FanFic.nl

All The Little Lights

Na de zomer [Harry Potter]

Perron 9 3/4 was helemaal volgepakt met ouders, kinderen en volgestouwde bagagetrolley’s. Het had nog het meest weg van een maf themafeestje, waarbij het de bedoeling was geweest een zo vreemd mogelijke outfit te verzamelen in je kledingkast. Slechts een enkeling leek in zijn dagelijkse kloffie verschenen te zijn, en dan had je nog de enkele tovenaars die zich niks aantrokken van de kledingvoorschriften van een dreuzelstation en doodleuk in hun gewaden waren verschenen.
De streng uitziende vrouw en haar al net zo stijve echtgenoot, waarmee Sirius Zwarts het perron op kwam gelopen, voldeden duidelijk aan de laatste categorie.
James stootte Remus, die zojuist aan het vertellen was over zijn zomer, meteen aan. “Hè, hè, daar is hij eindelijk. Moet je z’n ouders zien. Wat zien die eruit!” Hij had de jongen boos willen vragen waarom hij in de zomer niet af had kunnen spreken, en hetnals slap excuus op zijn ouders had gegooid, maar nu hij dit zag besefte James meteen dat Sirius geen woord gelogen had.
“Zo hé,” zei de andere jongen. “Waarom heeft hij daar nooit iets over gezegd?”
“Geen idee.” James zwaaide om Sirius’ aandacht te trekken.
De jongen leek hem te zien, maar reageerde niet. Hij staarde slechts met een verveelde uitdrukking voor zich uit, kennelijk luisterend naar wat zijn moeder hem te vertellen had.
“Nou zeg! Wat een lul! Volgens mij heeft hij ons wel gezien. Dat een zomer voor hem genoeg is om ons aan de kant te schuiven!” James’ stem trilde van woede. Hij liep naar Sirius, van plan hem flink op z’n nummer te zette, maar Remus hield hem met een ruk aan zijn arm tegen.
“Wacht, James. Hij komt vast zo wel. Misschien heeft hij gewoon liever niet dat je zijn ouders ontmoet. Ze lijken me nou niet bepaald aardige lui.”
“Wat een waanzin! Jouw ouders staan toch ook gezellig met de mijne te kletsen? Het ligt vast aan Sirius. Hij reageerde ook alleen maar op mijn brieven als ik hem schreef.”
Hun gesprek werd echter onderbroken door een arm over hun schouder. “Hé, James, Remus. Fijne zomer gehad?” In hun drukte om Sirius hadden ze Peter niet eens aan zien komen.

Ze hadden hun vaders een laatste knuffel gegeven en hun moeders een afscheidszoen. De Zweinsteinexpress kwam hortend en stotend onder hen tot leven. Een koor van “goede reis!” en “ik zal je missen!” klonk door de stationshal, vergezeld door een dans van zwaaiende handen. Met een schok kwam de trein in beweging en waren ze naar school vertrokken.
James, Remus en Peter hadden een coupé voor zichzelf weten te bemachtigen. De lege plek naast James voelde ook als een lege plek in zijn hart. Hoe had Sirius hen zomaar kunnen laten vallen?
Voor ze het wisten waren ze Londen al uit. Weilanden met af en toe een boerderij schoten achter het raam voorbij, toen er op de compartimentdeur werd geklopt.
Voorzichtig stapte Sirius naar binnen. “Sorry, mijn ouders lieten me niet gaan. Mag ik komen zitten?”
“Natuurlijk!”

Reacties:

Bodine zei op 26 aug 2015 - 23:59:
Jij met je Sirius

xNadezhda zei op 26 aug 2015 - 23:37:
Jaaaaaaa, Marauders! <3
En verder vond ik dit heel erg in character en Sirius is een lieverd en Remus speelt de redelijke stem en je hebt Peter erbij betrokken als normale vriend en niet als rat en dat is gewoon leuk en. Ja. Gewoon leuk!