Hoofdcategorieën
Home » The Avengers » without knowing » hoofdstuk 1
without knowing
hoofdstuk 1
Jix! kom je nou?! Riep Macy. Ja ik kom al, ik kom al. Geïrriteerd propte ik mijn boeken in mijn tas. Na die saaie les maatschappijleer had ik niet het beste humeur. Het hele uur had ik maar voor me uit zitten staren, en de notities van de docent overgenomen. Jix! Jahaaa! Riep ik terug. Ik liep naar Macy toe die nog in de gang stond te wachten. Waarom duurde dat nou zo lang? Ik uhm. 'Wat maakt het ook uit', zei ze, 'laten we maar gewoon aanfietsen'. Ze had eigenlijk wel gelijk. Ik was nogal sloom geweest omdat ik met mijn gedachten ergens anders was. Toen we bij onze fietsen waren aangekomen bedacht ik me dat ik vandaag nog een heleboel huiswerk had. Shit dat was ik helemaal vergeten! Ik had me er nog wel zo op verheugd om eindelijk naar huis te kunnen gaan na deze verschrikkelijke saaie schooldag maar nee, ik had weer eens een hele stapel huiswerk en dus bijna geen tijd om iets leuks te doen. Tijdens het fietsen spraken we niet veel, soms waren we verschrikkelijk druk en lachten we om van alles en nog wat maar vandaag waren we beiden in gedachten verzonken. Ik vroeg me af waar Macy aan zat te denken. Macy? Ja? Waar zit je eigenlijk aan te denken? Oh nou ik dacht eraan dat we nog 1 week school hebben en dat we dan eindelijk 2 weken vrij hebben. Ja inderdaad zei ik, ik ben echt wel aan vakantie toe hoor! 'Ja ik ook' lachte Macy. Eenmaal thuis besloot ik me op mijn huiswerk te storten. Beter had ik dat eerst af en had ik misschien nog wat vrije tijd over. Alhoewel ik me niet goed kon concentreren, wist ik het toch nog af te krijgen. Al had ik wel niet lang aan tafel gezeten bij het avondeten omdat ik eerder weg wou om het nog redelijk op tijd af te krijgen. De rest van de avond besloot ik niet veel meer te doen en keek ik nog wat tv en appte ik nog wat met Macy.
De volgende ochtend werd ik gewekt door mijn wekker. Ugh waarom moest school toch altijd zo vroeg beginnen. Ik maakte me klaar, at een boterham en fietste naar Macy's huis. Weer een saaie schooldag overleefd zei ik, toen we de schoolbel hoorden. 'Jep' zei Macy, 'nog maar 3 dagen te gaan!' Ik lachte, Macy was soms opeens heel enthousiast over iets terwijl ze 2 minuten eerder nog heel rustig was. eenmaal bij de fietsenstalling zag ik 3 jongens staan van ongeveer onze leeftijd. Ik besteedde er geen aandacht aan, maar het viel me wel op dat ze steeds in onze richting keken. Ik liep naar mijn fiets en opende het slot. 'hou op!' hoorde ik opeens. Ik keek naar de plaats waar het geluid vandaan kwam. Die 3 gasten stonden bij Macy en ik zag dat haar fiets op de grond lag. Macy! schreeuwde ik en ik rende naar haar toe. Wat willen jullie?! schreeuwde ik tegen de 3 jongens die me aankeken alsof ik een 9 jaar oud kind was. 'Wat denk je dat we willen?' zeiden ze. Weet ik veel, maar laat Macy met rust! We willen geld, wat had je dan verwacht?! En ik zou maar opschieten als ik jou was! Een van hen duwde Macy omver. Nu werd ik echt kwaad, wat dachten ze wel niet?! zomaar geld eisen en dan ook nog gewelddadig worden?! Ik heb geen geld! zei ik. Toen haalde een van hen een mes tevoorschijn. Ik kon mijn woede niet meer inhouden en ik balde mijn vuisten. Opeens verscheen er een soort van felle lichtbol die richting de 3 jongens vloog. Ze vielen allemaal om en belandde hard op de grond. Wat was dat?! dacht ik. Toen bedacht ik me dat dit onze kans was. Kom Macy! Snel we moeten nu aanfietsen! Macy die inmiddels opgestaan was knikte en we sprongen op onze fietsen.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.