FanFic.nl

make me feel alive (shatter me)

[24.09.2015][Looking for Alaska] Sigaretten te koop

Chip Martin trapt de smeulende peuk van zijn sigaret in de grond en steekt een nieuwe aan. Na een lange trek vullen zijn longen met nog meer rook, die hij enkele seconden later in kleine pufjes de warme buitenlucht in blaast. Twee dagen op zijn nieuwe school en hij is al aan zijn derde pakje begonnen.
De verhuizing van zijn woonwagen naar het kleine kamertje in de slaapgebouwen van het internaat, de verhuizing wég van zijn moeder, zou al genoeg zijn om zijn zenuwstelsel te ontrafelen. Daarbij komt nog eens kijken dat hij zich de vreemde eend in de bijt voelt.
Normaal gezien zou hij daar niets om geven, maar hij heeft zich nog nooit zó eenzaam gevoeld. Op zijn gemeenteschool had hij tenminste het respect van heel de school gehad, zelfs als hij heel selectief was over met wie hij zijn tijd spendeerde.
Dus rookt hij veel meer dan gewoonlijk en heeft hij ondertussen de betere plekjes ontdekt; leraren vinden hem niet meer om hem te zeggen dat roken op deze school niet toegelaten is, dat hij er nu nog om vergeven wordt omdat hij nieuw is maar dat hem dat niet lang meer van straf zal houden. Hij zit tussen de blikvelden uit ramen in, perfect gesitueerd zodat mensen hem pas zien als ze recht voor hem staan.
Tenzij de wind zijn rook te ver opzij en omhoog voert, zal niemand hem-
“Verdomme,” mompelt hij als hij voetstappen hoort. Hij had gedacht dat dit plekje veilig was.
Het blijkt geen leraar te zijn, maar één van zijn medestudenten. Hij herkent haar van zijn eerste dag, toen alle nieuwelingen als schapen bij elkaar gegroept werden op het binnenplein en dan de gymzaal in, om naar een opgedreunde toespraak te luisteren.
Ze was hem opgevallen – uiteraard – want hoewel ze zijn type niet is, hééft ze iets. Iets dat hem doet denken, hópen, dat ze een geestverwant zou kunnen zijn.
“Is er iets dat ik tegen een paar sigaretten kan ruilen? Normaal gezien ben ik niet zo goedkoop, maar als je prijs een pijpbeurt is dan ben ik bijna wanhopig genoeg om het aan te bieden.”
Hij weet niet of ze een grap maakt of niet, maar lacht wel. Oh, als zijn moeder hem met minder eer had opgevoed, zou hij er voor gegaan zijn. Zijn eer slaat hem echter om de oren om er zelfs maar aan te denken. “Bier. Volgende keer dat je de kans hebt bier te kopen, of iets straffer, dan ben je me nog iets te goed.”
Een echtere glimlach tekent zich op haar bleke gezicht af en ze laat haar rugzak van haar schouder glijden, om een blikje Bud tevoorschijn te halen. Hij grist het de lucht uit nadat ze het naar hem gooit.
“Alaska Young,” zegt ze terwijl ze naast hem op de grond zakt.
Hij steekt haar sigaret aan, overhandigt hem, opent dan zijn eerlijk verdiende biertje en zucht nadat de eerste slok in zijn lege maag landt. “Chip Martin.”

Reacties: