FanFic.nl

500 little words

#5: Het luik

Luna heeft besloten om de kelder eens op te ruimen. Ze woont nu al enkele maanden in het huis, maar is nog niet aan de beurt gekomen. Er liggen nog spullen van vroegere bewoners in. Mark komt over een uurtje. Echter heeft Luna geen zin om daarop te wachten. Ze opent de deur en het lampje springt aan. Als eerste ziet ze een aantal dozen staan. Ze pakt een doos op en loopt het trapje op. De doos zet ze in het midden van de huiskamer neer. Ze opent de doos een beetje onwennig. De eigenaren hebben gezegd dat ze mocht kijken wat ze wilde hebben en anders mocht het weg. Dit komt omdat het huis onderverhuurd was en de vorige bewoners overleden zijn. Zij heeft het huis met de meeste spullen erin opgekocht. Sindsdien is ze alles aan het veranderen en aan het aanpassen aan haar eigen persoonlijke smaak.
Uit de doos haalt ze een fotoalbum. De buitenkant is helemaal vergeeld. Voorzichtig doet ze het open. Ze ziet een gelukkig gezin op de foto’s staan. Ze ziet foto’s van een jonge man en vrouw die elkaar liefdevol aankijken. Op andere foto’s staan er kinderen bij. Ze is druk door het fotoalbum aan het kijken, als Mark de kamer inkomt.
‘Ben je al begonnen.’
‘Ik heb alvast een doos uit de kelder gehaald. En toen ben ik dit fotoalbum tegengekomen.’
‘En je bent blijven hangen.’ Ze knikt.
‘Het lijken me aardige mensen die hier hebben gewoond. Het is jammer dat niemand deze spullen wil hebben.’
‘Misschien kun je de kinderen of kleinkinderen opzoeken.’
‘Misschien,’ beaamt ze. ‘Zullen we verder gaan.’ Mark knikt en ze beginnen de andere dozen uit de kelder te halen. Na een kwartiertje staan alle dozen in de woonkamer.
‘Zullen we het kleed dat op de grond ligt er maar meteen uithalen en naar buiten brengen?’
‘Ja, er moet een nieuw kleed komen of misschien kunnen de tegels die eronder liggen nog wel. Dit kleed is te veel beschadigt om te blijven liggen.’ Mark loopt weer naar beneden en rolt het kleed op.
‘Schat, kom eens kijken. Er zit hier een luik in de grond.’ Voordat ze antwoord kan geven, heeft Mark het luik al open getrokken.
‘Er zit een ruimte achter. Ik ga naar binnen.’
‘Doe nou niet. Je weet niet wat er achter zit en hoe diep het is.’ Mark haalt ergens een zaklantaarn vandaan en laat zich vervolgens in het gat zakken. Ze ziet het licht aanknippen en rondschijnen.
‘Kom lieverd. Ik vang je wel op. Je moet dit zien.’ Na nog even geeft ze toe en laat zich in de armen van Mark zakken. Het duurt even voordat haar ogen aan het licht zijn gewend. Dan ziet ze een schuilkelder met bank en alles om zich heen.
‘Het is hier gewoon compleet ingericht om een aanval te overleven.’
‘Je hebt echt iets bijzonders onder je huis zitten.’ Luna knikt en besluit de nakomelingen op te zoeken. Ze moeten iets over hun voorouders weten.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.