FanFic.nl

A Million Little Pieces

[18/09/2015][Harry Potter] De kus

In samenwerking met Dezh en Kay.
Deel 1: klik.
Deel 2: klik.
Deel 3:


Ik heb Roxanne Wemel gekust.
Dat is alles wat ik me herinner wanneer ik rond zes uur ’s morgens half mijn bewustzijn hervind. Het is zo’n staat waarin ik alleen verkeer na een avond gevuld met overvloedige alcohol; zo’n staat waarin ik alle geluiden van gisteren nog in mijn hoofd hoor weergalmen, alle smaken nog proef op mijn tong achter een schild van ochtendadem, de scherpe geuren van drank en rook mijn neus irriteert, al mijn zenuwen op scherp staan van de overvloed aan tintelingen die mijn huid heeft gekend. En dat alles zonder dat het echt tot me doordringt.
Ik heb Roxanne Wemel gekust. Ik proef haar nog; een mengeling van boterbier en van Benno gesloten wijn. Restjes van de jolige onschuld waarmee de avond begon, overschaduwd door de onverwachte passie die er later ontwikkelde.
Haar lippen waren warmer dan het magische vuur dat ons warm hield, warmer dan de zwoele Indiase avondlucht; een warmte die mijn lippen met de hare deed versmelten en me mijn omgeving bijna helemaal vergeten.
Ik registreer nog dat aan Gemma’s mond een enthousiaste woordenstroom ontsnapt, maar mijn hersenen zijn te afgeleid om te beslissen of de termen nog naar mij zijn gericht of niet.
In mijn zee van hoofdpijn en misselijkheid realiseer ik me dat ik het nog steeds niet weet - en dat het niet uitmaakt.
Ik heb Roxanne Wemel gekust.
Mijn hoofdpijn wordt begeleid door een koor van ongewenste vragen. Was ik wel goed genoeg? op de achtergrond. Was het niet te nat, te ruw, te ongeoefend? Vragen die het achtergrondkoortje waren voor de werkelijke dilemma’s: heb ik nu onze vriendschap verpest? Is ze boos, teleurgesteld? Accepteren mijn vrienden wel dat ik een meisje heb gekust? Hebben Teddy en Dominique ons het water in geduwd omdat ze het vies vonden?
Ik vond het niet vies. Daarbij heeft Roxanne me ooit verteld dat ze eerder een meisje heeft gekust en ze heeft er nooit blijk van gegeven daar spijt van te hebben.
Als je over het hoofd ziet dat ik dat meisje niet ben en dat dat meisje niet haar beste vriendin is, is er dus geen probleem.
Die gedachte dwarrelt naar de bodem van mijn bewustzijn terwijl ik weer in een koortsige slaap val.
Ik droom mijn herinnering van gisteren nogmaals, hoewel het nu begint met het water dat plotseling tegen mijn warme huid slaat, genadeloos door mijn dunne kleding heen.
Ik droom haar hand om mijn vingers, haar lach in mijn oor, haar glimlach op mijn netvlies. Ik droom de twinkeling in haar ogen, waar ik een glimp van opvang terwijl ze haar lippen richting mijn oor brengt.
‘Van natte kleding word je verkouden, Zinnia,’ fluistert Roxanne in mijn oor. Ik voel haar glimlach kietelen tegen mijn kippenvel.
(Het water is koud!)
De volgende keer dat ik wakker word, worden alle vragen uit mijn hoofd gejaagd door een glimlachend gesproet gezicht dat boven het mijne hangt, heel even, voor het zijn lippen op de mijne drukt.
Ik kus Roxanne Wemel.

Reacties: