FanFic.nl

My trust is broken (PAUZE)

>14<

Nadat ik opgehangen heb met Zayn, ben ik nog steeds op zoek naar Chantal, ook al weet ik dat het geen zin meer heeft. Waarom moest Chantal nou wegrennen?! Ze kan het me toch gewoon allemaal vertellen? Ik zal haar heus niet veroordelen, ik word alleen woedend op haar vader. Word? Dat ben ik al, het liefste zou ik nu teruggaan naar Chantals huis en haar vader laten weten wat ik ervan denk, maar puur voor Chantal doe ik dat niet. Natuurlijk ben ik boos en teleurgesteld dat ze mij niet in vertrouwen wilt nemen. Het is misschien moeilijk om het te vertellen, maar ze had er met mij over moeten praten. Ik pak opnieuw mijn mobiel en bel weer Chantal, maar weer neemt ze niet op. Het lijkt wel alsof ze me helemaal niet wil spreken. Het doet me pijn dat ze niet met me wilt praten. Wat betekend onze vriendschap als ze niet eens met me durft te praten? Weet je wat? Laat maar, ik ga naar huis. Chantal heeft duidelijk geen zin in mij. O, wat ben ik nu blij dat ik over een paar dagen wegga naar Engeland en nu heb ik liever dat ik morgen al vertrek. Chantal zal me nu toch niet missen. Ze is boos op me, waarom weet ik niet, maar wat ik wel weet is dat ze me niet wilt zien. Ik zucht terwijl ik mijn huis in loop.
,,Hi mam, ik ben thuis.” Zeg ik even en stap de woonkamer in. Mijn moeder komt naar me toe, met een vragende blik. ,,Ik kom van Chantal af. Ze was haar portemonnee vergeten.” Ik hou mijn mond over het incident.
,,Ik had nog een belangrijke vraag Nola. Iets waar ik niet blij mee ben.”
,,Wat wil je vragen?”
,,Die actie van gisteravond in de italiaan. Waarom ging je zo tekeer tegen je vader?”
,,Mam, als jij hem niet bij je had, was er niks gebeurd. Waarom was hij eigenlijk uit de gevangenis?”
,,Hij had toestemming om je op te zoeken.”
,,Ik wil niks met hem te maken hebben, hoe vaak moet ik dat nog zeggen?! Ik heb al genoeg gezeik aan mijn hoofd, oké?!”
,,Niet oké, wat is er met je aan de hand?”
,,Er is van alles met me aan de hand. Papa moet uit mijn buurt blijven, ik haat mezelf omdat ik gelogen heb tegen Chantal en om alles nog even erger te maken heb ik nu ook nog eens ruzie met Chantal. Althans, dat denk ik.”
,,Wat is er gebeurd?”
,,Waarom kan je alleen geïnteresseerd in me zijn als ik verdrietig ben? Nooit vraag je hoe het met me gaat of met Ryan. Ik ben meer met zijn opvoeding bezig dan dat jij doet. Het enige wat jij doet is werken.” Alle frustraties naar mijn moeder komen er nu allemaal uit. ,,Ik moet gewoon weg hier, oké. Ik wil eerder naar Engeland.” Mijn moeder opent haar mond om iets te zeggen, maar mijn telefoon gaat. Als ik zie dat het Michael is, neem ik meteen op.

Michael.
Nola, ik moet je echt even spreken.
Wat is er Michael, ik heb niet heel veel tijd. Ik moet mijn koffer inpakken.
Inpakken? Waarvoor?
Voor Engeland. Als het meezit, zit ik morgen in het vliegtuig naar Engeland.
Dat kan je niet maken. Chantal, ze...
Wat is er met Chantal?
Ze...
,,Michael, heb je Nola aan de telefoon?” Ik herken de stem van Chantal en ik hoor gewoon dat ze nog aan het huilen is. Vaag zijn ze in gesprek en niet veel later klinkt de stem van Chantal aan de andere kant van de lijn.
Nola, het spijt me. Ik had het je moeten vertellen, maar ik durfde het niet. En toen je er opeens stond...ik schrok gewoon teveel. Maar ik moet je dankbaar zijn, dankbaar dat je me hebt gered van mijn vader. Als jij er niet was geweest, dan was mijn vader weer verder gegaan dan wat hij nu heeft gedaan.
Weer? Bedoel je dat...?!
Ja, mijn vader heeft me verkracht. Meerdere keren. Daarom durfde ik ook niks te zeggen.
Oh mijn god! De tranen schieten in mijn ogen en verslagen ga ik op mijn bed zitten. Dat ik nu gewoon weg wil, wat ben ik toch stom! Chantal heeft me nu nodig! Vreselijk! Ik weet gewoon even niks te zeggen schat. De tranen gaan over mijn wangen nu en snik even. Waar ga je nu wonen?
Bij Michael. We gaan straks mijn spullen ophalen. Het spijt me echt Nola. Ik had Michael, Zayn en jou in vertrouwen moeten nemen.
Schat, iedereen maakt fouten. Michael, Zayn, jij en ik, maar wij zijn er voor elkaar no matter what. Ik baal nu wel echt dat ik weg ga naar Engeland. Ik kan de tickets niet om boeken. Over een paar dagen ga ik. Dan gaat mijn deur open en staat Ryan in de deuropening. Ik hou mijn mobiel van mijn oor af.
,,Mama zegt dat jij zo snel mogelijk naar Engeland wilt.” Zegt hij droevig. ,,Waarom wil je weg?”
,,Ik kan hier gewoon even niet meer blijven, alles gaat mis hier.”
,,Wat is er gebeurd dan? Heb je papa soms gezien? Is hij al terug van zijn zakenreis?” Ik slik. Chantal hoort nu alles. Zij zal het niet begrijpen dat mijn moeder en ik tegen hem liegen over mijn vader, maar we konden niet anders. Hoe ga je een kind van zes vertellen dat zijn vader een moordenaar is? Dat doe je toch niet?!
,,Ryan, ik maak even mijn gesprek af en dan kom ik naar je toe oké?” Hij knikt en doet dan de deur weer dicht. Ik hou mijn mobiel weer tegen mijn oor. Sorry mijn broertje kwam binnen.
Maakt niet uit, maar weet hij de waarheid over je vader niet?
Nee, hij was zes jaar. Ik kon het hem niet aandoen om het te vertellen dat zijn eigen vader een moordenaar is. Ik baal echt dat ik wegga. Je hebt Zayn en Michael, dat weet ik, maar toch.
We skypen, appen, bellen en facetimen.
Dat is toch niet hetzelfde schat. Ik weet wel dat ik vanavond naar je vader ga om nog even met hem te praten en je kan me niet tegenhouden. Ik moet iets voor je doen en aangezien Michael je al in huis genomen heeft, kan ik dit alleen nog maar doen.
Nee, je gaat niet met hem praten! Ik wil niet dat hij je pijn gaat doen!
Hij gaat me geen pijn doen. Schat, ik moet iets doen. Ik kan hier niet blijven zitten en niks doen. Hij moet gewoon weten wat hij gedaan heeft en hoe jij je daarbij voelt. Dat zal ik hem zeggen en dan ga ik weer weg. Duurt niet lang.
Als hij ook maar iets bij je doet, bel je me meteen!
Maak jij je nou maar geen zorgen om mij. Blijf jij maar lekker vastgeplakt aan Michael. Ik ga nu naar je vader toe. Ik spreek je later!

En voordat Chantal nog iets kan zeggen, hang ik op. Haar vader moet weten wat een viezerik het is. Ik sta op en loop mijn kamer uit naar beneden.
,,Mam, ik ga naar Chantal!”
,,Maar je had toch ruzie met haar?”
,,Ach ja, onze ruzies duren nooit lang gelukkig! Nu ga ik, anders kom ik te laat. Ryan, ik ben vanavond helemaal van jou.” Ik geef hem een knuffel en loop dan de voordeur uit, op naar haar vader en dan zal ik hem eens de waarheid vertellen!


Als ik opgehangen heb, kijk ik Michael aan met de tranen in mijn ogen.
,,Schat, wat is er?”
,,Nola gaat terug naar mijn huis om met mijn vader te praten.”
,,Ze gaat wat?!” roept hij uit. ,,Maar je vader is toch heel agressief?” Ik knik. ,,Dan moeten we Nola tegenhouden!”
,,Ja, maar ik ga niet alleen terug.”
,,Ik denk er niet aan! Wij gaan samen naar je huis terug om Nola te helpen. Ze neemt het nu wel voor je op, met gevaar voor eigen leven.” Ik denk na. Daar heeft Michael wel gelijk in. Ze neemt het op voor mij, met inderdaad gevaar voor eigen leven want ik heb geen idee hoe mijn vader gaat reageren op Nola. Nou ja, dat weet ik wel. Hij gaat woedend worden. Ik sta vastbesloten op en Michael volgt mijn voorbeeld. Hij is zo lief! Hij blijft aan mijn zijde en wijkt er niet vanaf. Hij slaat een arm om mijn schouders en samen lopen we de deur uit, naar mijn huis.

Als we daar aankomen horen we mijn vader schreeuwen. Het raam staat open en dus kan iedereen het horen. Snel ren ik naar de voordeur samen met Michael en gooi die open. Ik ren de woonkamer in en ben nog net op tijd. Ik zie dat mijn vader zijn hand omhoog heeft en dat Nola niet aan de kant gaat. Ik bedenk me niet en spring weer voor Nola. Ik vang de klap weer op.
,,Godverdomme, nu vangt ze weer de klap op die voor mij bedoeld was!” roept Nola boos uit. ,,U gaat nu uw excuses aanbieden voor het verkrachten van Chantal!”
,,Ik moet er niet aan denken.” Mijn vader grijpt me hard bij mijn arm en geeft me een klap. Ik hoor Nola onverstaanbaar vloeken en naar de keuken rennen. Niet veel later komt ze terug en richt het grootste keukenmes die we hebben naar mijn vader. Geschrokken kijk ik haar aan.
,,Nola, je wilt toch niet zo worden als je vader?!”
,,Laat haar los!” roept ze tegen mijn vader, terwijl ze het mes steviger vastpakt. Ze kookt van woede.
,,Nola!” Michael trekt het mest uit de hand van Nola en legt het weg, waarna hij haar meeneemt naar de woonkamer.
,,We kunnen Chantal niet alleen laten met hem!” hoor ik Nola roepen. ,,Hij moet gestraft worden!”
,,Jij blijft hier begrepen! Ik ga naar Chantal toe en zorg ervoor dat haar vader niks bij haar doet!”
,,Dat had hij gedacht.” Mijn vader kijkt me nu aan. ,,Jij gaat precies doen wat ik wil, anders doe ik je vriendin wel wat.” Ik schudt mijn hoofd. Nu duwt mijn vader me tegen de muur en drukt zijn lippen op de mijne. Ik kan er niks tegen doen, want mijn vader houdt me heel stevig vast. Ik voel zijn hand over mijn been glijden en ik wil gillen, maar kan het niet.
,,What the heck?!” Michael trekt mijn vader weg en slaat hem recht in zijn gezicht, waardoor mijn vader achterover valt en stil blijft liggen. Hij ademt nog wel en Michael neemt me mee naar mijn kamer, terwijl hij Nola ook meesleurt. Ik moet nu ervoor zorgen dat ik mijn spullen zo snel mogelijk inpak.
,,Leek ik op mijn vader net?” vraagt Nola aan Michael en mij. Ik kijk Nola aan en zie gewoon de tranen in haar ogen. Ze wilt niet op haar vader lijken, maar ik werd net bang van haar. Ik ben al wat gekalmeerd, maar Michael zo te zien niet.
,,Als je echt iets had gedaan met het mes, wel ja.” Zegt hij boos tegen Nola, waardoor Nola haar tranen moet bedwingen. Ik krijg medelijden met Nola en wil naar haar toe om haar te troosten, maar Michael kijkt mij nu boos en geschrokken aan. ,,What the heck schat. Je vader zoent je en jij laat het toe?!” Nu komen de tranen over mijn gezicht.
,,Hij duwde me opeens tegen de muur aan en voordat ik jou wilde roepen zaten zijn lippen al op die van mij en kon ik geen kant meer op.” Huil ik.
,,Hij wat?!” schreeuwt Nola en staat op.
,,Nola, alsjeblieft doe niks!” roep ik nog, maar Nola is alweer naar beneden. ,,Nola!” Wat zal ze nu denken? Ik ren samen met Michael achter haar aan naar beneden. Ik zie dat ze het mes weer pakt en naar mijn vader toeloopt, die haar nog niet in de gaten heeft. ,,Nola!” Ik ga voor Nola staan.
,,Chanti, ga aan de kant!”
,,Nee.”
,,Ga aan de kant, ik wil jou geen pijn doen.”
,,Wil jij als je vader worden? Dan moet je zeker zo doorgaan!”
,,Hij had met zijn poten van je af moeten blijven!”
,,Het blijft wel mijn vader.”
,,Dus je beschermd hem, terwijl hij je gewoon fucking verkracht heeft?!”
,,Aangezien jij op het punt staat om hem te vermoorden, ja! Nola, hij is de enige familie die ik nog heb!”
,,Ik wil hem niet vermoorden, ik wil hem alleen maar een beetje verwonden zodat hij dat nooit meer bij je kan doen. Alsjeblieft Chantal, ga aan de kant!”
,,Het blijft wel mijn vader! Het enige familielid wat ik nog heb!”
,,Ik probeer je te beschermen, maar dat wil je blijkbaar niet. Hij geeft helemaal niks om je en ik wel. Weet je wat, laat maar! Ik ben blij dat ik naar Engeland ga en dat jij hier blijft!” Nola gooit het mes hard op de grond en draait zich om. Ze rent het huis uit.
,,Schat?” Mijn vader pakt mijn arm vast en ik trek hem los.
,,Raak me niet aan! Ik vertrek hier, ik hoef niks meer met je te maken hebben! Is het daarom waarom mama weg was gegaan en toen is overleden?! Ik haat je!” De tranen stromen over mijn wangen, terwijl ik snel naar boven ren en al mijn laatste spullen in pak voordat ik samen met Michael mijn vader verlaat.


Ik sla mijn arm om Chantals schouders heen en trek haar tegen me aan.
,,Dat heb je goed gedaan met je vader.”
,,Ja, klopt. Maar nu is Nola boos op me en ik heb het gevoel dat ze niet van gedachten veranderd.”
,,Nola is je beste vriendin, ze vergeeft het je wel.”
,,Welnee. Er moet een wonder gebeuren om haar vergiffenis te krijgen.”
,,Schat, maak je nou geen zorgen. Nola houdt van je, voor je het weet liggen jullie weer in een deuk en zijn jullie elke avond bij elkaar.”
,,Denk je dat echt?” Chantal kijkt me aan. Ik knik, maar toch zie ik aan Chantal dat ze zich zorgen maakt om Nola. Ik vind wel dat ze gelijk heeft, Nola kan nu overal zijn. Ze zei iets over Engeland. Zou ze daar heen zijn?
,,Als jij je zorgen maakt, moet je haar bellen.”
,,Dat is een goed idee.” Chantal pakt haar mobiel en typt Nola's nummer in, maar al snel hangt ze weer op. ,,Ze neemt niet op. Ik heb het verpest hé, ze haat me vast en zeker. Waarom kan ik nou nooit iets goed doen?!”
,,Schat, alsjeblieft. De reactie van Nola was wel een beetje overdreven hoor.”
,,Overdreven?! Ik zou hetzelfde gereageerd hebben. Ik weet precies waarom ze mijn vader wilde verwonden, ze wilt me alleen maar beschermen en ik begrijp haar ook wel. Ik begrijp gewoon niet waarom Nola niet snapt dat ik bang werd. Iedereen zou toch bang worden van iemand met een mes in zijn of haar hand?”
,,Verwijt jezelf nou niks. Alsjeblieft, schat.”
,,Michael, ik ga nu naar Nola toe!” Dan rent Chantal van me weg. Ik wil achter haar aan gaan, maar het lijkt me beter van niet. Ik heb het gevoel dat Chantal en Nola goed met elkaar moeten praten. Jeetje, wat een rot situatie is dit zeg. Eerst vertelt mijn lieve vriendin dat ze mishandeld en verkracht is door haar eigen vader en daarna vermoord Nola hem bijna. Nou ja, ik weet niet of ze hem echt vermoord zou kunnen hebben, want ik zie haar niemand vermoorden, maar ik moet eerlijk toegeven dat toen ik haar zag staan met dat mes ik toch aan haar vader moest denken. Ik vergeleek haar met haar vader, ik dacht dat ze net zo dom zou zijn. Michael wat zeg je nu! Je dacht nooit zo over Nola, totdat je haar vader zag! Zo ben ik geen 'echte' vriend van Nola en Chantal ook niet als ze hetzelfde erover dacht. Ik snap heel goed dat Nola Chantal wilde beschermen, want Zayn en ik willen dat ook, maar of Nola goed handelde weet ik niet goed. Ach, ik laat Chantal en Nola eerst maar eens goed met elkaar praten.
,,Mikey!” Ik draai me om en kijk recht in het gezicht van Zayn.


Ik ben helemaal buiten adem als ik bij Michael aankom. Ik zag hem al lopen met Chantal en toen Chantal wegrende, kan ik mijn kans grijpen.
,,Weet jij wat er aan de hand is? Waarom Nola ruzie heeft met Chantal?”
,,Ja.” Zegt Michael. ,,Chantal is mishandeld door haar vader en Nola is daar achter gekomen. Chantal heeft mij alles verteld, ook over het feit dat ze verkracht word door haar vader.” Mijn mond valt open. Wat verteld hij nou?!
,,Dat is niet niks.”
,,Nee, natuurlijk niet. Het is onvergeeflijk en ik heb hem geslagen. Nola wilde Chantal dus ook beschermen, maar dat deed ze verkeerd.”
,,Heeft ze Chantals vader neergestoken?” Wow, wacht. Waarom denk ik dat nou?!
,,Nee, maar ze heeft hem wel bedreigd. Ik wil niet vooroordelen en ik weet dat ik fout zit. Maar toen ik Nola zag met dat mes, vergeleek ik haar met haar vader. Ik ben bang dat ze op haar vader gaat lijken. We moeten haar beschermen.”
,,Beschermen? Waar tegen?”
,,Tegen zichzelf. Ik wil niet dat ze in de gevangenis komt. Jij toch ook niet?”
,,Nee, natuurlijk niet. Ik hou van haar.”
,,Ik hou ook van haar, vriendschappelijk dan. Je moet met haar praten Zayn.”
,,Hoe dan? Ik weet er helemaal niks van. Ik kan niet weten hoe het voelt om geen vader te hebben of om iemand te bedreigen.”
,,Wil je het proberen?”
,,Ik weet het niet hoor. Ik zal erover nadenken, oké.” Michael knikt en ik schrik van de tijd op mijn horloge. ,,Sorry, ik moet echt terug naar huis anders gaan mijn ouders me verdenken aangezien ik weggeslopen was.” Michael lacht en knikt. Ik geeft hem even een 'brohug' en ren dan terug naar huis.

Reacties: