FanFic.nl

All The Little Lights

Een dreuzels dagje uit [Harry Potter]

George had het nog steeds te pijnlijk gevonden en was thuis gebleven. Hermelien had het meteen een slecht idee gevonden. Maar zodra Harry en Ron de brief van Joanne hadden gekregen, hadden ze het geweten: ze gingen.
In de rij werd het al meteen duidelijk dat Ginny gelijk had gehad toen ze had gezegd dat ze echt niet op zouden vallen. Sterker nog: tussen de meute dreuzels die verkleed waren als Zweinsteinstudenten, hun vrienden en zijzelf, hadden ze er misschien beter aan gedaan gewoon in gewaad te komen. In hun dreuzelkleren zagen ze er vooral uit als halfafgemaakte cosplaypogingen.
Hoewel iedereen die vandaag naar binnen mocht al een kaartje had, zag het ruim voor openingstijd al zwart van de mensen. Het gedrang was dan ook groet toen de poorten eindelijk opengingen en iedereen door de kaartcontrole moest. Maar uiteindelijk stonden Hermelien, Ron, Harry en Ginny binnen.
Die laatste drie keken hun ogen zodra ze over de drempel waren uit. Enkel Hermelien was al eerder naar een pretpark geweest en verwonderde zich dus niet zo over de perfect gestyleerde aankleding, uitgebreid gedecoreerde etenskraampjes en knuffelbare mascottes die ze pal achter de poort tegemoet kwamen. Tijd om uitgebreid rond te kijken was er echter niet. Het personeel dirigeerde iedereen die de poort passeerde vriendelijk doch dringen richting de openingsceremonie. Daar waren ze immers voor gekomen.
Pal naast het nu nog met zeil bespannen hekwerk, dat het nieuwe parkdeel afsloot, was een gigantisch podium opgebouwd. De heksen en tovenaars stootten elkaar aan en wezen naar de afbeeldingen op het zeil. Het was altijd raar om zulke publiciteit over jezelf te zien, helemaal in een wereld die niet je eigen was.
Datzelfde gevoel liet hen niet los tijdens de openingsceremonie. Het was bijzonder vreemd om mensen te zien die deden alsof ze een (behalve in Ginny’s geval) veel knappere versie van jou waren, en daar ook nog eens meer voor betaald kregen dan jij je ooit voor zou kunnen stellen.
Maar hoe vreemd het ook was, ze moesten wel concluderen dat dreuzels en tovenaars hierin misschien niet zoveel van elkaar verschilden. Oké, ze werden helemaal wild van dingen die voor hen de dagelijkse realiteit waren, maar dat konden ze de dreuzels moeilijk aanrekenen. Magie was gewoon fantastisch.
Toen het nieuwe gebied met veel poespas geopend was, waren ze vrij om het, samen met de duizenden anderen, te verkennen. Naast uren wachten in de rij (Ron: “En dit vinden dreuzels nou leuk?” Hermelien: “Sterker nog: ze leggen er zelfs een flinke smak geld voor neer.”) betraden ze een klein maar verassend herkenbaar Zweinstein, bereden een bijzonder ondraakse draak en op iets wat nog het meest op een kruising tussen een Hippogrief en een Flubberworm leek.
Met elk een beker boterbier, begaven ze zich aan het eind van de dag naar het meer voor de afsluiting.
“Gatver! En dit durven ze als boterbier te verkopen?” bracht Ron uit nadat hij zijn slok had uitgespuwd.
Maar het vuurwerk was zo magisch, dat hen dat onmiddellijk deed vergeten.

Reacties:

xNadezhda zei op 30 aug 2015 - 23:36:
Dit is grappig. Ik moest grijnzen toen ik "brief van Joanne" las en je hebt het gewoon heel erg leuk uitgewerkt <3