FanFic.nl

500 words

De eerste daden

“Was het makkelijk?”
Ik kijk verbaasd op.
“Verweer tegen de Zwarte Kunsten. Was het makkelijk?”
Ik knik. “Het viel wel mee... Het was veel uitleg. Ik denk dat we de lastige praktijkdingen pas later krijgen.”
“Gelukkig!” zucht hij. “Mijn ouders willen namelijk dat ik er heel goed in word! Snap je?”
Langzaam schud ik mijn hoofd, al zegt mijn gevoel dat ik dat niet moet doen. Instemmen, niet tegen hem ingaan! Niet zo midden in de gangen!
Hij fronst. “Willen jouw ouders niet dat je goed wordt in magie?”
“Jawel...” zeg ik aarzelend. “Alleen niet persé goed in één vak. Ze willen liever dat ik mijn best doe... Dat ik het naar mijn zin krijg.”
Dat lijkt hij vreemd te vinden. “Maar willen ze dan niet dat je een grote tovenaar, of heks, wordt? Dat je jouw familienaam hooghoudt?”
“Huh?” zeg ik. Ik begin me nu dom te voelen. Daarom zit ik dus niet in Ravenklauw... “Familienaam? Wat heeft dat te maken met goed kunnen leren? Omdat dat erfelijk is?”
“Nee...” Hij lijkt wat geïrriteerd te worden. Ik begin me weer ongemakkelijk te voelen en herinner me hoe ons laatste gesprek is afgelopen. “Dat is als jouw ouders willen dat je ze niet tot schande maakt door niet goed te kunnen toveren of door in een andere afdeling als zij terecht te komen.”
“O... Maar ik denk dat mijn ouders zich dan niet voor me zullen schamen hoor. Misschien vinden ze het wel jammer, maar ze zullen het alsnog gewoon aan iedereen vertellen. Ze zouden het erger vinden als ik helemaal niet op Zweinstein was gekomen.”
“Maar dan was je een Snul!” roept hij vol afschuw uit.
Ik knik. “Ja. Maar dat is toch niet zó erg? Een Dreuzel zijn lijkt me erger, want dan kan je helemaal niet meepraten over de magische wereld. Dat lijkt me maar raar.”
“Jij bent raar.” Hij zegt het niet op een beledigende toon maar eerder alsof hij verrast is. Toch ben ik beledigd.
“Nou... jij mocht toch niet met andere afdelingen omgaan? Hebben jouw ouders je dat ook geleerd?” zeg ik feller dan mijn bedoeling is.
“Ja... Maar dat vind ik eigenlijk dom. Het lijkt me veel leuker als ik gewoon mocht doen wat ik wou. Mijn ouders zijn er toch niet en er zijn genoeg kinderen die gewoon met andere afdelingen omgaan...”
Ik besluit met hem mee te praten. “Ja, anders hadden ze ons ook geen gezamenlijke lessen gegeven. Mijn ouders zeggen altijd dat ik aardig moet zijn tegen iedereen, ook al zitten ze in andere afdelingen of hebben ze andere interesses.”
“Ook als ze geen tovenaar of heks zijn? Maar bijvoorbeeld Snul?”
Ik knik. “Ook als ze Snul zijn. Of Dreuzel. Want zij hebben er niet voor gekozen om zo geboren te worden. Zij hebben ook gevoelens.”
Hij zucht en leunt tegen de muur. “Dat zouden mijn ouders nooit vinden. En ik snap niet waarom. Het is toch wel zo? Jij zit in een andere afdeling en jij bent best cool.”

Reacties: