FanFic.nl

500 words

Regen

“Het houdt maar niet op met regenen," zucht de jongen.
“Leuk toch!” vindt een jonger meisje. “Het regent, het regent!”
“Helemaal niet leuk! Nu zitten we hier vast...”
“Helemaal niet,” gaat een andere jongen er tegenin. Hij heeft dezelfde kleur haar als de jongen en dezelfde leeftijd, een jaar of veertien. “Je kan toch gewoon naar buiten?”
“Niemand gaat naar buiten als het regent!” Hij wijst op een kleine jongen die in een hoekje gespannen naar buiten zit te kijken. “Zelfs Kit is binnen.”
“Ja, maar je zou wel naar buiten kúnnen.”
De jongen rolt met zijn ogen. “Ja, daar zou mam vast blij mee zijn, als ik met kletsnatte kleren terugkom...”
De vrouw komt net met een baby in haar armen naar beneden gelopen, richting de kleine woonkamer. “O, kleren drogen wel weer. Ik vind het niet erg. Ga lekker in de plassen stampen,” grinnikt ze, wetend hoe dit gaat aflopen.
Het meisje trekt al joelend de deur open en rent naar buiten. De jongen kijkt haar verbaasd aan. “Nou, dan ben jij de eerste die dat goedkeurt. Wil je ons stiekem ziek maken?”
“Ik heb laatst gehoord dat je verkouden wordt door een virus, niet door wat regen en kou,” zegt ze terwijl ze de brabbelende baby op een kleedje legt.
De tienerjongens kijken elkaar aan. “Zullen we Em gaan vergezellen?”
“Als jij graag nog kind wil zijn en weer mee wilt doen met haar domme spelletjes, ga je gang. Ik zit liever hier.”
“Om verder te balen van het weer? Oké!”
Als de jongen zijn jas heeft aangetrokken, de jas van zijn oudste zusje heeft gepakt en weggaat, zucht de andere jongen.
“Verveel je je?” vraagt zijn moeder.
“Heel erg!”
De vrouw grijnst even en loopt dan ook naar buiten. Ze haalt een emmer naar binnen waar inmiddels al een laagje regenwater inzit. Daarna rommelt ze wat in een grote tas en haalt ze er een kladblok en een pakje stiften uit. “Gekocht voor regenachtige dagen,” legt ze uit als ze het hem geeft.
De jongen legt het voor hem neer en peinst even. “Dankje,” mompelt hij.
“Graag gedaan!”
Na nog even naar het papier gestaard te hebben, kijkt hij naar het jongentje in de hoek. “Wil jij ook tekenen?”
Het jongetje schudt zijn hoofd.
“Kán je wel tekenen?”
Het jongetje zwijgt. De oudere jongen haalt zijn schouders op en wendt zich weer tot zijn kladblok. Het duurt even, maar dan begint hij te tekenen. Hij tekent een groot gebouw. Hij tekent een groep mensen, allemaal jongens. Daarna tekent hij een andere groep, met verschillende lengtes. Uiteindelijk tekent hij twee mensen en twee baby’s. De vrouw zit naast hem en kijkt zwijgend toe.
Hij wil net wat graffititekentjes maken als de twee mensen van buiten weer naar binnen komen. “Het is gestopt met regenen!” roept de jongen. Waarschijnlijk is het nog maar net droog, want grote druppels vallen van hun kleding. “Kom je nu wel mee?”
De jongen denkt even na en knikt. “Maar geen kinderachtige spelletjes!”

Reacties: