FanFic.nl

All The Little Lights

Overwinnen [A Song of Ice and Fire]

Wapengekletter en hoefgetrappel was al weggestorven, maar het terrein was verre van rustig. Gezoem van mensen en het briesen van de paarden dreef de tent in toen Ser Loras het doek opzij vouwde om naar binnen te stappen.
“Gaat het goed? Ik schrok me dood toen ik je door de lucht zag vliegen!” stamelde de ridder toen hij zag dat Renly inderdaad in de tent was. Hij stormde meteen op de andere man af.
“Geen zorgen, het zijn maar wat blauwe plekken. Het harnas heeft het meeste opgevangen, en de smid weet de helm vast wel te repareren,” antwoordde de broer van de koning. “Jij bent er gelukkig beter vanaf gekomen. De halve finale! Ik ben trots op je.” Hij glimlachte, maar het was niet de charismatische lach die Loras gewend was. Er leek iets te ontbreken.
Loras durfde echter niet te vragen wat er scheelde. In plaats daarvan liep hij naar de karaf in de hoek.
“Mooi meisje, die Sansa Stark,” merkte Renly op terwijl Loras zichzelf aan het voorzien was van een glas wijn. “’Geen overwinning zo schoon als u,’” citeerde hij met een dromerige stem. “Heel poëtisch.”
“Ik ben toevallig niet blind,” merkte Loras luchtig op. Hij draaide zich weer naar de andere man.
“Hetzelfde geldt voor het volk,” kaatste Renly terug. “Eén rode roos tussen al die witten. Loras toch! Ze smullen ervan!”
“Ach, Renly, je kent de toneelstukjes,” zei hij venijnig. “Wat wil je dan? Je eigen roos? Ik ga met liefde terug en zoek de allergrootste en allerroodste.”
“Ik hoef je stomme roos niet! Maar je kent het hof, de verhalen, en je hebt zojuist het hoogstepunt van de roddels een extra duwtje gegeven.”
“Dat zijn toch de toneelstukjes die bij het hele stomme hof met hun stomme regeltjes horen!” brieste de jonge ridder. “Hecht er niet zoveel waarde aan. Ik snap dat je een rotdag hebt, maar reageer dat nou niet af op mij omdat ik de verwachtingen wel waarmaak.”
Loras draaide zich kwaad om en Renly brieste achter hem. Prima, als Renly zich als een onverzettelijke zak wilde gedragen, wist hij het wel. Giftig beende hij de tent uit.

Een hand sloot om zijn bovenarm.
Ser Loras liep even luchtig als altijd door de feestzaal, glas wijn in zijn hand, zich van het ene naar het andere gesprek lachend. Een hele avond op zijn vaste plek tussen zijn familieleden kon hij onmogelijk uithouden zonder gillend gek te worden.
De glimlach op zijn gezicht zakte weg toen hij zich naar de persoon achter hem draaide. “Goedenavond, Koninklijke Hoogheid,” zei hij overijverig.
Maar in tegenstelling tot wat hij verwacht had, stond Renly’s gezicht niet op bliksem. “Kan ik je zo spreken?” vroeg hij zacht.
Loras knikte slechts, dat was genoeg.

Loras’ lippen hadden al aan die van Renly gehangen voor die ook maar iets had kunnen zeggen. Toen hij dat wel kon, was de verrassing des te groter. “Het spijt me.”
Loras’ ogen glinsteren. “Dit is toch een overwinning, nog schoner dan Sansa Stark.”

Reacties:

Bodine zei op 19 sep 2015 - 1:10:
Ik kan dus nooit iets over Renly lezen
zonder te denken
all the tears
want ik wéét dat -
maar
het is wel
mwii
</3