FanFic.nl

concerning the UFO sighting

(15/09/15) (Harry Potter) treasure

Zo blauw als Ravenklauw en zo blauw als de lucht boven haar hoofd op een zonnige dag.
Zo blauw als haar huppelende patronus.
Blauw is Loena's lievelingskleur.
Zo groen als het gras en zo groen als de bladeren van een boom (maar dan alleen in lente en in de zomer, want, buiten die seizoenen om, verandert het groen en wordt het soms zelfs oranje. Ze heeft niets tegen die kleur, maar het neemt het groen weg, en daar kan ze niet tegen, hoe mooi een boom vol oranje ook kan zijn).
Zo groen als een appel en zo groen als een Gewone Groene Huisdraak.
Soms, heel soms, zelfs zo groen als een Roemeense Langhoorn.
Loena's favoriete kleur is groen, behalve als het om groen van jaloezie gaat. Dan vindt ze er niets aan.
In de herfst wordt oranje haar lievelingskleur, want de bladeren zien er toch best wel heel erg mooi uit.
Soms is rood haar lievelingskleur, als hij voorbij komt in de gangen en haar een glimlach geeft. Zo rood als de binnenkant van zijn gewaad en zo rood als haar hoofd zodra zijn blik die van haar vangt.
Als hij zijn das rond zijn nek heeft hangen (of zijn sjaal zodra het koud begint te worden) dan is geel ook haar lievelingskleur.
Andere keren springt er geen enkele kleur uit, omdat hij omringd is door zoveel tinten dat ze door de bomen het bos niet meer ziet. Dan ziet ze alleen nog maar kleuren hier en kleuren daar. Dan ziet ze zijn gewaad en zijn das en zijn glimlach en zijn ogen niet meer. Dan ziet ze alleen nog maar zwart en rood en geel en wit en bruin. Als ze pech heeft zijn er nog meer kleuren die ze eruit kan halen, en dan is het nog moeilijker om hem in die waas van tinten te zien.
Op dat soort momenten is hij Kleur. Ze weet niet zo goed wat dat betekent, maar iedere keer als dat gebeurd is en ze hem weer in zijn geheel kan zien lijkt hij nog mooier te zijn geworden. Ook dat snapt ze niet. Als alles steeds maar mooier wordt, waar is het einde dan? (Ze is blij dat ze geen eind ziet als ze naar hem kijkt.)
“Loena.” Ze draait zich om, bedenkt zich dat ze niet precies weet waar ze is in het kasteel. Had ze weer lopen dromen? Hij staat voor haar, glimlacht haar toe.
Wit is haar favoriete kleur.
“Hoi.”
“Heb je zin om mee naar het Grote Meer te gaan?”
Daar heeft ze zin in. Ze knikt gretig en loopt met hem mee.
De twee zijn stil onderweg, maar dat maakt haar niet uit. Met hem kan ze goed stil zijn.
Terwijl ze aan het water zitten is donkergroen de mooiste kleur die ze ooit gezien heeft.
Als ze opzij kijkt en zijn blik vangt is het bruin van zijn ogen lievelingskleur.
Als Daan een kleur was geweest, dan was hij haar favoriet.

Reacties: