FanFic.nl

A Million Little Pieces

[29/08/2015][Tokio Hotel et al] A + B

A is zenuwachtig. Zijn vingers sluiten zich krampachtig om de theekop in zijn handen, maar hij drinkt er niet van. Hij is misselijk.

B is minstens net zo zenuwachtig. Hij klemt zijn microfoon in zijn handen, tikt er met een zwartgelakte nagel tegenaan. Hij is misselijk.

A is al jaren niet meer zo zenuwachtig geweest. Hij is het gewend om op te treden voor tienduizenden mensen. Het gaat erom dat hij nog nooit heeft opgetreden voor hem.

B trad al op in arena’s voor A de eerste spotlight proefde. Inmiddels is het jaren geleden dat hij gezongen heeft voor meer dan tweeduizend mensen, maar hij is ervan overtuigd dat hij het nog steeds kan. Het gaat erom dat hij nog nooit heeft opgetreden voor hem.

A slaat, overmand door onrust, zijn lauwe thee in één teug achterover. Dan staat hij op en verlaat hij zijn kleedkamer om de onrust via zijn benen een weg uit zijn lichaam te bieden.
(Zijn benen die zo veel korter zijn dan die van B.)
Hij loopt zo ontspannen mogelijk door de gang.

B moet naar de wc. Er zit een wc aan de kleedkamer vast, maar die is defect en dus moet hij op zoek naar een andere.
(Hij is tenslotte maar het voorprogramma.)
Hij loopt zo ontspannen mogelijk door de gang.

Het is puur toeval dat ze elkaar tegenkomen.
(In het gebouw waar ze vanavond allebei optreden.)
(In de gangen waar ze allebei doorheen struinen.)
B plukt aan zijn zwartgelakte nagels; A drijft zijn zwartgelakte nagels zijn handpalmen in.
“Hi,” zegt A in zijn Amerikaanse tongval.
“Hi,” zegt B in zijn Duitse accent.

Vijf minuten later zitten ze in A’s kleedkamer, waar de wc gewoon werkt.
(Hij is tenslotte wel het hoofdprogramma.)
Daarna zet A thee en kunnen de jongens samen met hun nagels tegen hun dampende koppen tikken.
Ze zijn misselijk.

“Heb je er een beetje zin in?” vraagt A na een oneindig lange stilte.
(Wat zeg je tegen een jongen die weet dat je al jaren een crush op hem hebt?)
“Ja. Jij ook?”
A knikt.
B richt zijn ogen op zijn thee.

Een half uur later hebben de treuzelende mannen hun thee op. B komt overeind: “Ik ga maar eens.”
“Succes vanavond.”
“Bedankt. Jij ook.”
(Niet dat hij succes nodig heeft, denken ze allebei.)

B zingt de sterren van de hemel. Hij weet het publiek ondanks zijn slechte reputatie en accent omver te blazen en op den duur vergeet hij zelfs waarom hij zenuwachtig was.
(A geniet ook van het optreden.)

A zingt de sterren eerst terug de hemel in en er dan weer vanaf. Hij hoeft het publiek niet te overtuigen; ze zijn er allemaal voor hem en hij geeft ze alles wat ze verwachten plus een klein beetje meer.
(B geniet ook van het optreden.)

Na afloop durven ze elkaar, nog high van de adrenaline, eindelijk aan te kijken.
(A glimlacht.)
(B glimlacht terug.)
(De sterren glimlachen omdat ze weten hoe de rest van de avond zal verlopen.)

Reacties: