FanFic.nl

concerning the UFO sighting

(25/08/15) (Harry Potter) haakjes

Het station zag zwart van de mensen. Studenten die hun vrienden voor het eerst zagen na de zomer, ouders die diezelfde kinderen nog een kus probeerden te geven voordat ze elkaar een aantal maanden niet meer zagen, ouders die hun kinderen effectief kwijt waren en... de Wemels.
Leo wist toen nog niet dat de roodharige familie zo belangrijk zou worden. Toen hij ze voor het eerst zag, zagen ze er net zo gewoon uit als de rest.
(Oké, oké, misschien was dat niet helemaal waar. Percy en Charlie waren aan een hevige discussie bezig, waar Arthur zich alleen maar mee bemoeide om één van de twee te corrigeren wat betreft hun opmerking over dreuzels, terwijl Molly bezig was met Fred en George, hen nog een laatste keer uit elkaar probeerde te halen om het uiteindelijk op te geven en ze een gezamenlijke knuffel te geven en — Leo bedacht zich dat hij nog nooit een familie had gezien die er zo erg uit zag als een... familie. Niets werd onder stoelen of banken gestoken en iedereen kreeg minimaal twee kussen en ook nog een derde en een knuffel die er zowel pijnlijk als liefdevol uitzag. Daarbij stak zijn eigen familie bleekjes af: een alleenstaande moeder en een oudere broer die de trein al in was verdwenen zodra ze het perron goed en wel hadden bereikt.)
Eenmaal in de trein was het puur toeval dat hij twee leden van dezelfde uitbundige familie tegen het lijf liep. Hij zocht naar een plekje, was even hopeloos omdat alles vol bleek te zitten, totdat hij een coupé tegenkwam die, op de tweeling na, leeg was.
Hij stak zijn hoofd naar binnen, keek de dichtstbijzijnde jongen aan en vroeg: “Is deze plaats bezet?”
De jongen keek naar hem op. Hij glimlachte zijn tanden bloot en wees toen eens joviaal naar de lege bank tegenover hem. “Ja, zie je dat niet? Iedereen zit al klaar.”

Dat was zijn eerste kennismaking met Fred.
(Die zich prompt als George voorstelde en toen zijn tweelingbroer in zijn zij porde en vertelde dat die ook George heette.)
(“Ja, ik heet ook-George.”)
(Leo wist dat toen nog niet. Hij kwam er pas bij de sorteerceremonie achter dat George Fred was en ook-George gewoon George heette. Het hinderde hem niet, want zelfs zonder hun namen te weten had hij besloten dat hij vrienden had gevonden.)

Nu kan Leo niet meer aan Fred denken zonder haakjes te gebruiken, door iedere keer dat Fred zich vermomde als George en vice versa, door alle dingen die hij nu weet of voelt, door alle dingen die gebeurt zijn, door... (dat.)
Fred is één van zijn beste vrienden.
(Dat was zo.)
Fred betekende alles voor hem.
(Betekent.) (Ook al is hij...)

“Oh.” Even weet Leo niet wat hij moet doen. Hij haalt zijn schouders op. “Ik ga wel ergens anders kijken dan.”
Een stevige hand pakte hem bij zijn mouw, trok hem terug voor hij verder kon lopen. “Ik maakte maar een grapje. Jouw naam staat op die plek. Wat is je naam?”
“Leo.”
“Zie je wel? Dat staat er duidelijk op.”

(Dood.)

Reacties: