FanFic.nl

500 words [Stand Alones]

[11-9-15] [One Direction] Weerzien

Het duurt hem allemaal veel te lang Met dichtvallende ogen staart de jongen nar de klok. Tik tok. De tijd gaat te langzaam voorbij en hij kan het niet langer meer aan. Snel wrijft hij in zijn ogen en springt dan op. Tik tok. Het tikken werkt hem op de zenuwen en hij vlucht richting de keuken. Daar opent hij de koelkast en pakt een blikje Redbull uit de groentela. Hij neemt een slok, schudt zijn hoofd en loopt weer terug naar de woonkamer. Tik tok. Hij onderdrukt de neiging om de klok te slaan. Hij heeft hem nog nodig.

Hoe laat kwam hij ook alweer aan? De jongen pakt het blad met de vluchtinformatie en leest de woorden snel. Acht uur zesenvijftig. Hij kijkt op de klok. Negen uur. Het vliegtuig is dus, als het goed is, geland. De jongen ademt diep in en blaast het dan luid uit. Nog een uur, maximaal, dan zal hij wel thuiskomen. De klok tikt door. De jongen gaat weer zitten en knijpt het blikje tussen zijn handen fijn. Zijn telefoon rinkelt.
Hey, Louis. Thuis binnen een half uur. Love you. xoxo
Louis glundert en springt weer op. Nog een half uur. Een half uur, dat kan hij wel volhouden, toch?

Het blijkt dat hij het niet volhouden kan. Na tien minuten ijsbeert hij alweer door de kamer en schieten zijn gedachten alle kanten op. Een half jaar hebben ze elkaar niet gezien, omdat ze dachten dat het beter was voor hun relatie. Nu komt hij weer terug en Louis kan niet wachten om hem te zien. Hij houdt nog steeds zielsveel van hem en kan niet wachten hem weer aan te raken. Tik tok. Hij balt zijn vuisten en haalt diep adem. Niet slaan, Louis. De klok is je dierbaar. Louis haalt weer diep adem en gaat opnieuw op de bank zitten.

Dan klinkt er een sleutel in het slot. Louis schiet overeind en draait zich richting de deur van de gang. Hij hoort hoe zijn vriendje (ex?) binnen stapt, hoort hoe tassen worden neergegooid. Vervolgens opent de deur en staan ze oog in oog.
‘Louis.’
Louis barst in huilen uit en zijn vriendje snelt naar hem toe. Louis wordt omhelsd door twee sterke armen en huilend verbergt hij zijn gezicht.
‘Zayn, oh Zayn. Ik heb je zo gemist,’ huilt Louis luid. Zayn sust hem, strijkt over zijn rug.
‘Ik weet het, ik weet het. Het spijt me zo, we hadden dit nooit moeten doen.’
Louis knikt en drukt zich dichter tegen Zayn aan. ‘Ik hou van je.’
‘Ik hou ook van jou,’ antwoordt Zayn.

Nadat beiden gekalmeerd zijn, trekt Louis zich terug uit de omhelsing. Hij bekijkt zijn vriendje, ziet hoe hij bruiner is geworden. Tegelijkertijd ziet hij hoe Zayn hem opneemt. Louis glimlacht en Zayn volgt snel.
‘Je ziet er goed uit.’
‘Jij ook, Louis.’
Louis glimlach en gaat op zijn tenen staan. Hij slaat zijn armen rond Zayn’s nek en geeft hem een kus op zijn lippen.
‘Welkom thuis.’

Reacties: