Hoofdcategorieën
Home » Overige » A Million Little Pieces » [07/09/2015][Harry Potter] Tijdverdrijver
A Million Little Pieces
[07/09/2015][Harry Potter] Tijdverdrijver
Vandaag heb ik een Tijdverdrijver in mijn handen gehouden.
Ik heb nog nooit
Ik weet niet wat ik ermee moet. Ik weet wat ik ermee wil maar en ik weet dat het veel te riskant is, maar ik blijf er wel de hele tijd aan denken. Het is Natuurlijk denk ik wel eens na over wat als, op een dagdromerige manier, maar ik had nooit verwacht dat ik echt dat ik er echt toegang tot zou hebben.
Niet dat ik er nu eentje op m’n nachtkastje heb staan, maar ik weet waar ik er één kan vinden en als ik daarmee terug kan gaan, kan veranderen wat ik verkeerd heb gedaan, waar ik nu spijt van heb… dan zou ik er wel weer bij kunnen komen.
Nu klinkt het alsof ik het heb over de morele fouten in mijn leven. Over me laten meesleuren door mijn vader, over het proberen hem te gehoorzamen, over
Maar dat is het niet. Ik zou niet teruggaan om minder mensen het leven zuur te maken. Ik zou niet teruggaan om mijn leven te beteren, ook al realiseer ik me achteraf heel goed dat ik fout zat. Dat ik voornamelijk uit angst handelde (en omdat ik niet beter wist), is geen excuus. Maar in essentie ben ik nog steeds een egoïstische Zwadderaar. In essentie zou ik nog steeds teruggaan om te proberen mijn eigen miezerige leventje beter te maken.
Ik zou teruggaan naar de tweede keer dat ik je in levende lijven zag. Niet die eerste keer, in de Wegisweg, maar de tweede. In Zweinstein, toen ik op je af stapte (dapper hè? wist je dat ik toen al gevoelens (voor zover je het zo kunt noemen op die leeftijd) voor je had?) en door een onverhoopt antwoord van jou, al onze fragiele bruggen in één keer tegen de grond brandde.
Ik zou op je afstappen, ja. Ik zou je hand schudden en mijn naam zeggen en zeggen dat ik – ik zou ik denk dat ik misschien en maar
Misschien zou ik het daar wel bij gelaten hebben. Later zou ik dan naar je kunnen staren en als je terugkeek, zou ik kunnen glimlachen. We zouden het
Vader zou me nooit
Maar ik zou
Stiekem zouden we
Ik denk niet dat het mijn leven makkelijker gemaakt zou hebben. Ik weet zelfs vrij zeker van niet. Toneelspelen is één ding als niemand weet dat je toneelspeelt. Toneelspelen wordt heel iets anders wanneer je tegenspeler ook… Maar Merlijns Baard, Harry, wat zou dat het voor mij waard zijn. Als onze hele vriendschap zou bestaan uit geheime ontmoetinkjes, ’s nachts, in bezemkasten of aan de rand van het Verboden Bos; als we expres strafwerk zouden krijgen in dezelfde les, zodat we het samen zouden moeten maken (en dan stiekem naar elkaar glimlachen en giechelen en briefjes overgooien en fluisteren) en dan
Voor mij zou het genoeg zijn. Bijna genoeg zelfs, om het te riskeren mijn handen weer op een Tijdverdrijver te leggen. Als ik zo dapper was als jij…
Reacties:
asdfghjkl;
Ik weet nog dat dat mijn eerste reactie was gisteren (en enige, want ik vergat te reageren, wat ben ik lame) omdat deze brief zo vol fucking feels zit. En de doorgestreepte stukjes. Gosh. Het voelt ook gewoon echt als een brief aan en ik wil jouw Draco zo graag knuffelen, want wat een miserabel hoopje mens is 'ie toch.
Als hij zo dapper was als Harry had de serie er heel anders uit gezien.
Ik zou er nog bijna Drarry-shipper mee worden. Deze is zo goed, Bodine. Wauw. En wat Kay zei, de doorgestreepte stukjes, zo goed gelukt. <3