FanFic.nl

When We Met-Calum Hood

02

Nola Stefanie Hemmings

Na een week wachten is het dan zover. Ik zet mijn wekker uit die irritant aan het piepen is waarna ik opsta, een sweater aantrek met een zwarte skinny en mijn haren in een rommelige knot doe. Mijn telefoon pak ik van de oplader waarna ik de laatste spulletjes in mijn tas doe en deze dichtrits en op mijn koffer gooi. Snel doe ik mijn sneakers aan waarna ik mijn koffer naar beneden begin te slepen. Zodra ik halverwege ben zie ik Luke me van onderaan de trap grijnzend aankijk terwijl ik nu al buiten adem ben. ,,Euhm help.''
,,Waarom zou ik? Het is wel leuk om je zo te zien.''
,,Omdat je de allerliefste broer bent en dus wel de koffer van je zusje naar beneden wil dragen?'' Ik kijk Luke met puppieogen en een pruillipje aan. ,,Arg kom hier met die koffer voordat ik me nog ga bedenken.'' Luke pakt mijn koffer van me over waarna hij deze de trap afneemt en in de hal neerzet naast zijn koffer. Ik loop naar de een na laatste trede en spring op Lukes rug. ,,Sjeez Nola waarschuw me de volgende keer even wil je.'' Luke wikkelt zijn armen om mijn benen terwijl ik mijn armen goed om zijn schouders leg. ,,Hoe laat zijn de anderen hier eigenlijk?'' De enige die ik nog ken is Ashton, van de rest heb ik niet echt veel gehoord. ,,Binnen nu en een paar minuten.'' Er klinkt een luide toeter en Luke haalt zijn schouders op waardoor ik bijna van zijn rug val. ,,Of nu.'' De deurbel klinkt en Luke blijft op zijn plek staan terwijl ik nog steeds op zijn rug zit. ,,Hemmings doe die fucking deur open! We kunnen wel zien dat je op de gang staat!''
,,Waarom zou ik Clifford?'' Roept Luke terug terwijl ik in de lach schiet.
,,Luke alsjeblieft ik word nu al gek van deze idioten!'' Klinkt een meidenstem nu. Luke blijft staan en ik laat me langzaam van zijn rug afglijden. Zodra ik goed op de grond sta, ja ik ben kleiner dan Luke dus het duurt even voordat ik normaal sta, loop ik naar de deur om deze open te maken. Voorzichtig open ik de deur waarna Ashton en twee anderen jongens Luke gelijk op de grond tackelen en op hem gaan liggen. ,,O my god, jullie kunnen ook nooit eens normaal doen. Ik heb nu al medelijden met Nola gelukkig ben ik er bij en heeft ze tenminste nog een normaal iemand om mee te praten.'' Mijn blik laat ik los van de jongens waarna ik naar de deur kijkt waar het meisje van het Twitterprofiel staat. Haar ogen worden groot terwijl ze me aankijkt. ,,Jij bent Nola toch?'' Ik knik en steek mijn hand naar haar uit, het meisje daarin tegen dat ik me vaag herinner als Chantal trekt me in een knuffel waarna ze begint te ratelen. ,,O my fuckballs god, eindelijk ben ik niet meer het enige meisje wat met dit stel idioten op tour gaar. Ik ben Chantal btw, misschien herinner je dat nog van Twitter of toen je Ashton hebt ontmoet. Je lijkt trouwens echt op Luke, behalve dan je ogen en je lengte. Jij hebt juist bruin groene ogen terwijl Luke knalblauwe ogen heeft en je bent kleiner. Niet dat het erg is ik ben ook klein en het is eigenlijk best wel fijn soms om klein te zijn. Maar soms ook niet. Ik weet nu al dat we beste vriendinnen worden! Owja iets over de bedden wij slapen tegenover elkaar!'' Ik schiet in de lach terwijl het meisje, wat dus toch Chantal heet had het wel goed onthouden, haar benen om mijn middel wikkelt en nu aan me hangt als een koala. ,,Chantal Rosa Irwin ga je mijn zusje nog loslaten of hoe zit het?''
,,Luke Robert Hemmings never! Ik ben eindelijk niet meer de enige meid die met jullie op tour gaat. Ik en Nola worden beste vriendinnen en daar kun je niks tegen doen en...'' Opeens staat Ashton achter Chantal en haalt haar voorzichtig van mij los waardoor ze nu aan hem hangt. ,,Sorry voor deze stuiterbal hier, iemand.'' Ashton kijkt naar een jongen met rode haren en een wenkbrauwpiercing. ,,Heeft haar nu al veel te veel energydrank gegeven.''
,,Sorry hoor, ze bleef maar zeuren. Anyways, ik ben Michael maar je kan me ook Mike noemen. Of zoals deze kleine hier zegt Mikey.'' Michael trekt me in een knuffel waarna er een andere jongen voor me staat. Zwarte haren, bruine ogen en een wat getinte huid. Wacht dat is die jongen van Lukes telefoon! Holi shit! ,,Hey ik ben Calum en ik ben onderhand de normaalste hier.'' Ook hij trekt me in een snelle knuffel.
,,Nola geloof me niemand van de jongens is normaal, en Michael ik noem jou ook wel eens Kitten hoor. Je bent gewoon een kitten af en toe. Ash ik wil in Michaels armen.'' Michael neemt Chantal van Ashton over waarna Chantal zich helemaal aan Michael hangt die er geen enkel probleem mee lijkt te hebben.


,,Okay klaar om te gaan?'' Ashton klapt in zijn handen waarna ik knik en mijn koffer pak. Deze rijdt ik naar buiten waarna ik terug ren naar binnen. Snel trek ik mijn moeder in een knuffel. ,,Nola pas je een beetje goed op jezelf?''
,,Ja mam!''
,,Lucas pas goed op je zusje!''
,,Sjeez mam, ik kan best wel ook voor mezelf zorgen.''
,,Dan nog, pas alsjeblieft een beetje op jezelf. Hou van je.''
,,Ik ook van jou mam.''
,,Nola laat je mam ook nog los? Dan kan ik ook nog even afscheid nemen als jehet niet erg vindt.'' Mam drukt een kus op mijn wang waarna ze haar armen om Luke wikkelt. ,,Ik ga je missen mam.''
,,Ik jou ook Luke. Pas wel alsje alsjeblieft een beetje op Nola, wil je.''
,,Mam ik kan best wel voor mezelf zorgen hoor!'' Roep ik terwijl Luke zegt: ,,Zal ik doen mam. Je komt toch wel bij een paar shows kijken?''
,,Natuurlijk, ik moet en zal mijn kleine jongen zien optreden.'' Mam pakt Lukes wang waar ze in knijpt terwijl ik in de lach schiet door het gezicht dat Luke trekt. ,,Mam zo klein ben ik nou ook weer niet.''
,,Luke je zal altijd mijn kleine jongen blijven hoe groot en oud je ook weer wordt.''
,,Hou van je mam.''
,,En ik hou van jou Luke.'' Mam geeft ons nog allebei een knuffel en een kus op onze wang waarna we naar de voordeur lopen waar de jongens en Chantal nog steeds staan. Nou ja Chantal hangt nog steeds aan Michael, eigenlijk ship ik die twee wel.
,,Kunnen we gaan?'' Luke knikt en we lopen het kleine paadje af naar de bus die in de straat staat en nogal veel aandacht heeft getrokken. Een chauffeur zit voorin in de stoel en zodra Michael Chantal op de grond heeft gezet sleurt ze me de bus in mee naar achteren.



,,Dit is mijn bunk dus ik stel voor dat dit jou bunk word. Is wel schuin tegenover die van Calum maar dat maakt toch niet zo heel veel uit? Er zijn aan elke kant drie rijen met twee bunks boven elkaar, dus de bunk onder je daar kun je eventuele spullen neerleggen of hoe ik het heb gedaan gewoon mijn koffer daar gedumpt. Het is eigenlijk gewoon een soort stapelbed dus zes stapelbedden zeg maar, eigenlijk. Wacht je hebt toch eigenlijk geen hoogtevrees he?'' Ik schiet in de lach terwijl ik mijn hoofd nee schud. ,,Mooi, dan hierachter de spiegel.'' Chantal drukt op een knopje waardoor de spiegel in de muur schuift en een ruimte tevoorschijn komt. ,,Nou hier kun je games of chillen als je genoeg hebt van de jongens in de woonkamer en keuken. Of als ze hier zitten en je hebt even genoeg van ze ga je gewoon naar de woonkamer. Nog vragen?''
,,Ben je altijd zo hyper?'' Voordat ik er erg in heb is het er al uit en gelijk sla ik mijn hand voor mijn mond.
,,Mwa ligt eraan, maar nu komt het door de energydrank van Mikey.''
,,Ah okay, trouwens jij en Michael he?'',,Ja?''
,,Zijn jullie een stelletje ofzo?'' Chantal wangen worden rood terwijl ze haar hoofd nee schud.
,,Was het eigenlijk maar zo, maar ja beste vrienden is ook goed genoeg.''
,,Okay, ik hoop voor je dat hij hetzelfde voor jou voelt. Jullie zouden zo schattig zijn samen.'' Chantal begint te blozen waarna ze me in een knuffel trekt. ,,Dankje.''

Reacties: