FanFic.nl

concerning the UFO sighting

(10/09/15) (Doctor Who) glitter

Het dikke boek ligt op het besturingspaneel naar hem te knipogen terwijl iedere sirene die de TARDIS tot haar beschikking heeft op dat moment afgaat. Lampjes op het paneel knipperen groen en rood en blauw, en de ruimte baadt in geel en rood, afhangend van welke lamp er op dat moment knippert.
Negen zit op één van de de trappen. Hij staart geïrriteerd voor zich uit, probeert daarbij de lonkende handleiding zo goed mogelijk te ontwijken. Af en toe zucht hij eens diep als er een nieuwe sirene begint te janken.
“Hier heb ik geen tijd voor!” schreeuwt hij uiteindelijk richting het dak van de TARDIS, alsof het brein daar zit. Natuurlijk zit het daar niet, want dat zit onder het paneel, maar het lekt dusdanig glitter dat hij geen zin heeft om nog dichter in de buurt te komen. Waar al die glitter vandaan komt weet hij ook niet, maar hij vreest dat het iets te maken heeft met de verkleedkist vol pailletjes en glitterdoosjes die hij per ongeluk in reactor A had laten vallen.
De TARDIS knalt ergens tegenaan, waardoor het boek van het paneel valt en met een zware klap op de grond komt te liggen. Hij verdraait zijn nek net ver en pijnlijk genoeg dat hij kan zien dat het open ligt aan het begin van het hoofdstuk over dezelfde reactor die nu glitter loopt te braken.
“Nee! Nee, nee, nee!”
De dokter is ondertussen overeind gekomen en rommelt in zijn gereedschapskist tot hij zijn hamer vindt. Hij stapt op het paneel af en geeft een tik op één van de lampjes.
“Ah! Zie je wel! Niets aan de hand! Die handleiding is volstrekt overbodig!” roept hij triomfantelijk, terwijl het desbetreffende lampje braaf stopt met knipperen. Hij geeft de handleiding een schop.
Na enkele seconden begint datzelfde lampje — en tig anderen die ernaast liggen — weer te knipperen.
Negen ramt een ander deel van het paneel, maar het enige dat hij daarmee bereikt is dat alles nog meer op een kerstboom begint te lijken en de sirenes nog een decibel harder krijsen.
De TARDIS lijkt weer ergens tegenaan te stoten en gooit deze keer de dokter om, die vlak voor de handleiding op de vloer komt te liggen.
“Nee! Er staat alleen maar onzin in en ik heb geen tijd!” Hij duwt het boek van zich af. “Luister: er zit een kip in de oven en ik wil in de tussentijd naar de opening van Nieuw Nieuw Nieuw Nieuw New York.”
Zijn schip moppert door tegen iets nieuws te botsen.
“Ja, natuurlijk kan ik in de tijd reizen! Ik weet dat ik een andere keer naar de opening kan! Maar ik wil nu gaan!”
De kern spuwt een regen aan glitter over hem heen.
“Zoek het uit!” Met hernieuwde kracht gaat hij staan en grist de handleiding van de vloer. Hij loopt richting de deur en gooit hem open. Hij smijt de handleiding het schip uit, de ruimte in.

Reacties: