Hoofdcategorieën
Home » Overige » 500 woorden » Kinderen van de nacht
500 woorden
Kinderen van de nacht
Vanaf het dak keken ze toe. Het was een paar minuten voor middernacht. Normaal was het er nu doodstil. Ze hadden besloten om op het dak te blijven. Daar konden ze alles zien. Ze hoorde de muziek en het geluid van honderden mensen die al uren hebben gewacht, terwijl ze zich verschuilen achter de goud geschilderde paarden de aan de rand het theaterdak stonden. Al had Bo veel liever het spektakel meegemaakt tussen de mensen van de menigte zelf.
De maan was achter de wolken vandaan gekomen en scheen nu een bleek spookachtig licht op Bo, Vlinder en Menno. Ze keken naar de mensen onder hem, een gekleurde menigte met suikerspinnen en reuzenlolly’s. Bo had wel een van die gewild. Maar Menno vond het geen goed idee om naar onder te gaan. Drie kinderen in een menigte van grote mensen en tieners, dat zou veel te veel opvallen.
‘Nog een minuutje, Bo.’ Fluistert Vlinder, kijkend naar de grote digitale klok die boven het podium hangt. Een minuut is niet zo heel lang. Bo kijkt zelf ook naar de grote klok. Hij ziet een 1 en nog een 1 en dan twee stipjes en dan een 5, een 9 en daarachter cijfers die heel snel veranderen, zo snel dat Bo niet kan zien welke het zijn.
‘Menno, gaan we vuurwerk zien?’ Fluistert Bo.
‘Vast wel’
‘En komen de Filmmensen ook’ Bo bedoelde de mensen die zich verkleden als prinsessen, ridders en andere figuren uit tekenfilms.
‘Dat weet ik niet, Bo. Het is best laat nu.’
‘Nog 20 seconden.’ Fluistert Vlinder.
‘Menno, Ik heb honger.’
‘Je hebt net gegeten. Stil nu, Bo, het gaat zo beginnen.’
‘Nog 15 seconden.’
De menigte zag het ook en staarde naar de klok.
‘Nog 11 Seconden.’ Nu hoorde Bo de menigte meetellen.
’10, 9, 8, 7,’ De Schijnwerpers op het podium schenen alle kanten op. Bo knijpt zijn ogen tot speetjes, wanneer het licht even in zijn ogen schijnt.
‘ 6, 5,’ Bo telt nu ook hardop mee. Achteruit tellen is best lastig. Vlinder en Menno tellen ook mee.
‘4 ,3 ,2 ,1’ Er klinkt een luide knal. De menigte gilt van opwinding. Glitters worden over de menigte gestrooid. Bo probeert er met zijn handen naar te grijpen. Dan komt er een man in een net pak het podium op.
‘Beste Achtbaanliefhebbers, Dankjulliewel dat jullie hier vanavond zo laat zijn gekomen. Dit betekent veel voor ons. Ik zal jullie niet ophouden. Geniet van de avond, geniet van de voorstellingen en bovenal geniet van onze nieuwste en meest spannende rit. Ik verklaar de Big Thunder Ride voor geopend.’
De menigte gilt en er klinkt luide muziek. Op het podium zijn mensen met fakkels aan het dansen. De menigte dringt zich naar het podium en naar de rij voor de nieuwe achtbaan. Niemand ziet de kinderen op het dak, verscholen achter de gouden paarden. Niemand weet dat straks wanneer de voorstellingen zijn afgelopen en het park weer leeg, verlaten en stil is, de kinderen er nog steeds zijn.
Asdfgjkl ik kan dit echt niet lezen want je personage heet Bo en ik ook soort van en asdfghjkl persoonlijkheidsissues.
Anyhow. Ik vind je titel tof. (: