Hoofdcategorieën
Home » Overige » A Million Little Pieces » [27/08/2015][A Song of Ice and Fire] Mhysa
A Million Little Pieces
[27/08/2015][A Song of Ice and Fire] Mhysa
Hij houdt van haar.
Niet op een seksuele manier (daar hebben de slavenmeesters wel voor gezorgd) en niet op een vriendschappelijke manier (hij heeft nog nooit een vriend gehad), maar op de onvoorwaardelijke manier waarop een zoon van zijn moeder houdt (de moeder die hem, ondanks het ontbreken van een bloedband, heeft gered van de mannen die hem martelden tot hij niet meer wist wie hij was).
Tienduizenden Meerenezen omringen hem in de arena, schreeuwen, zingen, lachen. De meesten komen er om de sfeer te proeven, de longen uit hun lijf te schreeuwen en om – eindelijk – weer tot de dood gestreden te zien worden in Meereen. Ze zijn er om de angst te proeven, het rinkelen van metaal tegen metaal te horen, het breken van botten, het kermen van pijn. Ze zijn er om bloed te zien vloeien (eindelijk).
Hij is er om haar te zien.
Hij is er om te kijken hoe ze daar zit, een stipje in de verte, toch zo dichtbij in zijn gedachten, in zijn hart. Alsof ze tussen hem en de andere Onbedoezelden in zit. Hun ogen zijn allemaal gericht op de witte ster die hun moeder is, die zelfs vanaf zo’n grote afstand hun blikken vasthoudt, wegtrekt van alle andere invloedrijke, extravagant geklede royalty.
Hij is er om naar haar te luisteren.
Hij luistert naar elke onhoorbare ademhaling, elk imaginair glimlachje, kuchje, elk woord dat verdrinkt in de hongerige mensenmassa die hem van haar scheidt. Hij luistert naar het kraken van haar bankje, naar het ritselen van de spierwitte stof die haar lichaam verhult, naar het schuifelen van haar sandalen op het verhoginkje.
Hij houdt van haar.
Achteraf zal hij zich afvragen of hij wel een goede zoon is geweest. Misschien zou hij haar hebben kunnen redden, kunnen waarschuwen (misschien) –
Hij zou naar de lucht hebben moeten kijken. Hij zou de zwarte schim gezien moeten hebben vóór de arena stilviel, vóór iedereen het zag, vóór het te laat was.
Maar hij ziet het niet eerder (sukkel).
Hij ziet het pas wanneer het zwijn geroosterd is, samen met Barsena. Hij ziet het pas wanneer de zwarte schim om het even stukken zwartgeblakerd vlees van beest en mens scheurt en opeet.
Hij zou degene hebben moeten zijn die Drogon bestormt met een speer, hem doorboort (maar dan wel goed – en zo zijn moeder redt).
Hij zou haar hebben moeten redden.
Hij zou een betere zoon hebben moeten zijn.
Dat realiseert hij zich terwijl de draak de arena verandert in een withete vuurzee, terwijl de omstanders en aanvallers om het even bij bosjes geroosterd worden, terwijl zijn moeder haar podium af sprint richting de vuurzee.
(Nee!)
(Ga terug!)
(Alsjeblieft!)
De Onbedoezelden om hem heen trekken hem mee de arena uit voor hij zelf geroosterd wordt. Hij is te verstomd om ertegenin te gaan; te verstomd om goed te kunnen focussen op wat er gebeurt met zijn moeder.
(Is ze dood?)
Hij houdt van haar.
Hij houdt van haar, lang nadat Meereen zich heeft neergelegd bij haar dood.
Reacties:
Het is Onbezoedeld, niet Onbedoezeld. (: Maar da's het enige wat ik op te merken heb, want verder is het heel mooi. En ik vind het cool dat je een random Unsullied hebt gekozen ipv eentje die we kennen, want. Nou ja. Zo zijn de Unsullied eigenlijk, behalve Grey Worm uit de serie, en. En. Ja. <3
Dit was heel mooi, ook al doet dit me geen hol want 'k volg hem niet helemaal. Ooit, als ik er eindelijk aan toekom asoiaf te lezen, kom ik hier op terug en geef ik je een betere reactie. <3
yknow. ik weet niet eens of ik zojuist een spoiler heb gelezen of niet want ik heb de serie wel al helemaal gezien, maar ik moet het vijfde boek nog steeds helemaal uitlezen. en ik weet niet hoe ver het boek en de serie in deze scène uitwijken. dus. (who cares tbh.)
dit was pretty (want alles wat jij schrijft is pretty, maar toch moet ik het iedere keer nog een keer zeggen). wat Dezh al zei, het is leuk dat 't gewoon een random iemand is. en. dat is alles. ja. :3