FanFic.nl

concerning the UFO sighting

(01/09/15) (Harry Potter) titelloos

Achteraf gezien was het geen goed idee geweest om buiten te gaan werken, maar het had zo verleidelijk geleken. De zon scheen nog, het was niet al te koud buiten en de wind was vrij rustig bezig vandaag.
Een goeie middag om huiswerk in de zon te gaan doen. Dacht ze.
In het begin was het goed gegaan. Ze had zowaar twee vakken af kunnen werken en was goed op dreef. Dat was dus in het begin, en dat ging helaas niet meer op.
Ze had de windvlaag niet aan zien komen. Het ene moment was ze bezig met Geschiedenis van de Toverkunst, en het volgende moment besloot de wind eens vrolijk huis te houden en werden al haar rollen perkament onder haar neus vandaag gesleurd.
“Nee!” Maar het hielp geen steek, haar huiswerk vloog verder en verder en hoe ze ook rende, ze kreeg het niet voor elkaar om haar verzameling bijeen te rapen.
Juist op het moment dat een volgende vlaag haar astronomiehuiswerk het Meer in zou blazen, kwam Hermelien in beeld. Ze dook bovenop het perkament, op hetzelfde moment dat Padma dat ook probeerde te doen. De twee belandden bovenop elkaar, totdat ze niets meer waren dan een hoopje benen en armen en wilde haren.
Padma tilde haar hoofd op, probeerde zich los te warren. Zodra ze op haar knieën zat, streek ze haar haren glad en probeerde Hermelien overeind te helpen.
Hermelien liet zich beschaamd optrekken, klopte haar gewaad af en duwde haar haren uit haar gezicht.
“Ik zag je huiswerk en ik dacht…” Ze maakte haar zin niet af. Padma giechelde. Als er iemand was die zich om huiswerk bekommerde dan was het Hermelien wel, dus ze begreep het volkomen.
“Dankjewel. Ik denk dat je zojuist mijn leven hebt gered.”
Hermelien bloosde. Padma bedacht zich dat ze er best mooi uitzag zo, met haar wilde haren en de blos op haar wangen en haar scheve gewaad. Ze zag er precies uit zoals normaal, maar…
“Lukt het?”
Padma keek verstrooid op. “Hm?”
“Je huiswerk. Of het een beetje wil lukken.”
“Oh.” Padma schraapte haar keel, knikte zo snel als haar hoofd dat toeliet. “Ja. Prima.”
“Waar was je net mee bezig?”
Wist Padma veel. Ze probeerde na te denken, maar het wilde niet echt lukken.
“Uh.”
Hermelien keek haar afwachtend aan.
“Met…”
Het meisje bleef rustig staan, glimlachte voorzichtig.
“Astronomie?” dacht Padma hardop.
“Daar moet ik nog aan beginnen.”
“Wil je… we kunnen het wel samen doen. Als je wilt. Het hoeft niet.” Padma krabde zich achter haar oren, probeerde niet te hard te zuchten.
“Is goed.”
Padma wist niet zeker of ze het meisje goed had gehoord. “Ja?”
Hermelien knikte. “Ja.”
“Oh. Oh! Oké.”
De twee liepen langzaamaan weer naar Padma’s plek. Padma ging zitten, bedacht zich ineens dat ze haar huiswerk niet had. Ze keek zoekend om zich heen.
“Je huiswerk. Hier.” Hermelien stak het perkament naar haar uit.
Padma pakte het aan. Haar hand schoot weg zodra haar vingertoppen die van Hermelien raakten.

Reacties: