FanFic.nl

500 little words

#4: De Galerij

Beneden hoort ze de bel gaan. Snel loopt ze de trap af. Ze opent de deur, terwijl ze haar zwarte jack aantrekt. Mark staat met een grote smile voor de deur.
‘Ben je er klaar voor my lady?’
‘Ja. Ik ben benieuwd.’
‘Ik ook. We zullen het zien. We kunnen er alleen maar achter komen als we nu vertrekken.’ Ze haakt haar arm in zijn arm en ze lopen aan. Het is niet zo heel ver lopen. In totaal lopen ze tien minuutjes. Zodra ze de hoek omlopen, is al duidelijk waar het te doen is. De ingang is versierd met kleurige ballonnen. De ballonnen hebben de kleuren blauw, geel, rood en goud. Er ligt een rode loper tot ver op het plein. Voor de deur staan twee werknemers in pak die iedereen welkom heten.
Samen met Mark loopt ze naar binnen. De jassen worden aangenomen en opgehangen. Ze krijgen een kaartje terug en ze stopt het in haar tas. Ze kijkt haar ogen uit. Er zijn meer mensen gekomen dan dat ze had verwacht. Een aantal lopen rond in een pak. Ze is blij dat ze niet de enige is met een spijkerbroek aan. Ze neemt een boekje aan en begint aan de route langs alle schilderijen. Ze staat een tijdje stil voor het eerste schilderij. Er staat een vrouw met een glas champagne op. Ze draagt een ouderwetse jurk en kijkt lachend naar haar toe. Het voelt alsof de persoon haar aankijkt. Zodra ze het goed heeft gezien, lopen ze verder naar het volgende schilderij. En zo vervolgen ze de route.
Op een bepaald moment maakt een van de mannen in pak zich los van een groepje en loopt op hun af.
‘Mark, wat leuk dat je er bent. En je hebt Luna meegenomen. Aangenaam kennis te maken.’ Hij begroet Mark met een klap op zijn schouder en steekt vervolgens zijn hand uit om die van haar te schudden.
‘Het is ook leuk om kennis met jou te maken. En bedankt voor de uitnodiging.’
‘Graag gedaan. Ik hoorde dat je kunst wel mooi vond en Mark kon natuurlijk niet wegblijven.’
‘Als beste vrienden kun je dat niet maken.’
‘Wat vind je er tot zover van?’
‘Ik vind het wel mooi. De schilderijen die ik al heb gezien zijn zo gedetailleerd. Het lijkt soms net of de personen echt in dezelfde ruimte staan. Dat vind ik zo knap gedaan.’
‘Dank je wel. Ik moet helaas al weer door, want veel mensen die misschien wel iets willen kopen, zodra de tentoonstelling weer voorbij is. Ik vond het hartstikke leuk om jullie hier te zien. Ik hoop je binnenkort nog een keer te zien Luna. Ik wil je graag beter leren kennen. Bedankt.’ Voordat Mark en Luna afscheid genomen hebben, is Bart al verder gelopen.
‘Het was een mooie opening,’ zegt ze als ze naar huis toe lopen. ‘Ik denk dat hij wel wat verkoopt. Hij is immers een goede schilder.’ Mark beaamt het en zet haar bij haar huis af.

Reacties: