FanFic.nl

The 500 Challenge

Misty head

Slaperig opende ik mijn ogen. Vreemd licht scheen door het gordijn. Het was licht, maar niet het gewone ochtendlicht.
“Hey,” klonk het naast me, ik keek naar rechts en zag het eveneens nog slaperige gezicht van Jamie. Zijn gezicht stond vol verwarring, alsof hij niet helemaal wist wat hij in mijn bed deed.
“Hey,” groette ik hem terug. Ik wreef in mijn ogen om het kleverige slaapzand te verwijderen. Jamie ging overeind zitten en onze deken gleed van zijn blote bovenlijf. De getatoeëerde vleugels op zijn rug leken gespannen. Voorzichtig legde ik mijn rechterhand op zijn rug.
“Gaat het?” Ik wachtte zwijgend op zijn antwoord, zachtjes zijn rug strelend.
“Ja, slechte droom.” Jamie zat met zijn handen in zijn haar en liet zijn ellebogen op zijn opgetrokken knieën rusten.
“Wil je erover praten?” Ik ging ook zitten en vleide mijn hoofd met mijn gebruikelijke krullenbende op zijn schouder en streelde zijn armen.
“Ik weet het niet meer...” Zijn hoofd vleide zich op de mijne en zo zaten we een poos in stilte, genietend van elkaar en het langzame wakker worden.
“Zullen we opstaan?” Vroeg ik zachtjes en frutste met Jamie's heuplange blonde haren. Hij knikte en omhelsde me in zijn sterke armen.
“Eerst dit,” mompelde hij in mijn nek en ik glimlachte.
“Dat wordt langzaamaan een gewoonte,” ik liet mijn duim over zijn kaak glijden en hij trok mijn gezicht naar de zijne. De lippen die me inmiddels zo bekend waren, voelden deze keer hard en wanhopig aan. Ik besefte dat Jamie niet zichzelf was door de droom en trok hem met me mee toen ik me achterover liet vallen. Liefde was mooi.
Pas toen ik mezelf weer terugvond in zijn armen, besefte ik dat Jamie wilde dat ik hem het antwoord gaf op zijn blokkerende droom. Maar wat kon ik meer doen dan hem in mijn armen nemen, hem liefkozen en hem het comfort van het alledaagse geven?
Jamie was opgestaan en stond onder de douche, ik stond op en liep door mijn slaapkamer naar de aangrenzende woonkamer waar ik de gordijnen open schoof. Een bleke zon kon ik door de mist heen ontwarren, maar de huizen tegenover de mijne waren niet zichtbaar, noch kon ik drie verdiepingen lager de straat ontdekken. De wolken besloten de aarde te bezoeken. Gemiauw liet me wegdraaien van het raam en ik gaf mijn poezen hun brokjes. Terwijl zij aanvielen op hun ontbijt maakte ik dat van Jamie en mij klaar. Het douchewater stopte en ik zette de waterkoker aan.
Jamie kwam haren drogend de woonkamer in en keek uit het raam en fronste.
“Wat is er?” Vroeg ik, terwijl ik een handdoek van het droogrek haalde dat aan de gangdeur hing en vervolgens naar hem toeliep.
“Ik zei toch dat de mist niet zou optrekken,” hij keek me aan en gebaarde met zijn vrije hand eerst naar het raam en toen naar zijn hoofd met een gebaar van een schietende pistool. Ik knikte begrijpend.
“Déjà vu?” Ik sloeg een handdoek om zijn middel en kuste zijn wang.
“Ja...”
“Dan is het tijd dat we daar wat aan doen.” Ik schepte achter zijn rug om, wat wit poeder in zijn thee-kopje.
“Goed plan, maar eerst,” hij nam plaats op een stoel.
“Ontbijt,” ik schonk glimlachend de thee in.

Reacties:

Merula zei op 10 sep 2015 - 21:41:
Aah, wou je reactie?
Als eerste vind ik hoe ze samen zijn heel schattig! Let nog wel op dat je een nieuwe zin met . "Hoofletter." begint en zinnen niet middenin afkapt, maar qua inhoud ben ik erg benieuwd naar hoe het verder gaat! Trouwens, probeer ook iets minder 'en' te gebruiken. En meer wicca, want in jouw eerste versie leek dat erop en ik wil heeeeel graag wiccaverhalen van je lezen! ^^

Trouwens, welk wit poeder? Suiker, I hope!