FanFic.nl

The 500 Challenge

Padawan

“Ja, dan was hier de slaapkamer.” Een meisje met donkerbruin haar kroop over een tapijt om haar woorden bij kracht te zetten.
“Nee, Jaina! In een ruimteschip zitten geen slaapkamers!” De speelkameraad wreef hard over het kleed om de onzichtbare muur uit te wissen. Jaina fronste haar armen over elkaar slaand.
“Waar slapen ze dan?!”
“Dat hoeven ze niet, ze reizen namelijk door de tijd, dus dan worden ze niet moe.”
Dat het verhaal op losse schroeven stond was het derde kind al volkomen duidelijk. Ook wist hij dat dit verhaal zoals altijd tot een ruzie zou uitlopen tussen broer en zus. Daarom klom hij op de bank met een ijzer bolletje waar hij met zijn kleine knuistjes aan draaide, waardoor er een hologram ontstond waar hij gefascineerd naar keek. Af en toe stak hij zijn nog mollige handjes uit naar het beeld. Alsof hij dacht dat het beeld aanraakbaar was.
Wat er in zijn hoofd omging was zijn moeder een compleet raadsel, hij sprak zelden, hij keek toe en wist zich met zijn drie jaar al feilloos aan te passen en terug te trekken op de juiste momenten. Dus had ze haar broer een bericht gestuurd met de vraag of hij haar jongste zoon kon onderzoeken. Jacen en Jaina waren zoals de jongste had verwacht in een ruzie beland. Met een verslagen zucht stond Leia op en haalde de twee kemphanen uit elkaar. Jaina stuurde ze naar haar spacekamer om haar huiswerk ruimtekunde te gaan maken en Jacen stuurde ze naar zijn kamer om die te gaan opruimen. De jongste merkte het nauwelijks op.
Hij leek niet in zijn lijf te zitten. Het was voor Leia soms, ook nu, beangstigend hoe hij op de dingen reageerde. Nu stond hij wankel op, liep naar zijn moeder toe en trok aan haar mouw. Leia keek op van haar naslag werk van haar afgelopen missie.
“Luke!” Op het moment dat hij het zei, klonk er een mechanische ping en wist Leia, zoals altijd, dat haar broer er was. Ze plukte haar zoon van de grond en liep naar de deur om open te doen.
“Dag Leia,” Haar broer zag er beter uit dan ooit. Zijn zandkleurige haar zat in een staartje in zijn nek, hij had een lichaam gekregen van iemand die hard werkt, goed eet en getraind had.
Leia liet hem na haar bijna opgeluchte begroeting binnen en gaf vrij snel erna de kleinste aan hem over. Luke liep met hem naar de woonkamer en Leia vertrok om Jaila en Jacen te helpen.
De oom had direct iets waargenomen dat hij niet kende. Hij maakte contact met het kind, hij praatte met hem, vroeg hem dingen die de meeste volwassenen niet begrepen, hij vertelde hem over zijn eigen leven maar vooral liet hij het kind gebruik maken van de kracht die door hem heen leek te gaan als bloed.
Toen Leia terug kwam zweefden ze een meter boven de grond met elkaars handen vast.
Luke en Anakin merkte haar niet op.

Reacties: