FanFic.nl

concerning the UFO sighting

(18/09/15) (Harry Potter) silver

De muren draaien rond en de lichtjes dansen voor haar ogen. In één hoek van de kamer drukt Draco Harry tegen een muur. Zijn handen zitten verstopt onder diens shirt. Meer kan Loena niet zien.
In een andere hoek zitten Ginny en Hermelien. Hermelien zit op de bank. Ginny zit op Hermelien. Loena ziet alleen maar een hoop handen.
Fred en George staan in de hal. Leo staat daarboven, op de overloop. Hij bungelt over de reling. Ze gooien iets over en weer. Loena denkt dat het een vaas is, maar het had ook een kat kunnen zijn, of een huiself. Haar ogen willen niet genoeg focussen om onderscheid te maken. (Als ze iets hoort breken mompelt ze: “Toch een vaas,” en knikt langzaam.)
Als ze zich vanaf haar plekje omdraait en de tuin inkijkt ziet ze Ron en de Patils en Belinda en Marcel en Benno en Patty en een hoop andere gezichten wiens namen haar op het moment ontglipt zijn. Ze zitten in een cirkel op de grond en leunen om beurten naar voren om iets te doen dat Loena niet kan zien, om vervolgens naar voren te kruipen en iemand anders uit de cirkel te zoenen. (Ron en Benno en Belinda en Parvati en Padma en Angelique en Marcel en Patty en nog eens Marcel maar dan met Hannah en Simon en Cho en... na een tijdje kan ze het niet meer bijhouden, maar ze kijkt gefascineerd toe en vraagt zich af wat het doel van het spel is.)
Loena draait zich weer om, leunt naar voren om haar flesje bier te pakken, mist en stoot haar bier om. Voordat het flesje genoeg kan kantelen om een plas alcohol achter te laten, schiet er een reddende hand uit.
Daan komt naar haar zitten, flesje nog in zijn hand. Ze steekt de hare uit om hem weer te ontvangen, maar hij schudt zijn hoofd en zet haar bier weg.
Nu Loena niet meer bij haar drinken kan, kijkt ze hem met een pruillip aan. “Ik had nog.”
“Je bent dronken.”
Ze weet niet zo goed of dat een vraag is of niet. Loena begint te lachen en schudt uiteindelijk haar hoofd. “Nee.” Ze probeert om hem heen te leunen en het flesje weer te bemachtigen.
Daan duwt haar alleen maar weer terug met verrassend weinig moeite.
“Je bent sterk.”
Nu begint hij te lachen.
“Ben jij ook dronken?” vraagt ze. Ze glimlacht (en haar ogen vallen vanzelf dicht, want ze knijpt ze zo erg samen dat het makkelijker is om ze helemaal dicht te doen. En als ze dan eenmaal dicht zijn is het eigenlijk best wel fijn).
Hij lacht nog steeds. “Nee.”
“Oh. Dan moet jij 't maar doen.” Ze wijst naar haar flesje.
“Wat moet ik doen?” Hij kijkt haar geamuseerd aan.
“Opdrinken. Mijn bier.”
Hij schudt alleen maar zijn hoofd. “Ik hoef geen bier.”
“Hm. Mag ik je schouder als kussen gebruiken?”
Ze wacht niet op zijn antwoord.

Reacties: