FanFic.nl

All The Little Lights

Watervrees [Avatar: The Last Airbender]

Toen Toph die ochtend opstond werd ze verrast door een vreemde warmte. De wekenlange regenbuien en koude winden leken het laatste restje zomer van dat jaar voorgoed weggespoeld te hebben. Maar niets bleek minder waar. Ze voelde hoe de luchtdruk was gestegen en hoorde het water niet langer druppen. Het was een zomerdag.
Die gedachtengang had ze zich kunnen besparen. Ze was nog niet overeind gekomen of ze hoorde Aang al buiten langsscheren. “Topf! Word wakker! Het is echt prachtig weer! Kom mee, dan gaan we rivierschildpadrijden!”
Was ik maar doof, verzuchtte ze.
De jonge luchtmeester negeren, dat had geen zin, wist ze. Ze krabbelde dus maar overeind en stuurde de rotsen die haar tent vormden terug de aarde in. Meteen voelde ze de zon op haar hoofd branden, en ze moest toegeven dat dat haar eigenlijk heel blij maakte. Dat zou ze Aang alleen niet aan z’n neus hangen.
“Topf!” riep de jongen nog eens. “Kom snel mee ontbijten, dan kunnen we op pad gaan. Houd je eigenlijk wel van rivierschildpadrijden? Natuurlijk! Iedereen vindt dat leuk! Misschien kunnen we op Appa zelfs een strand vinden.”
En vandaag leek nog zo’n goede dag te worden. “Ik blijf liever met beide benen op de grond, ballerina. En nu ga ik eten,” zei ze koud.
De anderen kon ze gelukkig ondanks Aangs getetter nog horen, en ze liep dan ook in een rechte lijn naar hen toe. “Morgen,” zei ze onenthousiast. Meteen stampte ze een kruk uit de aarde om op te zitten. “Wat staat er vandaag op het menu?”
Tijdens het ontbijt bleek echter dat de rest ook razendenthousiast waren over Aangs plannen. Vrolijk zat iedereen te babbelen over wat ze allemaal wel niet konden doen op deze onverwachte, en hoogstwaarschijnlijk laatste zomerdag.
“Ik weet wat,” opperde Toph. “We kunnen ook hier blijven en gewoon genieten van de zon op onze huid, zonder iets te doen en met onze mond dicht. Hoe ontspannend zou dat wel niet zijn?”
Maar zoals altijd werd er aan haar idee geen aandacht geschonken, op een nukkige opmerking van Katara na. Voor ze kon protesteren bestegen ze Appa dan ook, en vlogen naar de dichtstbijzijnde rivier.
Hoe blij ze ook was weer met beide benen op de grond te staan nadat ze bij de rivier waren aangekomen, die blijheid verdween snel toen ze de anderen onmetelijk veel lol hoorde hebben terwijl zij aan de waterkant zat.
“Wat is er? Waarom kom je niet mee?” vroeg Aang uiteindelijk.
“Je weet dat ik liever met beide benen op de grond blijf, ballerina.”
“Maar het water is ondiep! Had je niet door dat we zijn doorgeloven tot we water hadden gevonden waar je in kunt staan?”
Toph wierp hem een argwanende blik toe, maar werd wel meteen meegesleept het water in. Wat onwennig en geschrokken door de kou greep ze zich steviger vast aan Aang. Maar uiteindelijk kreeg ze vertrouwen. Het was wat vreemd, alsof haar zicht wazig was geworden. Maar misschien kon het toch een leuke dag worden.

Reacties:

xNadezhda zei op 31 aug 2015 - 22:33:
Tooooooph *.* Dit kan ik me ook allemaal precies voorstellen. Nice <3