FanFic.nl

The 500 Challenge

De kat en haar verstoorde middag (of: De Dame van de Potters)

Loom rekte ze zich uit, de zon had haar vacht verwarmd. Ze stond op, kromde haar rug en draaide zich om, opnieuw vouwde ze haar pootjes onder zich en krulde zich op te een bolletje. Zo'n ochtend waarop de hele familie weg was, waren de momenten dat Dame het meest genoot van de rust.
Als ze klok had kunnen kijken had ze geweten dat haar ochtendrust niet lang zou duren.
Maar Dame kon geen klokkijken, noch dat ze enig besef had van het feit dat ze op een plek lag waar het eigenlijk niet mocht. Op het moment dat ze bijna sliep, lande er een klein musje op het raamkozijn, recht voor haar neus.
Dame opende heel langzaam haar ogen. De mus zat met de rug naar haar toe en had niks door. Verlekkerd spinde de kat des huizes. Misschien dat ze haar rustige plek wel zou opgeven voor een hapje eten, een stukje vlees was toch altijd nog beter dan elke dag maar weer die brokjes. Dame's jachtinstinct nam het langzaam over en heel heel langzaam kwam ze in beweging, de mus zat er nog altijd. Een staart werd naar achteren gebracht, een poot kwam in de juiste positie, nog een poot en toen hief Dame haar kop op, het musje vloog weg.
Gepikeerd keerde de poes terug in de luie lig positie en viel al snel weer in slaap. Dromend over tamme musjes en vinkjes die niet zomaar wegvlogen als ze eraan kwam. Op het moment dat ze in de droom haar scherpe tandjes in het rauwe vlees wilde zetten, werd in de echte wereld de voordeur ruw geopend en klonken er lachende stemmen. De familie kwam weer thuis. De droom spatte als een zeepbel uiteen.
Dame aarzelde even of ze naar het toe zou gaan, maar besloot toch om te blijven liggen waar ze lag. De kerkklok verderop sloeg tweemaal, maar voor de lapjeskat had dat geen enkele betekenis. Twee jongens kwamen kibbelend de woonkamer in, gevolgd door een roodharig meisje. Het meisje keek zoekend rond en zuchtte toen ze poes boven op de vitrinekast zag liggen. Haar hand ging naar haar broekzak en haalde er een kattensnoepje uit.
“Kom maar Dame, kom maar, kijk eens wat ik heb, een lekker snoepje.” Dame knorde maar reageerde niet. Dacht dat kind nou echt dat ze daarin zou trappen? Het meisje zag in dat het lokken niet ging werken en liep de woonkamer weer uit.
Even later kwam ze terug met een zwart harige volwassen man met een ouderwetse bril op zijn neus. Het meisje zei iets tegen hem en wees op de poes. De man zuchtte en klom hoofdschuddend op een stoel.
Dame blies en zette haar nageltjes uit, waarom werd ze nou weg gehaald van haar plekje? De man echter ging op de bank zitten en hield Dame vast en begon haar te aaien. Even was ze er door verward.
Maar toen herkende haar zenuwuiteindes het prettige gevoel en rolde Dame zich op Harry Potters schoot op.

Reacties: