was een club vooral gericht op eerstejaars en andere leerlingen die niet in de afdelingsteams zaten, maar toch zwerkbal wouwden oefenen. Een nadeel was dat deze groep gemengd was en dus ook leerlingen van Zwaderich bevatte. En het was zo goed als zeker dat Rifka en Leron zich aan zouden melden.

Aan de ontbijt tafel had Paula ‘een magische wereld’ rechtovereind gezet leunend tegen de kan met melk erin en zat geconcentreerd ‘hoofdstuk 5: magische landen en volken’ te lezen, terwijl ze af en toe een hap van haar brood nam. Tessa had zich naast Indie gewurmd en zwaaide naar Iluna toen ze naar de tafel liep. “Tessa, als je zo graag bij ons zit, waarom vraag je niet aan het schoolhoofd of je van afdeling kan wisselen?” Zuchtte Sander terwijl hij tegenover Tessa schoof. Niet dat Sander zich er echt voor interesseerde waar Tessa ging zitten. Geen van de Ravenklauwers kon het eigenlijk iets schelen of Tessa erbij zat of niet. “Oh nee, dat zou ik niet willen, ik hoor echt bij Huffelpuf, maar af en toe is het gewoon gezelliger hier.” Antwoorde Tessa. “Hoi Iluna” En nog voor dat Iluna was gaan zitten, was ze al aan ratelen, zoals alleen Tessa dat kan. “Ooh ik kan echt niet wachten op de uitgave van feeën en feeksen, Ik heb een abonnement gekregen. Het is zo spannend. Ginny Potter kan elk moment bevallen van haar derde kindje… Ik hoop dat het een meisje wordt. Een pottermeisje, stel je voor dat die straks op zweinstein rondloopt waar wij nu zijn. Jammer dat we dan al van school af zijn, he?” Iluna zag Sander zijn hoofd een beetje geërgerd schudde. Indie leek niet te luisteren, ze was te verdiept in haar pogingen om de veters van Len zichzelf aan elkaar te laten knopen.

De uilenpost arriveerde en Tessa was in afwachting van haar feeën en feeksen tijdschrift gestopt met praten en staarde nu naar de rondcirculerende uilen. Ook Iluna keek vol verwachting omhoog naar de uilen. Ze had Frederike alles over de gebeurtenissen met de maanstenen verteld, maar had nog geen reactie gekregen.

Een licht bruine velduil lande met een duikvlucht op de tafel. “Hallo Wonder” Begroette Iluna de uil, terwijl ze twee enveloppe losmaakte. De eerste was van Bianca. Iluna las hem vluchtig door. Er stond niets schokkends of heel verrassends in. Dus ze opende snel de tweede brief. Deze was van Frederike.

Hey Lunaatje
Wat eng. Maar als er werkelijk zoveel verschillende stenen zijn, hoe kan Lindor dat weten welke hij moet hebben en het hoeft niets met jou te maken te hebben, toch? Misschien hadden die leraren het niet eens over wat er met die vliegles gebeurde en maken wij ons zorgen om niets. Ik ga kijken of ik er iets over kan vinden in de bibliotheek. Als er iets nieuws gebeurd moet je het me gelijk laten weten.

Hoe zijn verder de lessen? Heb je al veel getoverd? Toevallig een leuke opruimtoverspreuk ontdekt, want mijn kamer is super rommelig en ik kan wel wat hulp gebruiken. Kan niet wachten tot de kerstvakantie tot dat ik je weer zie. Stella en Kimberly zijn vervelender dan ooit nu jij weg bent. Gisteren hebben kauwgum in mijn verhalenschrift geplakt. Maar niemand gelooft me.

Kusjes van je beste vriendinnetje,
Frederike

Iluna las de brief twee keer door. Ze voelde zich best schuldig, zulke rotstreken hadden Stella en Kimberly nooit uitgehaald als Iluna nog bij ze in de klas zat. Nu zat Frederike hiermee opgescheept. Maar de brief stelde haar ook gerust. Frederike zal wel gelijk hebben over de maanstenen en Lindor. Om hier zeker van te zijn liet ze de brief ook aan Tessa zien. De andere waren druk met andere dingen bezig en besteden gelukkig geen aandacht aan hen. “Ze zal wel gelijk hebben, denk je?” Vroeg ze op fluistertoon. Ze had liever niet dat de andere zich er mee bemoeide. Ze namen het toch niet zo serieus en ook al kletste Tessa heel veel, een geheim kon zij bewaren. Tessa knikte. “Ik denk het wel. Vieze streek van die dreuzels, zeg.” Iluna knikte en stopte de brief weg. Ze wouwen net opstaan om samen naar wereldkunde te gaan toen….

BANG- Een luide klap liet iedereen opschrikken. Iluna keek om en zag Len languit op de vloer liggen. De halve grote zaal schoot in de lach. Iluna zelf ook. “WIE?” Brulde Len, terwijl zijn blik op Indie viel ,die in een schaterlach onder de tafel dook. “JIJ..” Len probeerde kwaad op te staan, maar struikelde halverwege weer. “INDIE” Het was duidelijk dat Indie’s pogingen om Len schoenveters aan elkaar te heksen waren geslaagd. Paula, die niet mee lachte met de rest, klapte geërgerd haar boek dicht en wees met haar toverstok op de schoenen van Len. “Obstragulis” en de veters van Len veranderde van in de knoop naar keurig gestrikt. “Nou, kom anders komen we te laat bij professor Mensinga .”

Ze liepen nog half nalachend de hal uit. “Dat was niet grappig, Indie” Knotterde Len. “Ik vond het vrij amusant” Zei Indie met een bekakt stemmetje, wat een vrij goede imitatie van Rifka weergaf. De rest begon te lachen, maar stopte toen een stem achter hen zei: “Erg amusant. Hebben jullie niet geleerd dat het niet netjes is om iemand na te doen.” Toen ze zich omdraaiden zagen ze Rifka met een groepjes zwaderaars staan. “Jullie humor heeft echt een lager niveau, he. Ach ja,jullie blijven harken. “ Indie handen vormde vuisten. “Wat moet je Rifka?” Snauwde Iluna. “O, Lavender, het meisje met de gave om spontaan van haar bezem te vallen…” De zwaderaars lachten. “Moeten jullie niet in een boek duiken of zo?” Vervolgde ze. “Misschien moeten ze jullie leerlingen kamer ,maar naar de bibliotheek plaatsen, dan hoeven jullie die zelfs snachts niet te verlaten…” Iluna wou iets terugzeggen, maar Indie was haar voor. Ze ging recht tegen over haar staan, haar armen in haar zij. Hoewel Indie minsten twee koppen kleiner was dan Rifka, kwam ze zeer zelfverzekerd over. “Ik zou maar oppassen met die grapjes, Domka…

Aangezien wij onze boeken niet alleen openslaan om er spiegeltjes in te verbergen, en dan ook werkelijk iets leren ,in plaats van puistjes uit te knijpen, er dus heel wat vloeken zijn die wij kennen, waarvan jij de naam nog niet kan uitspreken..” Het was heel knap, vond Iluna. Dat een klein meisje met twee schattige knotjes, zo bedreigend kon overkomen, dat zelfs de zwaderaars niet meer lachten. Rifka leek een moment van haar stuk te zijn gebracht, maar duwde haar kin toen weer in de lucht en mompelde, “dat komt van het meisje dat nog geen normale haarkleur voor elkaar krijgt…” Ze gooide haar haren over haar schouder en duwde Indie toen een briefje in haar handen. “Eens zien hoe stoer jij bent….” En Rifka en de zwaderaars duwde Indie aan de kant ,terwijl ze met een zelfvoldane grijns uit zicht verdwenen.
Iedereen kijkt verwachtingsvol naar Indie. Maar Paula kapt het af. “we moeten nu echt naar wereldkunde, we komen te laat.” Indie haalde haar schouders op en stak het briefje in haar gewaad, waarna ze Paula volgde.

Tijdens wereldkunde was nauwelijks tijd om Indie naar het briefje te vragen. Ze begonnen met een overhoring over de reuzenpopulatie en vervolgde met een overzicht van magische kernlanden. Professor Mensinga die wereldkunde gaf hield hen de hele les bezig met de kernlanden en gaf ook nog een flinke hoeveelheid huiswerk. Een verslag van een meter lang over wat magische kernlanden zijn en waar ze zich bevinden en wat hun functie is.

Ook de rest van de dag was erg druk. En toen het tijd was voor de laatste vliegles was Iluna het briefje al bijna weer vergeten. De ravenklauwers liepen naar het zwerkbalveld, toen Sander vroeg: “En Indie, wat stond er nou op het geheimzinnige briefje van Rifka” Indie begon te lachen. “Was het zo grappig” Vroeg Paula verbouwereerd. “Nou eigenlijk was het best stom” zei Indie grinikend. “Ik vraag me alleen af hoe ze het in haar hoofd haalt.” Iedereen keek Indie verwachtingsvol aan. “Het was een uitnodiging, voor een middernachtclub.” “Hé” Roept Iluna, “Waarom zou Rifka ravenklauwers bij haar in het clubje willen. Ze houdt toch alleen van haar eigen afdeling.” “Geen idee, maar het is niet alleen ravenklauw. Huffelpuf en griffoendor zijn ook uitgenodigd. Alleen maar eerstejaars.” “Hmmm” klinkt Paula bedachtzaam, “ze moet dit al van te voren bedacht hebben. Ze moet het briefje van te voren geschreven hebben.” “Dus doen we mee?” Vroeg Indie vrolijk.

Paula keek Indie aan alsof ze gek was: “Natuurlijk niet, dat is tegen de regels. We mogen niet na 9 uur op de gangen. We kunnen geschorst worden.” “Alleen als we gezien worden” Grapte Indie, wat een verontwaardigde blik van Paula opleverde. “Sander, Iluna, Len, doen jullie mee?” “Indie, Nee. Dat kunnen jullie niet doen, jullie gaan ravenklauw punten kosten. We willen toch dat ravenklau…” Indie onderbrak paula en vroeg nu iets luider: “Nou ik ga, Ik zie wel wie er mee gaat” En ze huppelde vooruit naar het zwerkbalveld, Paula verbijsterd achterlatend. Iluna keek Sander aan, die zijn schouders op haalde. “Jullie denken er toch niet serieus over om mee te doen?” Paula keek het drietal bijna dreigend aan. “Nou…eh” Begon Sander “Het klinkt wel oké….” Een woedende blik van Paula, deed hem zwijgen. Ze keek Len aan. Die zijn schouder ophaalde, waarop Paula nog bozer keek en haar blik op Iluna richten. “Eh.. mij lijkt het wel..” “Dan meen je toch niet.” Snauwde Paula. “Wees maar lekker egoïstisch” En ze ging plotseling een stuk voor hen uit lopen, duidelijk vreselijk geïrriteerd.

De laatste vliegles fantastisch was, ze deden een zwerkbalwedstrijd, alleen met meer spelers en soort van andere ballen. Er waren er meer en ze waren aangepast, zodat de eerstejaars er gemakkelijker mee konden oefenen. Zo waren de beukers van zachter materiaal en stootte ze minder hard. De snaai was wel net zo lastig te vangen als een echte snaai, maar kon door middel van een fluitje worden terug geroepen, als aan het einde van de les niemand hem gevangen had. Ondanks de leuke les voelde Iluna zich toch wel rot. Ze had het altijd goed kunnen vinden met Paula, maar die weigerde nu ook maar een woord tegen hen te zeggen. Ook Sander en Len leken niet zo blij hiermee. Indie echter leek het niet veel te kunnen schelen, ze probeerde nog een paar loopings te maken ,terwijl ze de bezems eigenlijk al hadden moeten opruimen. Ook twijfelde Iluna over de redenen waarom Rifka een middernachtclub wou beginnen. Ze leek zich altijd beter te voelen dan de rest van de school en ging zeker niet om met andere afdelingen.

Toch slopen Indie, Sander, Len en Iluna om twintig voor twaalf die nacht de leerlingenkamer uit. Paula had niets meer tegen hen gezegd en was vroeg naar bed gegaan. Geen van hen was eerder zo laat op de gangen geweest en ze waren toch wel zenuwachtig. Hopend erop dat ze Foppe, de klopgeest, of vilder, de conciërge niet tegen kwamen, liepen ze door de gangen. Bij elke geluidje schrikte ze op, en Iluna gaf bijna een gil toen Len niet op lette en tegen haar aan liep. Maar uiteindelijk kwamen ze aan op de vierde etage bij het schilderij van twee grazende schapen en een huisje van riet en stro. “En nu” Fluisterde Iluna. “Eh… we moeten hier zijn volgens de uitnodiging” Fluisterde Indie terug. “hier is niemand” Siste Sander, ”Heb je het goed gelezen” “Jahaaa. We moesten hier bij dit schilderij wachten. Lees zelf maar.” En Indie gaf Sander het briefje. Hij las het door. “Indie , we zijn er vast ingeluisd, het was gewoon een grap van Rifka” “Misschien moeten we wachten tot twaalf” Fluisterde Len. “Het is nu pas tien voor” “En betrapt worden zeker” Fluisterde Sander. Indie deed haar mond open om iets te zeggen en gelijk weer dicht. Want er klonken voetstappen. “Iemand komt eraan” Stammelde Len. Iluna’s hart klopte in haar keel. Ze konden geen kant op, nergens waren deuren. Ze zouden betrapt worden en van school gestuurd worden en dat allemaal vanwege Rifka. Iluna zag dat Indie haastig de gang door keek voor een uitweg. De voetstappen kwamen dichterbij. Nog even en ze zouden om de hoek komen en dan werden ze betrapt. Wat zou Bianca zeggen als ze binnen een maand van school gestuurd wordt.

Reacties:

hpyasmine12 zei op 9 aug 2015 - 22:41:
Leeeeukkkkkkk!!!!!! Ben nieuwschierig naar hoe het afloopt, haha. Ik zag vanavond pas je berichtje, sorry. Hoe je 'Ginny Potter' er in hebt verwerkt vind ik zo leuk! En Paula is echt de nieuwe Hermelien hier. Maar ik vind wel dat ze gelijk heeft. Dom dat ze toch zijn gegaan. Tutut. Haha. xx Yasmine