FanFic.nl

The 500 Challenge

Haat aan de les

Ze haatte het…
Ze had het altijd al gehaten. De klok in het lokaal tikte de seconden één voor één weg. Ze hield een diepe zucht zorgvuldig verborgen. Niemand die het kon zien, de studenten zaten braaf over hun boeken gebogen. Behalve één leerling.
Maar ze negeerde haar, zoals alle afgelopen lessen weigerde ze één letter op te lezen en wist ze het hele boek uit haar hoofd.
Nog twintig minuten en dan kon ze eindelijk verder met haar eigenlijke werk in deze verdoemde school. Want, zoals ze ontdekt had, was het rot tot in de kern.
Lesgeven was gewoon een verspilling van haar kostbare tijd.
Af en toe zuchtte een leerling, verveeld waarschijnlijk. Misschien zouden ze dan eindelijk gaan begrijpen hoe zij zich zeven jaar lang gevoeld had. Elke les weer had ze hun gekreun, gezucht moeten aanhoren. Nu was ze er weer mee opgezadeld, maar om het hogere doel te bereiken offerde ze zich er maar wat graag voor op. Want het was hoog tijd dat het gezucht, geklaag en het stellen van domme vragen voorgoed voorbij was.
Nog een kwartier en dan was de laatste les voor de paasvakantie eindelijk aangebroken, dan kon ze de idioten eindelijk wegsturen, uiteraard hoorde daar huiswerk bij, misschien kon ze dat maar beter vast opschrijven. Heel zacht, om de zwakke breinen in de ruimte niet af te laten leiden pakte ze haar toverstok en gebaarde met een kort zwiepje naar het bord, waar uit het niets het huiswerk op verscheen.
Schrijf een samenvatting van hoofdstuk 56, 40 cm, maandag 13 april inleveren.
Neem de begrippen op bladzijde 255 over en voeg daar de betekenis, functie en een voorbeeld toe.
Ze draaide zich weer terug naar de leerlingen, legde haar toverstok weer keurig recht op haar bureau, de klok wees nog veertien minuten voor het einde van de les aan.
Ze moest eraan denken de Minister een nemo te sturen met het verzoek om haar volgende discreet actief te maken. In gedachten begon ze al de juiste woorden te formuleren. Geritsel dat haar te luid was deed haar opkijken en zag dat diverse studenten het belachelijke plan hadden opgevat om tien minuten voor tijd te gaan opruimen.
“Het is nog geen tijd, meneer Tomas en juffrouw Patil. Gaat u nog maar even verder met lezen.”
Ze liet geen enkele woedende trilling in haar stem door, dat ze dit onbeschaafde gedrag voor deze keer door de vingers zag was omdat de twee een van de weinigen waren die nog niet zo vaak strafwerk hadden gehad. Beide trokken een gezicht dat ze niet kon plaatsen en ze gingen zitten. Juffrouw Patil maakte aanstalte om haar tas te openen en haar boek eruit te halen. Ze keek de leerling even recht aan die zonder blikken of blozen een klein boekje uit haar tas haalde, onderuit zakte en het opsloeg. De titel schokte haar, meneer Tomas die naast haar zat deed niets en leek in diepe gedachtes verzonken.
Nog drie minuten dan kon ze eindelijk weg.

Reacties: