FanFic.nl

make me feel alive (shatter me)

[13.09.2015][Avatar: The Last Airbender] Universal Studios

Met een kreun van opluchting maakt hij de knalrode stropdas van zijn werkuniform los. Hij wil de rest van zijn uniform ook kwijt, maar daar kan hij hier nog niet aan beginnen. Heel wat mensen kijken echter vreemd op bij het zien van een werknemer die zonder doel door het park heen lijkt te lopen.
Sokka Kesuk geeft er geen bal om. Hij fluit en zijn stappen zijn veel groter dan normaal terwijl hij naar de ingang/uitgang beent. Universal Studios is verwacht druk op deze zonnige zondag, maar hij mag nu al uitklokken en dat maakt hem de vrolijkste jongen in Florida.
Op de CityWalk is het ook behoorlijk druk. Gezinnen zijn zo dicht op elkaar gepakt dat ze als één kudde bewegen. Zo snel hij een route vindt, scheidt hij zich van die massa en baant zich een weg naar zijn favoriete afhaalrestaurant. Met zijn werknemersbadge versiert hij 70% korting en met zijn broodje gegrilde kip laat hij zich op één van de metalen bankjes vallen.
Als het eten in en rond het pretpark niet zo verdomd goed en goedkoop was, had hij allang naar een andere vakantiebaan gezocht. Het riedeltje van aan de Shrek 4-D-attractie gaat hem ooit helemaal laten doorslaan en krankzinnig achterlaten. Maar voor nu heeft hij teveel aan de voordelen van zijn werk.
Het universum lijkt te weten dat hij van de zon op zijn gezicht en de rust van een vrije namiddag aan het genieten is, want het is niet zijn vriendinnetje Suki die zich in zijn schoot werpt maar Aang Leekpai, zijn huisgenootje van op campus. Zijn zus Katara en diens beste vriendin slash huisgenootje Toph Beifong komen ook aangewandeld.
“Je meent ‘t niet,” zucht hij en duwt Aang van zijn schoot, wild gebarend met zijn broodje—een stuk kip vliegt in een elegante boog door de lucht en ploft dan op de grond neer, waar het nog geen seconde later opgepikt wordt door een meeuw. “Wat doen jullie hier?”
“We komen naar jou kijken,” zegt Toph in haar meest serieuze toon en wijst dan naar de ogen die altijd glanzend leeg terug staren. Best eng, soms; maar ondertussen zijn ze er allemaal al aan gewend.
Katara helpt Aang van de grond en zet dan de twee kleine kinderen op het bankje naast Sokka, terwijl zij recht blijft staan, met haar handen op haar heupen en een grijns om haar lippen. “Suki zei dat ze vandaag eindelijk weer in Orlando is, dus hier zijn we!”
“Echt?! Komaaaa-haaaan! Ik heb Suki al twee maanden niet meer gezien!” Toph is er op één of andere manier in geslaagd zijn lunch van hem af te pakken, maar hij heeft alleen maar ogen voor Katara. “Kunnen jullie ons niet één namiddag samen gunnen? Ik stoor jóu nooit als je met Zuko ’rondhangt’.”
Ze heeft tenminste het fatsoen er hevig bij te blozen, ook al gaan ze niet weg en, wanneer Suki eindelijk aankomt, ook nog eens voorstelt dat ze het pretpark ingaan.
Chillen waar hij werkt? Ugh.

Reacties: