FanFic.nl

A Million Little Pieces

[20/09/2015][Harry Potter] Liefdesbrieven

Oké, je hebt de Wemel-jongen gekozen. Oké.
Ik vind wel een andere manier om je aan mijn directe kringen toe te voegen. Ik zal je helpen met je huiswerk, als je vakkennis tekort schiet omdat je in een dreuzelwereld bent opgegroeid. Ik zal meer weten dan die Wemel, die dan wel als tovenaar is opgegroeid, maar toch met zo veel dreuzelinvloeden.
Ik zal zorgen dat het tafeltje naast me vrij is. En ik zal zorgen dat je daar komt te zitten, omdat iemand anders Wemels tafeltje inpikt. Er is vast wel iemand die dat voor me wil doen. Ze weten wie mijn vader is…
Ik zal zorgen dat je
Ik zal je
Ik had niet anders verwacht. Maar wel anders gehoopt. De Jongen Die Bleef Leven… die kan vast de goede beslissingen maken in het leven, niet? Niet gevreesd, ik zal je nog een kans geven. Niet iedereen ziet in één keer het licht.
Snap je dan niet dat het voor jou ook beter is als je voor mij kiest? Als je voor mijn familie kiest? Mijn vader kan je helpen, Harry. Meer dan Perkamentus dat ooit zal kunnen. Hij is dan misschien de enige tovenaar die Jeweetwel de baas kan, maar hij zal niet kunnen voorkomen dat hij je dood zal bevelen zodra hij terug is. Vader is ervan overtuigd dat hij terug zal komen.
Als je je bij mij voegt, zal Vader zorgen dat je
Ik zal je natuurlijk ook vriendschap bieden. Ik zal aan jouw zijde staan zoals jij aan de mijne staat, als gelijken, als vrienden. Als meer dan

Draco Malfidus haalt zijn veer van het papier af en fluistert een spreuk die zijn vader hem ooit geleerd heeft, voor het geval dat. Tussen zijn vingers verkoold het perkament tot zulke lichte stofdeeltjes dat het opstijgt en zich ongemerkt door de lucht in Draco’s slaapzaal verspreidt. Hij haalt een nieuw stuk perkament tevoorschijn en begint opnieuw.

Natuurlijk heb je Wemel gekozen. Ik wist van tevoren ook wel dat je een sukkel bent. Natuurlijk ben je een sukkel. Vader heeft me dat al honderd keer verteld. Nou ja, ik heb ook maar meteen geleerd dat het inderdaad nutteloos is om mensen een tweede kans te geven. Vanaf nu zal ik direct op Vaders woord vertrouwen.
Het is jouw verlies, niet het mijne. Ik heb je helemaal niet nodig.


Draco glimlacht mistroostig naar het papier, zet zijn veer er weer op om verder te gaan, maar dan gaat de deur van zijn Slaapvertrek open.
‘Nu al liefdesbrieven aan het schrijven?’ grinnikt Vincent.
‘Gaat je niets aan,’ spuugt Draco, terwijl hij de brief in zijn borstzakje vouwt.
‘Wie is het?’ grijnst Vincent ongestoord. ‘Is het Patty? Oh, nee, nee, het is vast… Anderling! Oh, professor, uw glanzende grijze haren en eeuwig wijze ogen… Ik wil je wel helpen met schrijven.’
‘Jij kunt helemaal niet schrijven,’ zegt Draco, die met moeite in zijn rol weet te blijven.
Als Vincent erachter komt aan wie hij werkelijk schrijft, is zijn leven voorbij.

Reacties: