FanFic.nl

Groen Vuur [Waarschijnlijk De Meest Vreemde Crossover-Fic Die Je Ooit Zult Lezen]

Gras

Het was een normale dag in Republic City. Yuna zat buiten in het gras naar de zon te kijken. De zon was vuur. De zon was haar element.

Het probleem was alleen dat Yuna niet hield van de abrubtheid en de vernietiging van het vuur. Daarom was ze op zoek naar een manier om vuur te sturen zonder schade te veroorzaken. Yuna hield van water, en soms wenste ze dat ze een waterstuurder was, en geen vuurstuurder. Maar hoe? Hoe kon ze vuur sturen op een andere manier dan alle vuurstuurders? Yuna voelde de warmte van de zon op haar gezicht. De zon was vuur, maar iedereen in Republic City hield van de zon. De zon liet planten leven. Mensen waren blij als ze op het nieuws hoorden dat het een zonnige dag werd. Kon ze daar wat mee doen, zoals sommige aardstuurders in staat waren metaal te sturen, en sommige waterstuurders het water in planten, zodat het net leek alsof ze plantstuurders waren?

Ze bleef nog even liggen en besloot toen terug naar binnen te gaan. Ze stond op en keek naar het gras onder haar. Het had een mooie, groene kleur..

Groen.

Het schoot plotseling gewoon door haar hoofd. Groen, de kleur van Farore’s Heilige Vlam. En dat was vuur toch? Zou ze dat kunnen sturen? Yuna, de Stuurder der Heilige Vlammen! Het klonk wel leuk. Ze stond op en wreef in haar handen. Vonken sturen. Vonken. Yuna knipte in haar vingers en een paar vonkjes vlogen er vanaf. Ze richtte haar hand op de vonkjes en ze bleven stilzweven in de lucht. Hm, wat kon ze doen met vonkjes? Toen klapte ze in haar handen. Het was eens tijd om naar de heilige Waterdraak te gaan. Snel keek ze om zich heen en keek toen de lucht in, naar de wolken.

“HEY CLOUD!!” riep ze. “IK KAN WEL WAT HULP GEBRUIKEN!!!”

Nog geen vijf minuten later hoorde Yuna het geronk van een motor aankomen. Het kwam steeds dichterbij vanuit het zuiden. Yuna glimlachte en keek in die richting. Ze kneep haar ogen tot spleetjes en het was, inderdaad, Cloud Strife op zijn coole motor.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.